*ważne*
Dobrze, chyba muszę wyjaśnić, parę rzeczy, bo tamten wpis był bardzo niejasny. Z góry przepraszam, za tamte przekleństwa, czy nieskładne zdania, ale pisałam to podczas ataku i nie myślałam trzeźwo. W każdym bądź razie, dzisiejszego dnia nie mogę zaliczyć do udanych, niestety, ale cały czas moje emocje są tak poszargane, że wystarczy jedna błaha sytuacja, a zaraz dostaje jakiegoś załamania nerwowego. Żyje, spokojnie, choć muszę przyznać, że zrobiłam pewną głupotę, teraz placę z lekka za to bólem, lecz nic takiego mi nie jest. Ogólnie ostatnimi czasy moje zdrowie psychiczne jest na przysłowiowej krawędzi, dlatego też mogę czasem gadać głupoty. Zaczęłam chodzić do psychologa i z jednej strony pomaga, a z drugiej chyba jeszcze mocniej rozkrusza na kawałki. Mówię serio, nie wiedziałam, że na pytanie „kim jesteś?” nie będę potrafiła odpowiedzieć. Bo właśnie kim ja tak naprawdę do chol.ery jestem? Nadal tego nie wiem i zapewne przez długi czas nie będę wiedzieć.
Chcę was w tym wpisie przeprosić, przeprosić, że napędzam ludziom stracha, że musicie się o mnie martwić, że robię wam tyle problemów, przepraszam, a jednocześnie dziękuję, że jesteście tu ze mną.
Tak jak już mówiłam, nie wiem jak często będę tu widywana, ale wiedzcie, że coś się szykuje, i to coś wielkiego.
Kocham każdego z was, pamiętajcie o tym.