Prezentowe głosowanie!

Zacznijmy od klasycznego pytania. Co jest Twoim zdaniem przyjemniejsze: dawanie czy dostawanie?

Oczywiście, że dostawanie! Uwielbiam to długie oczekiwanie na wymarzony podarek, pełne niecierpliwości odpakowywanie i uczucie ogromnego szczęścia, gdy prezent okazuje się trafiony.

Zdecydowanie wolę dawać! Wyszukiwanie odpowiedniego prezentu dla najbliższych to coś, co lubię najbardziej. A radość w oczach obdarowanej osoby to niewątpliwie najpiękniejszy widok na świecie.

Nie potrafię się zdecydować. Oczywiście, dostawanie prezentów jest bez wątpienia wspaniałe, ale obdarowywanie innych również daje mnóstwo radości.

Nie przepadam ani za jednym, ani za drugim. Chodzenie po sklepach za prezentami jest nudne i czasochłonne, a podarki, które otrzymuję, zwykle są nietrafione.

Inna odpowiedź.

Lubisz niespodzianki, czy może wolisz, aby obdarowywano Cię prezentami, o które wcześniej poprosisz?

Zdecydowanie wolę, gdy inni mnie zaskakują. Oczekiwanie na podarek jest o wiele bardziej ekscytujące, gdy nie ma się pojęcia, co znajdzie się w opakowaniu. A nietrafionymi prezentami się nie przejmuję, najważniejsze są intencje.

Preferuję "spodziewane" prezenty. Chcę otrzymywać rzeczy, które sprawią mi radość. W przypadku niespodzianek zawsze obawiam się, że dostanę coś nie w moim guście, co będzie tylko zbierać kurz na półce.

Lubię, gdy inni mnie zaskakują, ale jednocześnie zależy mi na tym, aby prezent był trafiony. Dlatego zawsze robię dla obdarowujących listę życzeń i proszę, żeby coś z niej wybrali.

Jest mi to zupełnie obojętne, każdy podarunek mnie ucieszy, spodziewany, czy też nie. Najważniejsze, żeby był szczery.

Nie ma to dla mnie żadnego znaczenia, bo i tak zawsze proszę o pieniądze, żeby kupić za nie co tylko zechcę.

Nie wiem, nigdy się nad tym nie zastanawiałem.

Wspaniale jest dostawać wymarzone prezenty, jednak zapewne każdemu z nas choć raz przydarzył się zupełnie nietrafiony podarek. Co zrobiłbyś z taką przykrą niespodzianką?

Nic. A co niby miałbym zrobić? Uprzejmie dziękuję obdarowującemu, a prezent ląduje gdzieś na półkę lub do szafy.

Mimo, iż prezent zupełnie mi się nie podoba, chcę pokazać osobie, która mi go dała, że jest dla mnie kimś ważnym. Dlatego też staram się korzystać z podarku lub wyeksponować go na honorowym miejscu w pokoju.

Doceniam intencje obdarowującego, ale wiem, że ten prezent nie będzie mi potrzebny. Dlatego po pewnym czasie postanowiłbym go sprzedać lub oddać komuś, kto potrzebuje takiej rzeczy.

Cieszę się, bo kwestia podarków na inne okazje sama się rozwiązała! Przekażę tą nieudaną niespodziankę w prezencie komuś innemu, oszczędzając tym samym czas i pieniądze.

Szczerze odpowiadam osobie obdarowującej, że ten prezent raczej nie jest w moim guście i proponuję, aby podarowała go komuś innemu lub zatrzymała dla siebie.

Robię coś innego.

Który z wymienionych prezentów ucieszyłby Cię najbardziej?

Zagraniczna wycieczka.

Dobra książka.

Kosmetyki znanej marki.

Piękne ubranie/akcesoria.

Gra wideo/komputerowa.

Płyta ukochanego artysty.

Pieniądze

Podarek wykonany własnoręcznie.

Wolałbym dostać coś innego.

Ciężko mi się zdecydować, większość prezentów z tej listy brzmi super!

A teraz puśćmy wodze fantazji. Wyobraź sobie, że na najbliższe święta pod choinką znajdziesz magiczny podarek. Możesz zdecydować się jedynie na jeden fantastyczny prezent, a przez resztę życia będziesz już dostawać zupełnie zwyczajne rzeczy. Który z nich najprawdopodobniej byś wybrał?

Czapkę niewidkę.

Nielimitowaną umiejętność teleportacji w dowolne miejsce.

Podręcznik i akcesoria do nauki zaklęć.

Urządzenie, które podpinasz do swojego mózgu i przelewasz za jego pomocą całą wiedzę, jaką chcesz posiąść.

Tabletkę, która zapewni Ci idealne zdrowie i wymarzoną sylwetkę, niezależnie od diety i trybu życia.

Fantastyczne zwierzątko domowe.

Drzewko pieniężne.

Możliwość cofania się w czasie, zmieniania przeszłości i przeżywania od nowa najlepszych momentów w życiu.

Nie zdecydowałbym się na żaden z tego typu darów, mimo wszystko wolałbym coś realnego.

Chciałbym otrzymać inny fantastyczny prezent.

Każdy, kto chodził do szkoły, z pewnością kojarzy zwyczaj klasowych mikołajek - dzień, w którym uczniowie obdarowują się nawzajem prezentami. Co sądzisz o tej tradycji?

Uważam, że organizowanie klasowych mikołajek to świetny pomysł! Obdarowywanie kolegów z klasy przynosi mi wiele radości, uwielbiam też zastanawiać się, kto w danym roku przyniesie mi prezent i co nim będzie. Co więcej, w ten szczególny dzień w szkole zawsze panuje przemiła atmosfera.

Całkiem lubię ten zwyczaj, chociaż uważam, że o wiele lepiej jest dawać prezenty we własnym zakresie, prosto z serca, a nie w wyniku losowania.

Mam mieszane uczucia. Tradycja ta powstała, aby każdy w klasie mógł poczuć się lubiany i doceniany, lecz wiadomo, że w praktyce nie zawsze to tak wygląda. Jeżeli nieodpowiednie osoby wylosują siebie nawzajem, to raczej nie będą mogły liczyć na miły podarek ani przyjacielską atmosferę. Wszystko więc zależy od tego, kto okaże się osobą obdarowującą.

Nie cierpię klasowych mikołajek i uważam, że powinny zostać usunięte ze szkolnych tradycji. Dla złośliwych osób jest to idealna okazja, by wbić innym szpilę prześmiewczym "podarkiem". Co więcej, denerwują mnie ciągłe narzekanie na wyniki losowania i próby wymiany karteczek, jest to przykre i upokarzające dla klasowych "czarnych owiec".

Ta tradycja jest mi zupełnie obojętna, nie przywiązuję do niej szczególnej uwagi.

Mam odmienne zdanie na ten temat.

Nigdy nie obchodziłem klasowych mikołajek, więc ciężko mi cokolwiek powiedzieć.

Obdarowywanie najbliższych prezentami często wiąże się ze sporymi wydatkami. Czasami zdarza się jednak, że nadchodzi specjalna okazja (np. święta), a w portfelu panują pustki. Jak byś sobie poradził z takim problemem?

Pożyczyłbym od kogoś pieniądze na prezenty. Moi bliscy zasługują na wspaniałe podarunki, nie mogę ich zawieść.

Wykonuję podarki własnoręcznie. To jest o wiele bardziej pomysłowe, niż kupowanie gotowych prezentów, a przy okazji nie wymaga ogromnych nakładów finansowych.

Kupuję tańsze, skromne prezenty. W końcu liczą się intencje i szczerość w obdarowywaniu, a nie ilość pieniędzy, które wydaliśmy.

Nie kupuję najbliższym "tradycyjnych" podarków, ale w ramach prezentu proponuję wspólne spędzenie dnia, np. w kinie lub na pieszej wycieczce.

Szczerze wyjaśniam najbliższym, że nie byłem w stanie obdarować ich wymarzonymi prezentami i obiecuję, że zrobię to przy kolejnej okazji.

Mimo wszystko nie poddaję się i staram się znaleźć jakieś wyjście, np. szukam najbardziej korzystnych ofert w sklepach internetowych.

Zapewne byłbym przygotowany na taką sytuację, bo zawsze mam odłożoną pewną kwotę na niespodziewane wydatki.

Radzę sobie jeszcze inaczej.

Z pewnością szukanie prezentów dla najbliższych nam osób, o których wiemy prawie wszystko, to czysta przyjemność. Czasami jednak przychodzi nam obdarować kogoś, kto jest dla nas wielką zagadką, chociażby podczas wyżej wspomnianych klasowych mikołajek. Jak postępujesz z takim "trudnym przypadkiem"?

Daję tej osobie pieniądze w prezencie. To praktyczny podarunek, więc wydaje mi się, że by ją uszczęśliwił. Oszczędzę sobie tym samym męczących poszukiwań.

Staram się zdobyć jakieś informacje o tej osobie, przeglądając portale społecznościowe lub wypytując jej znajomych.

Po prostu podchodzę do tej osoby i pytam, co lubi, czym się interesuje. Rozmowa nic nie kosztuje, jest z pewnością lepszym wyjściem niż kupowanie prezentu "na czuja".

Kupuję jakiś uniwersalny, praktyczny prezent, z nadzieją, że spodoba się obdarowanemu.

Znajduję inne wyjście z tej sytuacji.

Więcej pytań znajdziesz w naszej nowej aplikacji:

Pobierz za darmo

Następny quiz za: 10

AnulujRozwiąż teraz

Wybierz gwiazdy, a my dopasujemy do Ciebie strój!