Hej, skończyłam właśnie "Rok 1984" i nie wiem, co robić z moim życiem. Czytanie tej książki zajęło mi chyba ponad rok, zdążyłam ją "dropnąć" (mimo że bardzo mi się podobała, ale ja mam skłonność, by zaczynać coś i nie kończyć), przeczytać od początku jeszcze raz, dropnąć jeszcze raz i potem kontynuować od tego miejsca po kilku miechach, dostać załamania nerwowego i odłożyć książkę po przeczytanym rozdziału i teraz nie wiem, co z życiem mam zrobić. Chyba przeczytam to jeszcze raz, bo przepiękna powieść (tylko ja nie umiem czytać, lmao). Chcielibyście, aby Wam dodawać recenzje książek, które w ostatnim czasie czytam (a jest ich serio dużo? głównie lektury, btw), mogłabym też pisać z backgroundami i odwoływać się do opracowań… Akurat by mi się to przydało.
W ogóle ostatnio czytam bardzo depresyjną prozę. Normalnie "Romeo i Julia" ma pozytywny wydźwięk przy moich pozycjach z ostatniego czasu (bo rodziny na końcu się pogodziły, a Romeo i Julia byli tak w sobie naiwnie zakochani, że to aż słodkie nawet było): "Rok 1984", "Kamienie na szaniec" z "Echa leśnego" Różewicza i inne dzieła Różewicza z czasów II WW, "Makbet", "Konrad Wallenrod"… Może jeszcze poszukam jakiś depresyjnych utworów z czasów II WW i które sprowadzają się do "WSZYSCY ZGINĘLI". Jedynie "Lalka" jako tako pozytywna, ale wiem, że na końcu [[SPOILER!!!]] Wokulski próbuje popełnić samobójstwo [[SPOILER END]], no ku.rwa mać.

Partia chce Waszej zguby. Nie ufajcie Partii.

Ogólnie to pochwalę się, dostałam się do II etapu olimpiady z polskiego, więc no nice. Życzcie mi powodzenia na kolejnym etapie… Z gorszych wiadomości mam 3 z informatyki na półrocze, lmao. Piszę dużo poezji, choć jest wątpliwej jakości i chyba udało mi się napisać wiersz, co byłby zwiastunem do Fish AU… Ale nie wiem, może postaram się jeszcze inny wiersz zrobić, co by fajniejszy był, bo ja i poezja, hahaha, dobry żart. Żadna ze mnie poetka, jakby dopiero teraz się uczę pisać poezję… Ogólnie bym shitpost może zrobiła o poezji i mojej nauce pisania poezji, bo powiem Wam, że pisanie prozą a pisanie poezji to dwie różne sprawy… Ale warto różne wyzwania podejmować by nie być w stagnacji… Tęsknię trochę za Wami, bo pamiętam czasy, gdy serio tu był jakiś ruch i gadaliśmy sobie… No cóż. Ja też rzadziej tu jestem.
Dobra, zobaczy się, czy znajdę czas by coś zrobić. Idę uczyć się katakany. O moich progresach w nauce japońskiego też bym wpis albo shitpost zrobiła…
Taki spontaniczny wpis, trochę na różne tematy…
Jak macie jakieś książki do polecenia z klasyki to dajcie znać.
Pozdrawiam
~Na zawsze Wasza Aggrypina/FlamesAndGold