Każdego „artystę” dotyka kiedyś kryzys twórczy. Ja mam tak obecnie z opowiadaniem „Nick Clayton, Logan Simmons”. Miałam co do niego duże plany, pomysły i nadzieje, ale nie przemyślałam zbytnio zakończenia całej historii. Psychologia z jednej strony jest tematem, który lubię poruszać w swoich pracach, a z drugiej to twardy orzech do zgryzienia.
Przede mną epilog lub przedostatni rozdział „Gdzie jest Nemo?”, po którym zamierzałam wrócić do „NC, LS”, których przez wyjazd na wakacje zaniedbałam. Są tutaj osoby, które będą miały mi za złe zawieszenie tej serii? To nie jest moje ostatecznie zdanie, ale nie chcę tego ciągnąć na siłę. Musiałabym przeczytać wszystko od początku do końca (poprawek nie wprowadzę, bo w większości zniknęła już opcja edycji) i dokładnie przemyśleć. Mimo wszystko będzie to jedyne dłuższe opowiadanie, którego nie przerzucę na Wattpada.
Mogłabym wtedy kontynuować długo wyczekiwaną, drugą część „Strange Girl”, która siedzi w mojej głowie i czeka na realizację :D
Może powiedzcie co myślicie, jakie macie oczekiwania, na co czekacie itd. Wszelkie opinie zostawcie w komentarzach :)

Oookej, mam do Was wielką prośbę ☺ Piszcie w komentarzach rzeczy, które były popularne w dzieciństwie, o których już wiele osób zapomniało, o piosenkach, które kilka lat temu wszędzie można było usłyszeć, o hitach internetu, legendarnych obrazkach, wszystkim, co cofnie Was w przeszłość.
Planuję quiz, który zbierze jak najwięcej wspomnień.
Dla przykładu: „Gangnam Style”, „jakiego koloru jest ta sukienka?”, gumy kulki
Wierzę, że się spiszecie! 💓