„Wybiegam z domu.
Pomimo 23 stopni stopni było mi strasznie zimno… Ale czemu mam się dziwić? Jestem w samej bieliźnie.
Spoglądam na telefon – została mi 1:43, aby wykonać zadanie.
Budynek w którym właśnie odbywa się msza jest praktycznie na drugiej stronie ulicy. Nie zmienia to faktu, że przyspieszyłam.
Podczas szybkiego poruszania się, wdepnęłam w pokrzywy. z*********.
Biegnąc czuję na sobie wzrok każdego przechodnia, nie chcę nawet myśleć co będzie kiedy znajdę się w kościele.
30 sekund… 25… 20…
Znajduję się przed kościołem.
Jako chrześcijanka klękam, i odmawiam krótką modlitwę.
Otwierając wielkie, zdobione drzwi zobaczyłam księdza ubranego w fioletową szatę, wymawiającego właśnie ewangelię.
Kolejną rzeczą na którą podczas biegu zwróciłam uwagę była około piątka ludzi nagrywająca mnie – obserwatorzy.
Oczywiście nie mogło zabraknąć sztywnych kobiet po pięćdziesiątce, które zawału prawie dostały.
Po „przejrzeniu” wszystkich ludzi, skupiłam się na wyzwaniu.
Biegnę po chłodnych, wyblakłych kafelkach.
Moje wcześniej już poparzone o pokrzywy stopy, na tych lodowatych kafelkach cierpiały.
Uwierzcie mi – nie chcecie tego przeżyć.
Ostatnie cztery sekundy.
Jeszcze chwila i będę przy drzwiach.
3…2…1…
Dobiegłam.”

Pamięta ktoś jeszcze tą serię i wie, która to jest? xD

Małe zmiany na profilu – i tak, jestem meeega uzależniona od TEGO serialu. nie bijcie ❤😂