– Minho, Jisung, wracać do pokoju. – powiedziała pewna osoba, której nikt nie lubił w placówce, w której się znajdowali.
– Nie! Zaczekaj! Minhoo! – zawołał brunet.
– A gdzie hyung Jiji? – powiedział starszy cicho się śmiejąc.
– Nie zasłużyłeś – odpowiedział z lekka naburmuszony Han. Lee nie zdążył nic powiedzieć, ponieważ opiekunka zaczęła ich poganiać. Nawet nie zauważyli że się zatrzymali.
– Szybciej pozostałe dzieci czekają – powiedziała zmora całego sierocińca – Haesong (imię wymyślone jeśli istnieje ktoś taki to przepraszam). 7-latek wziął rękę swojego przyjaciela zaczynając iść szybciej.

97 słów gotowe jeszcze tylko 4903