Macie tu kolejny maleńki spojler:

 Natrafiłam właśnie na coś, co chyba było kiedyś salą tortur. Brrr… Może i jestem Czarną Wdową, ale kiedy jest człowiek sam, w starym zamczysku, w nieznanym świecie i widzi średniowieczne maszyny do tortur, to trochę się jeży włos na głowie. Usłyszałam jakiś dziwny jęk.
 – O Boże!… – wyrwało się z moich ust.
 Nagle ni z gruszki, ni z pietruszki kawałek jakiejś tkaniny wiszącej na ścianie opadło, ukazując spróchniałe kości z zaschniętą krwią.

Na prośbę @LoveFrostAndWater macie spojler (tak, wiem, spóźniony)

P.O.V. Hawkeye

Uderzyłem plecami o coś twardego. Było mi niedobrze. Miałem zawroty głowy. Z wielkim trudem się podniosłem.
– JEST TU KTOŚ?! – to chyba głos Pietro.
Wylazłem z krzaków, w które wpadłem. Z jakieś trzysta metrów od siebie dostrzegłem srebrną czuprynę. Podbiegliśmy do siebie, o dziwo on w normalnym tempie.
– Co to było?…
– Nie mam pojęcia…
Oboje byliśmy zszokowani. No ale w końcu nie codziennie coś porywa człowieka w taki sposób. Zaczęliśmy szukać innych.
Usiedliśmy w kółku i oceniliśmy sytuację. Stark, Sam i Rhodey nie mogą przywołać zbroi i skrzydeł. Bliźniaki nie mają mocy. Vision nie użyje Kamienia Umysłu. Thor nie ma młota. Jednym słowem jesteśmy w d*pie. Nie mamy swoich umiejętności. Chyba, że te, które wyćwiczyliśmy.
– Jak ktoś wpadnie na to, jak się stąd wydostać niech da znać – mruknął zrezygnowany Tony, padając do tyłu na trawę.
– Nie wydawaj rozkazów, Stark – warknął zdenerwowany Steve.
– O… Znalazł się Pan Najważniejszy.
– Chłopaki, możecie się nie kłócić? – spytała zażenowana tą sytuacją Wdowa.
Oni nic nie robiąc sobie z jej słów, zaczęli bójkę słowną.
– Spokój! – krzyknąłem. – Nie uważacie, że to może mieć jakiś związek z Thanosem?