Moje uczucia

Moje uczucia są beznadziejne. Nie da się ich opisać. Ale i tak spróbuję. 

Przygniata mnie ciężar obowiązków. Boję się, że nie umrę ze starości tylko z świadomości. Boję się, że wkońcu nie wytrzymam i chwycę za nóż. Ludzie mówią: to zwykła antencjuszka. Tylko jej zależy na obsach i uwadzę . 

Moi przyjaciele: nie słuchaj ich. My jesteśmy silni. Też musisz.

Boję się! Jestem małym, głupim kidem! Macie rację. Dlatego już się nie staram. Nie umiem. I chyba nie będę umiała.