trzy pieprzone tygodnie temu:
„przez ostatni czas moja aktywność na tym koncie ogromnie spadła. nie publikuję nowych prac, nie piszę nowych wpisów. chciałam Was przeprosić za moją tak małą aktywność na tym profilu, jednak mam dla Was całkiem miłe informacje. wznowiłam już pisanie następnej części br, mam w głowie kilka one shotów”. huh, to przekomiczne, że po miesiącu nie publikowania przeze mnie niczego, przychodzę do Was z nieciekawą częścią mojego jedynego opowiadania, w którym nie dzieje się nic, co mogłoby zwrócić Waszą uwagę, a relacja między bohaterami nie rozwija się z żadnym, najmniejszym stopniu. pisząc czwartą odsłonę tej części, myślałam, że ta jest dość znośna, aczkolwiek teraz jest stuprocentowo pewna, że to, co napisałam jest ogromnie przynudzające.

„postaram się do Was częściej odzywać, a moje prace pojawią się stopniowo – i mam nadzieję niedługi czas po – świętach”. szkoda, że mamy właśnie dwadzieścia dni po Wielkanocy, a ja nadal wstawiam wpis comiesięcznie lub co najmniej po czternastu dniach. nie potrafię napisać do Was jakiegokolwiek wiadomości. nie odzywam się do Was i właśnie kompletnie olewam to, że powinnam się z Wami komunikować. pisanie postów sprawia mi jakiś ogromny ciężar, choć sama nie wiem, czym jest to spowodowane.
najwidoczniej oprócz ciągłego zawodzenia siebie, dogłębnie rozczarowuję również Was, co jest pokazane chociażby na prostych przykładach wyżej.

nie wiem, czy powinnam Was teraz przepraszać, bo przeczytaniu wpisu sprzed kilku tygodni, gdzie właśnie są zamieszczone przeprosiny, wyszłoby to co najmniej płytko, jednak ogromnie chce to zrobić, ponieważ czuje się winna i to w bardzo dużym stopniu.

nie chcę obiecywać niczego nowego, bo sama nie wiem, czy w najbliższym czasie cokolwiek opublikuję. jest kilka one shotów, które siedzą mi w głowie i chyba jednak w niej pozostaną, bo nie wiem, czy sposób, w jaki chce rozwinąć dany temat jest dobry i czy nie brzmi tandetnie.
br zostało przeze mnie poniżone i stało się to dzisiaj, gdy moje palce dotknęły przycisk: „opublikuj quiz”. część, którą niedawno wstawiłam będzie prawdopodobnie usunięta z mojego profilu. to straszne, że zawsze psuję każdą serię, którą piszę, wstawiając jej kolejne części. osoby, które obserwują mnie od dłuższego czasu, powinny doskonale wiedzieć, o czym mówię. (piszę)

chciałabym, abyście w odpowiedzi napisali mi najszczerszą opinię na mój temat lub prac, które publikuję. strasznie potrzebuję prawdy, dlatego Was o nią proszę.

niech promienie Słońca rozświetlą i ogrzeją Wasze zjawiskowe serca.
~ addict with a pen