‼️ZAMKNIĘCIE W SCHRONISKU GO WYKAŃCZA‼️
POMOCY‼️
Ivo w typie golden retrievera to "doskonały" przykład tego jak można upodlić psa…
JEGO NĘDZNE ŻYCIE BYŁO I NADAL JEST PASMEM CIERPIENIA I UPOKORZENIA…
"Mam tylko jedno marzenie, Ciociu…
Chciałbym żyć normalnie… i poznać dobrego człowieka…
Ale nie wiem czy go doczekam, bo nie daję sobie tutaj rady…"
"NAJPIERW ŁAŃCUCH I MÓJ ZŁY "PAN" …
I TA SAMOTNOŚĆ I STRACH…"
A teraz w kojcu stres, frustracja, rozpacz…
"Chciałbym za wszelką cenę próbować uciec z tego strasznego więzienia…"
!! BŁAGAM WAS, LUDZIE !!
"ZABIERZCIE MNIE DO DOMKU… znajdźcie choć ciepły kącik !!"
UPODLONY…
BIEDNY…
I UMĘCZONY ŻYCIEM PIES… !!
!! RATUNKU, BŁAGAMY !!
BY ODZYSKAŁ GODNOŚĆ…
BY ZACZĄŁ ŻYĆ…
BY PRZYWRÓCIĆ MU WIARĘ W CZŁOWIEKA…
Ivo trafił do schroniska przerażony i wychudzony z "ozdobą" w postaci łańcucha na szyi.
Czym można nazwać los jaki go spotkał !?
WEGETACJĄ !?
CIERPIENIEM !?
UDRĘCZENIEM !?
Ale na pewno nie życiem…
Nigdy nie zapomnimy momentu, gdy Ivo wszedł do schroniska…
Na trzęsących się jak galareta łapkach, z przerażeniem w oczach, ze strachu zwymiotował…
TEN WIDOK ŚNI NAM SIĘ PO NOCACH…
Ivo miał ciężkie życie, a teraz trafił z deszczu pod rynnę.
Jest sfrustrowany zamknięciem w kojcu, targają nim emocje, nie radzi sobie w surowych warunkach schroniska.
Gdy piesek opuści kojec, zmienia się nie do poznania, zaczyna lubić kontakt z ludźmi, pierwsze spacery, delikatne pieszczoty i magia tych chwil znika…
Ivo z powrotem do jego "więzienia" trzeba zaciągać go siłą, i znowu jest frustracja, rozpacz, która wiele schroniskowych i łańcuchowych psów… Tych najbardziej wrażliwych, delikatnych, tych które sobie po prostu nie radzą.
Ivo w stosunku do człowieka jest nadal ostrożny, mamy wrażenie, że dopiero od wolontariusza doznał w życiu ciepła, szacunku i pieszczoty.
Dał się nam poznać jako pies cudownie delikatny, wrażliwy, spokojny.
Piesio potrzebuje czasu by zaufać, wtedy w pełni się otwiera, jest naprawdę kochanym stworzeniem !!
Tym bardziej jesteśmy wściekli jak można było tak delikatnego psa skazać na łańcuch, a na dobitkę na poniewierkę na ulicy.
TO PODŁE I NIELUDZKIE !!
Dopiero w schronisku pierwszy raz ktoś go pogłaskał, podrapał za uszkiem, powiedział dobre słowo…
Ivo był zszokowany każdym takim gestem… jakby nie wierzył, że to właśnie go spotyka, że na to zasługuje, że człowiek może traktować go z miłością i szacunkiem.
!! KOCHANI, PROSIMY WAS O LAWINĘ UDOSTĘPNIEŃ !!
On musi znaleźć dom, odzyskać godność, którą mu odebrano już na starcie jego życia
Autor:@Music_Is_The_Best
Kopiować!