Czy ten koncept może być dla Ciebie źródłem lęku?

Czy koncept Pogrzebania napawa cię niepokojem?
Tak, pogrzebanie żywcem w piasku, ziemi, błocie... Przygniecenie wieloma tonami wody albo może zaklinowanie się w szczelinie bez możliwości kontaktu z nikim... Są to scenariusze moich koszmarów...
Wręcz przeciwnie, ciasne przestrzenie czy ulewny deszcz to dla mnie źródło odprężenia. Jest w nich coś kojącego...

Czy koncept Skazy napawa cię niepokojem?

Brud, robactwo, choroba... Na samą myśl o pleśni pochłaniającej żywy organizm przechodzą mnie ciarki i zbiera mi się na zwrot ostatnio zjedzonego posiłku...

Nie wydaje mi się żeby było to coś przerażającego, uważam te rzeczy za ciekawe. Owady, choroby, grzyby... Chętnie zająłbym się badaniami na ich temat i poznałbym ich funkcjonowanie lepiej

Czy koncept Mroku napawa cię niepokojem?

To chyba najstarszy i najbardziej podstawowy lęk jaki można mieć. Kto nie boi się ciemności przynajmniej odrobinkę? Kto wie co kryje się w ciemności? Albo czy można być pewnym, że światło kiedyś wróci? Tak, odczuwam niepokój myśląc o ciemności...

Nie boję się ciemności. Będąc w pełni szczerym, mrok daje mi raczej poczucie komfortu niż lęku. Z ciemnością często wiąże się cisza, spokój, bycie samym, ale nie samotnym

Czy koncept Spustoszenia napawa cię niepokojem?

Kiedy tylko widzę puste pole po pożarze lasu lub kupę gruzu w miejscu gdzie zawalił się budynek czuję jak moje serce przyspiesza i nie mogę powstrzymać się przez myśleniem co by było gdybym był tam wtedy, albo czy ktoś może nie zginął w tego wyniku... Albo jak wiele zostało zniszczone w skutek tej katastrofy...

Widzę tu bardziej potencjał na nadejście nowego początku oraz nostalgię wspominania minionych lat

Reklama

Czy koncept Końca napawa cię niepokojem?

Boję się śmierci. Nie tylko własnej, ale śmierci, która czeka na każdą jedną osobę, którą znam i kocham. Czasami potrzebuję na chwilę odejść na stronę podczas pogrzebów bo nagle uderza mnie myśl, że ludzie nie przestaną umierać i nie da się przewidzieć w jakich okolicznościach ani kiedy się to wydarzy

Śmierć to nie jest lęk, który mam zawsze przed oczami. Powiedziałbym, że to raczej pobieżna myśl a nie stałe zmartwienie. Odczuwam pewien komfort w fakcie, że wszystkich nas czeka identyczny koniec

Czy koncept Oczu napawa cię niepokojem?

Nienawidzę czuć się obserwowanym, czuję się niekomfortowo wśród kamer, lub gdy ktoś robi mi zdjęcia. Nie wyjawiam za wiele o swoim prywatnym życiu bo nie chcę by byle kto miał dostęp do moich prywatnych danych... Czuję się okropnie kiedy wszystkie oczy, nawet te niefizyczne, skierowane są na mnie i kiedy śledzą każdy mój ruch...

Lubię być w centrum uwagi, lubię wiedzieć wszystko o wszystkim i kocham obserwować innych ludzi. Nie jest to dla mnie problemem być widzianym, postrzeganym, uwielbianym

Reklama

Czy koncept Mięsiwa napawa cię niepokojem?

Nienawidzę odczucia jakiego doznaję kiedy przygotowuję mięso podczas gotowania. Nienawidzę też samej myśli o organach wewnętrznych poruszających się i żyjących jakby własnym życiem gdzieś wewnątrz mnie. Nie chcę nawet myśleć o tym skąd bierze się mięso, które kupuję w sklepach

Nigdy nie miałem problemu z mięsem. Gotuję bez problemu, nie obrzydza mnie myśl o tym skąd pochodzi mięso, które przyrządzam... Nie mam też najmniejszego problemu z faktem, że sam zbudowany jestem z mięśni i narządów

Czy koncept Łowów napawa cię niepokojem?

Kiedy myślę, że mógłbym znaleźć się na pozycji ofiary, gonionej bezdusznie do chwili śmierci to przechodzą mnie ciarki. Nigdy nie chciałbym znaleźć się w sytuacji gdzie czuć się będę jak zwierzę zagonione w kąt przez kogoś kto ma nade mną zupełną władzę

Koncept polowania jest dla mnie ekscytujący, nie przerażający. Fakt, że mogę znaleźć się na pozycji myśliwego o absolutnej władzy nad ofiarą jest emocjonujący. Nigdy bym niczego nie skrzywdził, ale sama świadomość kompletnej władzy nad czyimś losem przyprawia mnie o dobry humor

Czy koncept Osamotnienia napawa cię niepokojem?

Nigdy nie chciałbym znaleźć się w sytuacji,że wszyscy mnie opuszczą. Izolacja od reszty świata bez możliwości skontaktowania się z nikim, albo braku odpowiedzi zwrotnej na moje wiadomości jest przerażająca. Nigdy nie chciałbym znaleźć się w sytuacji w której byłbym zupełnie sam

Jest coś przyjemnego w byciu samemu. Jestem na tyle niezależny, że nie potrzebuję nikogo innego . Nie jest to pierwszy lęk, który przychodzi mi na myśl kiedy zastanawiam się nad tym czego się boję

Czy koncept Rzezi napawa cię niepokojem?

Wizja wojny, ludobójstwa, bezmyślnego pozbawiania ludzi życia jest dla mnie czymś niewyobrażalnym. Ciarki przechodzą mnie na samą myśl o tym. Nagły przypływ szaleństwa może doprowadzić do nieodwracalnych skutków i to mnie przeraża

Nie zaprzątam sobie głowy odległymi sprawami. Prawdopodobieństwo, że nagły ból sprawiony mi przez drugiego człowieka mnie dosięgnie jest na tyle niskie, że nie uważam tego za przerażający koncept

Czy koncept Zwidów napawa cię niepokojem?

Boję się, że rzeczywistość, którą mam przed oczami nie jest taka na jaką wygląda. Boję się, że albo przez celowe kłamstwa, albo nieporozumienia mój świat wygląda zupełnie inaczej niż na prawdę jest. Obawiam się iluzji, halucynacji i kłamstw...

Mam wiarę w siebie i we własne zdolności percepcji. Sądzę, że wszelkie błędy w postrzeganiu świata pochodzą jedynie z braku uważności, a nie z woli świata by mi dokopać

Czy koncept Obcego napawa cię niepokojem?

Wydaje mi się, że każdy ma w sobie pierwiastek lęku przed tym co nieznane. To w pełni naturalne by bać się nieznajomych osób. Nigdy nie wiadomo co takiego mają w zanadrzu i jakie są ich plany wobec nas. W większości przypadków na pewno nie są to złe osoby, ale ten lęk zawsze jest gdzieś z tyłu głowy...

Nie boję się ludzi. To są ludzie. Każda osoba jest inna i niektórzy są niebezpieczni, natomiast nie skreślam przez to każdej jednej osoby, której jeszcze nie miałem okazji poznać

Czy koncept Przestrzeni napawa cię niepokojem?

Rozległa przestrzeń wcale nie jest mniej straszna niż ciasna i klaustrofobiczna. Pustka bez ani jednego budynku w zasięgu wzroku, brak kontaktu ze światem... Rozległa przestrzeń przedstawia inną perspektywę i dopiero wtedy można zdać sobie sprawę z własnej maleńkości

Lubię otwarte przestrzenie. Kocham czuć potęgę świata i wiatr we włosach. To jedno z przyjemniejszych odczuć

Czy koncept Sieci napawa cię niepokojem?

Bycie połączonym, nawet jeśli nie bezpośrednio to przez innych ludzi, napawa mnie lękiem. Świadoma decyzja jednej osoby może spowodować efekt motyla, który doprowadzi do katastrofy. Tak łatwo jest pociągać za sznurki zza kulisów i manipulować kimś innym... Złudzenie kontroli nad własnym życiem jest delikatne jak pajęcza sieć

Nie boję się manipulacji ani utraty kontroli. Nie boję się płynąć z prądem bo mam na tyle wiary w siebie, żeby zorientować się kiedy znów musieć będę wziąć wodze we własne ręce

Czy koncept Zagłady napawa cię niepokojem?

Konieć świata to coś innego niż zwykła śmierć. To koniec wszystkiego, koniec egzystencji i życia jakie znamy... Z każdym dniem obawiam się, że data ostatecznego wyginięcia może być bliższa niż się wydaje...

Widzę pewien komfort w tym, że istnieje jakiś koniec, że wszystko kiedyś się skończy, kurtyna się zamknie, ktoś zgasi światło, nikogo i niczego już nie będzie. Może nie dożyję tego momentu, ale jest w tej myśli głębokie odczucie komfortu

Więcej pytań znajdziesz w naszej nowej aplikacji: