Wn/ Ej tak kompletnie szczerze, to nie jest taki głupi pomysł. Bo zapowiada się, że większość wakacji przesiedzę w domu. I pewnie zacznę się nudzić. A jak się nudzę, to mój mózg wymyśla wszystko, żebym tylko się nie nudził. I w ten sposób zmarnuję połowę wakacji na myśleniu o jakiś głupotach. A tak to: rzucę sobie samemu wyzwanie „nauczyć się grać „Sweet Home Alabama” na tradycyjnym gruzińskim instrumencie”. I możliwe, że nawet jakimś cudem to zrobię. Oczywiście będzie to trudne, ale nie ma rzeczy niemożliwych. Poza tym muszę zacząć robić coś nowego. Miałem też pomysł, aby wyjechać na dłużej w góry, zbierać borówki i sprzedawać je za grosze nie nawet dla zarobku, tylko dla przyjemności. Ale z przyczyn niezależnych ode mnie bardzo prawdopodobne jest to, że ten projekt zwyczajnie upadnie. I właśnie dlatego gdybym jakimś cudem znalazł możliwość zakupu kapiton canawy (nwm czy w ogóle dobrze to odmieniamy) to zacząłbym się poważnie zastanawiać

(Wieczorne wypluwanie z siebie tekstu który nie nadaje się na nic oprócz wpisu na samequizy)
Ostatnio naprawdę cicho siedziałem, a to dlatego, że nie wyrabiam naprawdę z samym sobą. Niby nihil novi, ale i tak jestem mega zmęczony. W ogóle mam wrażenie, że przerwa mojówkowa wcale nie pozwoliła mi odpocząć. A teraz wraca klasyk, to jest odkładanie wszystkiego na później, odkrywanie, że ludzie z którymi mam do czynienia w realu są jeszcze większymi debilami ode mnie, zawalanie wszystkich możliwych spraw i na koniec bycie uważanym przez połowę klasy za chodzącą wikipedię, zupełnie tak jakbym był jakoś szczególnie mądry czy coś. Z pozytywów to dzisiaj pani na angielskim mnie pytała i udało mi się zgarnąć szóstkę. A na WF-ie poprawiałem beep test. Udało mi się z 61 etapów podnieść na 75. Co prawda byłem bardzo zadowolony z mojego poprzedniego wyniku, ale stwierdziłem, że wykręcę jeszcze lepszy. Na tym chyba polega sport (ale że mnie sportowiec normalnie, jestem tak chudy, że prawie żebra można na mnie liczyć xD).

Nie mam ochoty iść jutro do szkoły. Nie lubię piątków. Nie mam ochoty szczerze na nic. Gdybym nie musiał tyć, to bym w ogóle nie jadł kolacji. W sumie gdybym nie musiał, to bym prawie w ogóle nie jadł, bo po prostu nie lubię jeść. Ale tutaj odbiegam od tematu. Mój ulubiony autor reportaży, Ryszard Kapuściński pisał „W końcu życie polega na załatwainu spraw, a postęp na tym, by załatwiać je sprawnie i ku ogólnemu zadowoleniu”. Takie zdanie wrzucone trochę mimochodem by podkreślić jak ważne jest to o czym akurat pisał, ale dało mi wiele do myślenia. W końcu uznałem, że życie polega na ciągłej walce (przysięgam na wszystkie świętości, że wymyśliłem to niezależnie od też Marksa). Przy czym ja stety, niestety, większą część tej walki prowadzę z samym sobą. A to jest okropnie męczące, musieć użerać się 24/7 z największym głąbem jakiego znasz (jak zwykle przesadzam, ale o tym sza).
I choć nie mam pojęcia z jakimi cholerstwami wy osobiście walczycie, to życzę wam w tych zmaganiach powodzenia
(Jestem prawdopodobnie jedyną osobą jaką znam, która jest w stanie na trzeźwo opublikować tego typu wpis)