§1. Cel ustawy
Celem niniejszej ustawy jest promowanie odpowiedzialnej opieki nad dzieckiem poprzez regulację procedur kastracji w celu kontroli populacji, poprawy zdrowia dzieci oraz zapobiegania agresji.

§2. Zakres stosowania
Ustawa dotyczy wszystkich opiekunów dzieci, szkół, organizacji zajmujących się ochroną dzieci oraz lekarzy świadczących usługi w zakresie kastracji.

§3. Definicje
Kastracja – zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu jąder u samców w celu uniemożliwienia reprodukcji.

Sterylizacja – zabieg chirurgiczny u samic polegający na usunięciu jajników i/lub macicy.

Opiekun – osoba fizyczna lub prawna sprawująca opiekę nad dzieckiem.

§4. Wyjątki od obowiązku
Zwolnione z obowiązku kastracji są dzieci, u których istnieją przeciwwskazania zdrowotne potwierdzone przez lekarza.

§5. Procedura kastracji
1. Kastracja musi być przeprowadzana wyłącznie przez wykwalifikowanego lekarza w odpowiednich warunkach sanitarnych.

2. Zabieg powinien być poprzedzony badaniem lekarskim oraz, w razie potrzeby, konsultacją anestezjologiczną.

§6. Korzyści zdrowotne i behawioralne
1. Kastracja zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób nowotworowych i infekcji układu rozrodczego.

2. Zabieg może wpłynąć na zmniejszenie agresji.

§7. Sankcje za nieprzestrzeganie ustawy
1. Opiekunowie, którzy nie dostosują się do obowiązku kastracji bez uzasadnionych wyjątków, mogą podlegać karom administracyjnym, w tym grzywnom.

2. W przypadku powtarzających się naruszeń, sprawa może zostać skierowana do odpowiednich służb ochrony dzieci.

§8. Wejście w życie
Niniejsza ustawa wchodzi w życie 90 dni po jej ogłoszeniu.