Macie kawałek opowiadania, które piszę teraz. Nie chcę by profil całkiem zdechł.

,, Wszedłem do swojego nowego pokoju. Nie był zbyt interesujący i duży. Jakieś może ze 4 metry długości i szerokości.. więcej bym nie obstawiał. Szare, obdarte ściany, smród docierający do moich wyczulonych nozdrzy już chwilę po otworzeniu drzwi od pokoju. Na samą myśl, że mam tu spać przechodziły mnie dreszcze i bolał brzuch. Wilgoć panowała w całej tej chacie. Nienawidzę przeprowadzek.. Za każdym razem mieszkanie jest gorsze, w gorszym stanie, a sam ich wygląd odpycha. Mógł bym to ja gadać w nieskończoność co mi się w tej – kolejnej z resztą – zatęchłej dziurze nie podoba, ale długo by to zajęło. Powiedział bym, że nawet zdecydowanie za długo. Zszedłem jeszcze na chwilę na dół po trzecią torbę z ciuchami. Obecnie mieszkam w tym czymś.. Wychowuje mnie ojciec. Matka umarła przy porodzie. Nigdy jej nie znałem i nie poznam.. Słyszałem o niej różne plotki, ale i tak mam je gdzieś. Po stanie domu w jakim się teraz znajduję, mogli byście stwierdzić, że jestem biedny, nie mam za co żyć i pewnie też z tego powodu wyglądam jak szczypior.. Otóż nie. Mój ojciec jest szefem bardzo dobrej firmy i miesięcznie mamy około 20 tysięcy złoty. Teoretycznie nie powinno mi nic brakować przy takiej ilości hajsu, ale jednak.. Ojciec twierdzi, że musimy oszczędzać kasę i że muszę żyć jak inne dzieciaki z mojej budy, bo jeszcze stanę się zarozumiałym egoistą i zacznę się wywyższać. Eh.. Czasami żałuje, że serio nie urodziłem się w biednej rodzinie. Niby próbuje mnie wychowywać i utrzymywać kontakt, ale nie jest to łatwe.. „