Jako, że mój profil to dużo Harry’ego Pottera, to podniosę dzisiaj różdżkę z okazji rocznicy wybuchu bitwy o Hogwart /*

Zapomniałam, przyznaję, miałam na tą okazję dodać coś specjalnego, no ale k l a p a. Za to rozdział „Nadzieji” wszedł, więc chyba nie najgorszej :/

A skoro już piszę o „Nadzieji”… Zastanawiam się, czy nowe bohaterki, czyli nasze nieziemskie i cudowne pierwszoroczne, przypadły Wam do gustu! Jak dla mnie obie są na swój sposób przeurocze <3 A jedną z nich, ta bezimienna, shipuje nawet Dramione. Piszcie, czy je polubiliście i czy jesteście #teamOdette czy #teamBezimienna.
Jej imię się pojawi, nie martwcie się. Chociaż… Kto by się tym martwił, to tylko postacie drugoplanowe. Na pierwszym miejscu zawsze będzie Hermiona. I Draco, ale on trochę później. Nie chcę robić tak, jak w wielu ff, gdzie już na początku pałają do siebie wielką miłością.

O, i jeszcze mam w planach drugie Dramione. Mam już w opisie tytuł zapisany, żeby nie zapomnieć, ale nie podpisałam konkretne, że to Dramione. Powiem na razie tylko, że to będzie już o Draco i Hermionir w dorosłym życiu ^^

Miłego wieczoru!

Hej ho! Hej ho! Do szkoły by się szło!

Nie, nie chcę iść do szkoły ;-; Dlaczego akurat u mnie nie było strajku wcale? Dlaczego?

✏ Pisanie „Nadzieji” idzie coraz lepiej! Akcja wreszcie rusza i coś już wyszło na jaw! I niedługo będzie już zbliżenie się Draco do Hermiony! Jej!
✏ Przepraszam, że tak zaniedbałam tą serię! To nowa seria główna po zakończeniu pierwszej części „Córki”, a inne opowiadania mam zamiar kontynuować dopiero, gdy to skończę. A fabuła jest naprawdę długa i kręta, a nie chcę nic pomijać.
✏ Grafiki będą pewnie na weekendzie. Tak, te trzy kolejne. Miałam chwilowy zastój, bo nauka, ale zrobię je w wolnej chwili, czyli w weekend.
✏ Wracając do „Nadzieji”… Proszę, zróbcie mi tu jakiś spam, albo motywację, albo zdrowego kopa w dupę… Co chcecie, byle jakoś podziałało. Pomożecie?
✏ Dziękuję za te obserwacje i serduszka, których ciągle przybywa ❤ Jestem beznadziejną autorką, ale cieszę się, że mimo to jest Was coraz więcej i (sądząc po serduszkach) moja twórczość się Wam podoba! To nieźle działa na moje ego, ale też bardzo motywuje mnie do dalszego działania ❤
✏ Moje życie. Omiń ten punkt, bo to jedna, wielką telenowela.
Jak nie dostanę pomieszania zmysłów, to będzie dobrze.

Idę sobie wczoraj z moim gangiem psiapsi na wf. A tu, kufa, gang tapeciar z parapetu zamyka się od środka na boisku. Ich teksty: „Nie dla psów!” oraz „Nie dla raków!”. Mówię do mojego gangu, że idziemy w takim razie, skoro zwierzęta w zoo już zamknięte to nic tu po nas. Za nami szły trzy dziewczyny z klasy niżej, z którymi ćwiczymy na wf. Ich też nie wpuścili. Poszliśmy wszyscy na taką starą scenę i sobie tam siedzimy, bo pani oczywiście nie raczyła się jeszcze zjawić. Te trzy (nawet spoko są) mówią nam, że to normalne zjawisko (dwie z tapeciar które najbardziej skaczą to ich znajome z klasy) no i sobie tak rozmawiamy. Jedna znajoma z klasy od nas, która się w tamtym towarzystwie obraca, otwarła nam, ale jedna z klasy niżej już zaraz za nią zamknęła i jej nie pozwoliła otwierać. Nosz kufa mać. Nasza wuefistka raczyła się wreszcie zjawić. No, boisko już otwarte. Co powiedziały nasze gwiazdeczki? „Proszę pani, one nie chcą z nami przebywać na tym boisku, bo mówią, że jesteśmy głupi” (no dobra, jedną z nas w końcu walnęła tekstem, że skoro tak, to nie będziemy siedzieć z takimi dzieciakami, no ale…). Tak, jak przypuszczała koleżanka z klasy niżej, odwróciły kota ogonem i chciały zwalić wszystko na nas. Nie wyszło im, pani nawet uwagi na nich nie zwróciła, a potem cały czas ich opierniczała za leniuchowanie na lekcji, a nas za starania chwaliła, więc jest okej. Pomińmy fakt, że ta sytuacja była chora i żałosna. No co to się odwaliło, powiedz mi ktoś. Na jaką klasę Wam to wygląda?

✏ Miłego czwartku! ❤