Ughh… czy rano musi być tak zimno, ciemno, ślisko i inne takie. No, ale przejdźmy do rzwczy.
Idę dzisiaj rano na 8.00. Zimno, ślisko i pada śnieg. Aby dojść do szkoły muszę przejść przez pasy obok przejazdu kolejowego. Akurat jak szłam otworzyli przejazd, więc było pełno samochodów. No, a ja stoję przy tych pasach i czeka. Nareszcie zatrzymują się, a ja idę. Całe skupienie na równowagę.
-Nie przewróć się-powtarzam sobie
Już szczęśliwa, że udało mi się prawie przejść, a tu… JEB. Zaliczyłam glebę całą szerokością i długością tyłka. Po lekkim oszołomieniu próbuję z gracją wstać, co niestety mi się nie udaje. Po raz drugi udaje mi się wstać z zerową gracją, otrzepuję zbolały tyłek i idę dalej jakgdyby nigdy nic, a po paru krokach-już na chodniku-parskam śmiechem.
Chciałabym pozdrowić kierowców samochodów, którzy mnie przepuszczali i pokładali się ze śmiechu. -,-