Dwie kwestie, które mnie męczą od jakiegoś czasu:
1. Nie rozumiem osób, które mówią, że książki są do niczego
2. Nie rozumiem, czemu nauczyciele się dziwią, że większość dzieciaków/młodzieży nie lubi czytać. No sory, ale jak nam dają takie g**no jak Quo Vadis czy W pustyni i w puszczy to nic dziwnego. W ogóle nie rozumiem kanonu lektur szkolnych. Jedyna lektura, do której chętnie bym wróciła to 1 tom „Opowieści z Narnii”. A reszta te Sienkiewicze czy Mickiewicze… Masakra. I się w bibliotekach dziwią, że tak mało osób czyta. Jak nas tak torturują w szkole… Ja na początku też nie lubiłam książek (chociaż raz mi mama Hobbita czytała, jak miałam 6-7 lat). Na szczęście uratowała mnie seria o Harrym Potterze. Harry, ty mój bohaterze (ale się zrymowało)