Przepraszam..znowu zawalam. Choć pewnie mniejszość z was tu zagląda..wiem, że to moja wina. Chociaż mam na komputerze zapisane teksty, które wystarczy tylko przepisać nie mam do tego głowy. Wszystko zostało przypieczętowane ostatnio. Otóż moja ciocia zawsze miała problemy z nerkami i ostatnio wylądowała w szpitalu na jakichś badaniach. Lecz gdy byłam u niej w odwiedzinach nie chodziło o nią. Oczywiście ona też jest dla mnie bardzo ważna, ale na tej samej sali był chłopak. Rok starszy ode mnie. Z tego co wiem ma wysoki stopień cukru we krwi (cukrzycę). Tylko strasznie mi go szkoda. Dowiedziałam się, że od szóstego roku życia jest sierotą. Nikt go nie chciał, więc trafił do domu dziecka. Takich ludzi jest dużo..potrzebujących wsparcia. Wiem, że na pewno o tym wiecie, ale na prawdę łatwiej jest zrozumieć problem, gdy już się tam jest. Czy to w świetlicy, czy domu dziecka. To straszne, bo w mojej szkole większość ma problemy typu : ” O boże…co dziś ubiorę”. Naprawdę bardzo przepraszam. Na pewno wrzucę coś w dni wolne chociażby pod koniec tego miesiąca, a na razie piona i do „napisania” :)