No…
Zmieniłam nazwę.
Chyba się zakochałam.
I tak trochę mam dosyć życia.
Idealna pora na ZMIANY!!!
Moja nazwa to w języku hindi ,,zmiana''. Ciekawie, nie?
Tak samo ciekawie jak z moją pierwszą nazwą, Vaayu. Pamięta ktoś??
I mam nawet projekt na nowe opowiadanie.
Oto on:
Pociąg bujał się rytmicznie. Dziewczyna stukała butem o podłogę, za każdym razem, gdy maszyna wykonała gwałtowniejszy ruch. Nagle całym wagonem zarzuciło tak silnie, że jedna z pasażerek spadła na ziemię.
— Psia krew! — warknęła rozwścieczona podróżniczka, otrzepując spodnie z pyłów, jakie przylepiły się do jej ubrania podczas upadku.
— Czo szię, pani, złoszczisz? — zapytał staruszek siedzący na przeciwko z dziwnym akcentem. Miał na sobie szarą marynarkę, pod nią różową koszulkę, a na głowie – zabawne… Szary kapelusik obowiązany dookoła pomarańczowo-żółtą bandanką. Mężczyzna zupełnie nie pasował do tego miejsca.
— Szpadasz pani, jak dżika! — rozmówca wykrzywił twarz. Coś w nim było niepokojącego; coś, co zmusiło York do przyjrzenia się jego całej postaci.
„No. Indywiduum, jakich mało! Ale co mnie to – w gruncie rzeczy, nic mnie to nie obchodzi..“
— Szpadasz, chociaż nie buja! — dodał siwy pan. York, nie mogąc znieść uwag na swój temat, zwyczajnie – zmieniła wagon.
Jednakże już na łączniku została (przez złośliwość rzeczy martwych, oczywiście!) zmuszona upaść po raz kolejny.
— Co jest!? — syknęła leżąca na ziemi dziewczyna. Szybko się podniosła i podbiegła do okna. „Tylko mi się przywidziało… Tak. To przez zmęczenie!“.

Na razie tyle. Ale postaram się jeszcze to skończyć.

sAjO nAłRa!!!