🌈ty w oczach swoich obserwatorów🌈

~płeć~
♀️Dziewczyna
♂️chłopak
😍- inna

~Wiek~
👶🏻0-7
👧🏻8-10
👩🏻11-20
🧏🏻‍♀️20+

~wzrost~
😅90cm-110cm
🙃111cm-130cm
☺️131cm-144cm
😉145cm-160 cm
😚161cm-180cm
😯180cm+

~pierwsza litera imienia~
🌸A-K
🌷L-S
🪻T-Z

~charakter~
☺️-miły(a)
🤪-szalony(a)
😑-chamski(a)
🥰-przyjacielski(a)
🤭-zabawny(a)
😚-inny(a)

~ocena od 1 do 10~
🤐1
😑2
😶‍🌫️3
🫤4
🫠5
🙃6
😌7
☺️8
😚9
😍10
🥰Poza skalę !

✨Kopiować!✨
🪻Autorka: @.koniara16.

*WN*
Autentycznie pisząc tamten wpis miałam łzy w oczach
Najgorszy chyba był brak wsparcia
Problemy w szkole mama uważała, że są z mojej winy
Była ona wtedy jedną osobą, której ufałam, ale przez tej tekst coś we mnie pękło
Zaczęłam udawać, że jestem chora, często wymiotowałam ze stresu pójścia do szkoły, mogę śmiało stwierdzić, że miałam fobie przed szkołą
Ale jak już byłam w szkole, to nie chciałam wracać do domu
Żyłam w ciągłym strachu o własne życie
Nie prosiłam dorosłych o pomoc, bo bałam się, że znów usłyszę, że "to moja wina"
Zaczęłam się czuć winna, za to, że tata robił, to co robił, że działek tak się zachował oraz o to co się działo w szkole
Miałam ataki paniki, gdy tata był ze mną sam w domu, gdy przynosili noże do szkoły, gdy byłam u babci i słyszałam krzyk dziadka
Do tej pory panikuję, gdy tata podniesie głos
Płacze, gdy ktoś podnosi na mnie głos, próbuje nie robić tego, ale nie potrafię, tej rany nie da się zakleić plastrem
To jest rana na psychice, rana, która zawsze ucieka, gdy próbuje ją zamkną
Nie umiem jej ukryć
Dlatego teraz, gdy za wszystko co zrobię i popełnię chociaż mały błąd, dostaje ochrzan od rodziców uderzam sama siebie, ranię się, gdy zdobędę gorszą ocenę płaczę
Każdy się ze mnie śmieje, ale ja wiem, że za to dostanę ochrzan, że nikt nie zauważy dobrej oceny
Dostaje często dobre oceny, gorsze rzadko (u mnie w domu od 4 w górę to dobre oceny, a od 1 do 3 są złe, ale jak dostanę 4- to jest to zła ocena)
Nie umiem wytrzymać, chociaż próbuje, to wina rany, która jest na mojej psychice
Kiedyś miałam myśli samobójcze, próbowałam to zrobić…
Moja mama wtedy uświadomiła sobie, że coś jest nie tak, ale zamiast mi pomóc zaczęła płakać i mówić, że jak ją zostawię, to będzie smutna
Kurczę rozumiem, że mogła mnie stracić, ale naprawdę, zwykłe przytulenie zrobiłoby robotę
Dlatego teraz prawie o niczym jej nie mówię, nie ufam rodzicom i ogólnie ludziom
Chcę w przyszłości dać moim dzieciom idealne dzieciństwo, będę je wspierać na każdym kroku, by nie musiały przeżywać tego co ja…

Czemu ja nie potrafię być poważnym człowiekiem?
Autentycznie miałam już wiele okazji znaleźć się w sytuacji, w której trzeba być poważnym, a ja się wtedy zaczęłam śmiać i oczywiście mówiłam moje głupie teksty
Jestem ciekawa jak to się sprawdzi w dorosłym życiu np na rozmowie o pracę