Jesteś kimś, dzięki komu oddycham, marzę, śnie i żyję. Myślę o Tobie o każdej porze dnia i nocy. Próbuje zasnąć, bo nie śpię od tygodni. Czy to miłość? Czy tylko nostalgiczny pomnik? Oh kochana, ma ulubiona. Pragnę być z Tobą, po niebie szybować. Uciekam, więc śmiało, bo uczuć się boje i wybacz że znikam, lecz dwoje się i troje. Tak jestem z kimś, iż jej nie kocham. Mą miłością jest postać Twoja.
Twój Aniołek.
Twój Złamany.
Twój jedyny ukochany.