Mam na imię Prissilla , mam dwanaście lat i wyglądam tak jak na zdjęciu poniżej( choć na zdjęciu mam mniej lat ) . Mam nadzieję że jeśli to czytasz to przekażesz ten list mojej siostrze bliźniaczce ( Elizabeth) i powiesz jej dlaczego umarłam zostawiając ją na tym świecie prawie całkiem samą. Był grudzień 1940 r. na dworze było słonecznie i całkiem ciepło pomimo tego że była zima, mój tata był na wojnie musiał walczyć … strasznie się o niego martwiłam. Moja siostra , mama i ja siedziałyśmy w schronie przy lesie one jakoś to wytrzymywały ale ja nie . Musiałam się ruszyć stąd , nie mogłam być tyle czasu w zamkniętym pomieszczeniu - to było nie do zniesienia , kochałam las i zwierzęta . Postanowiłam się wymknąć choć na chwilkę , oczywiście starając się być bardzo ostrożną.
Kiedy zapadł zmrok wymknęła się ze schronu i pobiegłam cichutko do lasu , dobiegłam do mojej kryjówki w lesie - był to mały szałas oparty o dużą brzozę . Lubiłam tam przebywać sama , ja ogólnie lubiłam być sama - ludzie mnie denerwowali , a zwierzęta były cudowne (są cudowne )rozumiały mnie a ja je .
Spędziłam w moim domku nie całe dwie godziny rozmyślając o ojcu , przyrodzie i wojnie . Zamierzałam już iść ale nagle usłyszałam straszliwe uderzenie a potem wybuch - zrozumiałam , że to bomby i zaczęłam uciekać do schronu . Biegłam i biegłam a bomby spadały za mną i przede mną - byłam już prawie w naszym schronie aż tu nagle zobaczyłam dwie wiewiórki siedzące skulone do siebie przy drzewie a prosto na nie leciała bomba . Miałam tylko parę sekund żeby do nich dobiec , odepchnęłam wiewiórki na bok a sama przez to stałam się celem bomby . Nie zdążyłam uciec …. zginęłam …. To dziwne że pisze o tym jak zginęłam prawda? Może ja jednak dalej żyje ? Sama z tego za dużo nie rozumiem , może kiedyś zrozumiem i do ciebie powrócę . Twoja jedyna siostra ❤️Prissilla
![]()
Book_love
Fajne ❤️
Hej_Mej
• AUTORSorki ze zrobiłam to jako głosowanie ale jak robiłam na opowiadaniu to coś się popsuło bo opowiadanie się nie pokazywało