***
"Dzisiaj nadszedł mój czas.
Czuję to w moich starych kościach.
Jest mi duszno, przez moje ciało przechodzą konwulsje. Wszystko mnie boli.
W legowisku nie ma nikogo poza mną.
Przeraża mnie ta cisza, która panuje wokół. Spodziewałem się, że moje odejście odbędzie się w większym chaosie. Że koty będą krzątały się od legowiska medyka do mojego, aby za wszelką cenę mnie uratować, albo że zginę w bitwie, ocalając jakiegoś młodzika. Jednak nie. Konam w własnym legowisku, stary i bezradny niczym niszczejące drzewo.
Nikogo przy mnie nie ma. Wietrzny Mróz zginął lata temu.
Podobnie jak Jesienny Ogon.
I Klonowy Zmierzch.
Nawet młody Orzechowe Serce jest już wśród gwiazd.
Po raz pierwszy w życiu odczuwam samotność. Pragnę, aby ktokolwiek był przy mnie. Jednak nikt nie przychodzi. Jest tak cicho, że słyszę bicie własnego serca.
Niedługo potem i ono ustaje.
A wraz z nim kończy się moja opowieść."
~ Zimowy Ogon