Wilki – 20 pytań z serii prawda czy fałsz!

Stado wilków nazywane jest watahą.

Wataha wilków jest rodziną której przewodzą rodzice, a pozostałą jej część stanowią ich potomstwo. W naturze nie ma czegoś takiego jak "wilk beta" albo "wilk omega".

Określenie to zazwyczaj odnosi się do wilków alfa, czyli rodziców.

Wycie jest jednym ze sposobów komunikacji wilków. Nie jest ono związane z księżycem.

Wilki bardzo rzadko atakują zwierzęta gospodarskie. Zwykle robią to, gdy nie są w stanie polować na dzikie zwierzęta (przez urazy, rozbicie watahy czy brak innej zdobyczy).

Jednak główną część ich diety stanowi mięso ssaków, szczególnie kopytnych. Wyjątkiem jest wilk pacyficzny (Canis lupus crassodon) który żywi się głównie owocami morza.

Chód wilka nazywa się sznurowaniem, ponieważ ustawiają one łapy w lini prostej, jakby szły po sznurze. Inochód polega na równoczesnym uniesieniu obu kończyń po tej samej stronie ciała, jak np. u żyraf.

Mają zazwyczaj 100-300 km².

Osobnik na górze to mieszaniec w pokoleniu F1 wilka kanadyjskiego (Canis lupus occidentalis) i kojota preriowgo (Canis latrans). Mieszańcami wilka i kojota są także kojot wschodni, wilk rudy (Canis rufus) i wilk algonkiński (Canis lycaon).

Rodzaje Canis (do którego należy np. wilk szary) i Vulpes (do którego należy np. lis rudy) są zbyt daleko spokrewnione. Jednak, możliwa jest hybryda psowatego z rodzaju Canis z rodzajem Lycalopex. Zaobserwowano hybrydę psa domowego (Canis lupus f. familiaris) z nibylisem pampasowym (Lycalopex gymnocercus).

Wszystkie te gatunki należą do rodzaju Canis - wilk szary to Canis lupus, kojot preriowy to Canis latrans, a szakal złocisty to Canis aureus.

Ten podgatunek wilka szarego wymarł w 1889, w wyniku otruwania przez rolników.

To kaberu etiopski (Canis simensis), gatunek wilka żyjący w Etiopii. Wilk rudy (Canis rufus) znajduje się na zdjęciu dodanym do przypisu.

To wilk syberyjski (Canis lupus albus).

Poza wilkiem szarym (Canis lupus lupus), od 2015 w naszym kraju obserwuje się szakala złocistego (Canis aureus moreoticus).

Dawniej jednak, był to wilk pręgogrzbiety (Canis lupus bernardi lub Canis lupus arctos), który wymarł kilkadziesiąt lat temu.

Pampasowiec grzywiasty (Chrysocyon brachyurus) nie jest blisko spokrewniony z innymi dzisiejszymi psowatymi, a tym bardziej nie jest on wilkiem.