Patryk

sundrop

Patryk

sundrop

imię: imię

miasto: lodówka

www: youtu.be

o mnie: przeczytaj

10

O mnie

to konto to jest żart i wszystkie quizy na nim to też są żarty

moje quizy nie mają na celu kogokolwiek urazić

Ostatni wpis

Przy pomocy wpisów możesz zadać autorowi pytanie, pochwalić go, poprosić o pomoc, a przede wszystkim utrzymywać z nimi bliższy kontakt. Pamiętaj o zachowaniu kultury, jesteś gościem :)

*Jeśli chcesz odpisać konkretnej osobie, użyj funkcji " Odpowiedz" - osoba ta dostanie powiadomienie* ×

Zaloguj się, aby dodać nowy wpis.

Wpisy autora: Wróć do wszystkich wpisów
sundrop

sundrop

AUTOR•  

wow mój ostatni wpis był 5 miesięcy temu

Odpowiedz
sundrop

sundrop

•  AUTOR

wcale że 6 miesięcy ty głupi jesteś chyba

Odpowiedz
xenosphan

xenosphan

[Komentarz usunięty przez użytkownika]

Odpowiedz
pokaż więcej odpowiedzi (1)
sundrop

sundrop

AUTOR•  

According to all known laws of aviation, there is no way a bee should be able to fly.
Its wings are too small to get its fat little body off the ground.
The bee, of course, flies anyway because bees don't care what humans think is impossible.
Yellow, black. Yellow, black. Yellow, black. Yellow, black.
Ooh, black and yellow!
Let's shake it up a little.
Barry! Breakfast is ready!
Coming!
Hang on a second.
Hello?
Barry?
Adam?
Can you believe this is happening?
I can't.
I'll pick you up.
Looking sharp.
Use the stairs, Your father paid good money for those.
Sorry. I'm excited.
Here's the graduate.
We're very proud of you, son.
A perfect report card, all B's.
Very proud.
Ma! I got a thing going here.
You got lint on your fuzz.
Ow! That's me!
Wave to us! We'll be in row 118,000.
Bye!
Barry, I told you, stop flying in the house!
Hey, Adam.
Hey, Barry.
Is that fuzz gel?
A little. Special day, graduation.
Never thought I'd make it.
Three days grade school, three days high school.
Those were awkward.
Three days college. I'm glad I took a day and hitchhiked around The Hive.
You did come back different.
Hi, Barry. Artie, growing a mustache? Looks good.
Hear about Frankie?
Yeah.
You going to the funeral?
No, I'm not going.
Everybody knows, sting someone, you die.
Don't waste it on a squirrel.
Such a hothead.
I guess he could have just gotten out of the way.
I love this incorporating an amusement park into our day.
That's why we don't need vacations.
Boy, quite a bit of pomp under the circumstances.
Well, Adam, today we are men.
We are!
Bee-men.
Amen!
Hallelujah!
Students, faculty, distinguished bees,
please welcome Dean Buzzwell.
Welcome, New Hive City graduating class of 9:15.
That concludes our ceremonies And begins your career at Honex Industries!
Will we pick our job today?
I heard it's just orientation.
Heads up! Here we go.
Keep your hands and antennas inside the tram at all times.
Wonder what it'll be like?
A little scary.
Welcome to Honex, a division of Honesco and a part of the Hexagon Group.
This is it!
Wow.
Wow.
We know that you, as a bee, have worked your whole life to get to the point where you can work for your whole life.
Honey begins when our valiant Pollen Jocks bring the nectar to The Hive.
Our top-secret formula is automatically color-corrected, scent-adjusted and bubble-contoured into this soothing sweet syrup with its distinctive golden glow you know as… Honey!
That girl was hot.
She's my cousin!
She is?
Yes, we're all cousins.
Right. You're right.
At Honex, we constantly strive to improve every aspect of bee existence.
These bees are stress-testing a new helmet technology.
What do you think he makes?
Not enough.
Here we have our latest advancement, the Krelman.
What does that do?
Catches that little strand of honey that hangs after you pour it.
Saves us millions.
Can anyone work on the Krelman?
Of course. Most bee jobs are small ones.
But bees know that every small job, if it's done well, means a lot.
But choose carefully because you'll stay in the job you pick for the rest of your life.
The same job the rest of your life? I didn't know that.
What's the difference?
You'll be happy to know that bees, as a species, haven't had one day off in 27 million years.
So you'll just work us to death?
We'll sure try.
Wow! That blew my mind!
"What's the difference?"
How can you say that?
One job forever?
That's an insane choice to have to make.
I'm relieved. Now we only have to make one decision in life.
But, Adam, how could they never have told us that?
Why would you question anything? We're bees.
We're the most perfectly functioning society on Earth.
You ever think maybe things work a little too well here?
Like what? Give me one example.
I don't know. But you know what I'm talking about.
Please clear the gate. Royal Nectar Force on approach.
Wait a second. Check it out.
Hey, those are Pollen Jocks!
Wow.
I've never seen them this close.
They know what it's like outside The Hive.
Yeah, but some don't come back.
Hey, Jocks!
Hi, Jocks!
You guys did great!
You're monsters!
You're sky freaks! I love it! I love it!
I wonder where they were.
I don't know.
Their day's not planned.
Outside The Hive, flying who knows where, doing who knows what.
You can't just decide to be a Pollen Jock. You have to be bred for that.
Right.
Look. That's more pollen than you and I will see in a lifetime.
It's just a status symbol.
Bees make too much of it.
Perhaps. Unless you're wearing it and the ladies see you wearing it.
Those ladies?
Aren't they our cousins too?
Distant. Distant.
Look at these two.
Couple of Hive Harrys.
Let's have fun with them.
It must be dangerous being a Pollen Jock.
Yeah. Once a bear pinned me against a mushroom!
He had a paw on my throat, and with the other, he was slapping me!
Oh, my!
I never thought I'd knock him out.
What were you doing during this?
Trying to alert the authorities.
I can autograph that.
A little gusty out there today, wasn't it, comrades?
Yeah. Gusty.
We're hitting a sunflower patch six miles from here tomorrow.
Six miles, huh?
Barry!
A puddle jump for us, but maybe you're not up for it.
Maybe I am.
You are not!
We're going 0900 at J-Gate.
What do you think, buzzy-boy?
Are you bee enough?
I might be. It all depends on what 0900 means.
Hey, Honex!
Dad, you surprised me.
You decide what you're interested in?
Well, there's a lot of choices.
But you only get one.
Do you ever get bored doing the same job every day?
Son, let me tell you about stirring.
You grab that stick, and you just move it around, and you stir it around.
You get yourself into a rhythm.
It's a beautiful thing.
You know, Dad, the more I think about it,
maybe the honey field just isn't right for me.
You were thinking of what, making balloon animals?
That's a bad job for a guy with a stinger.
Janet, your son's not sure he wants to go into honey!
Barry, you are so funny sometimes.
I'm not trying to be funny.
You're not funny! You're going into honey. Our son, the stirrer!
You're gonna be a stirrer?
No one's listening to me!
Wait till you see the sticks I have.
I could say anything right now.
I'm gonna get an ant tattoo!
Let's open some honey and celebrate!
Maybe I'll pierce my thorax. Shave my antennae. Shack up with a grasshopper. Get a gold tooth and call everybody "dawg"!
I'm so proud.
We're starting work today!
Today's the day.
Come on! All the good jobs will be gone.
Yeah, right.
Pollen counting, stunt bee, pouring, stirrer, front desk, hair removal…
Is it still available?
Hang on. Two left!
One of them's yours! Congratulations!
Step to the side.
What'd you get?
Picking crud out. Stellar!
Wow!
Couple of newbies?
Yes, sir! Our first day! We are ready!
Make your choice.
You want to go first?
No, you go.
Oh, my. What's available?
Restroom attendant's open, not for the reason you think.
Any chance of getting the Krelman?
Sure, you're on.
I'm sorry, the Krelman just closed out.
Wax monkey's always open.
The Krelman opened up again.
What happened?
A bee died. Makes an opening. See? He's dead. Another dead one.
Deady. Deadified. Two more dead.
Dead from the neck up. Dead from the neck down. That's life!
Oh, this is so hard!
Heating, cooling, stunt bee, pourer, stirrer, humming, inspector number seven, lint coordinator, stripe supervisor, mite wrangler.
Barry, what do you think I should… Barry?
Barry!
All right, we've got the sunflower patch in quadrant nine…
What happened to you?
Where are you?
I'm going out.
Out? Out where?
Out there.
Oh, no!
I have to, before I go to work for the rest of my life.
You're gonna die! You're crazy! Hello?
Another call coming in.
If anyone's feeling brave, there's a Korean deli on 83rd that gets their roses today.
Hey, guys.
Look at that.
Isn't that the kid we saw yesterday?
Hold it, son, flight deck's restricted.
It's OK, Lou. We're gonna take him up.
Really? Feeling lucky, are you?
Sign here, here. Just initial that.
Thank you.
OK.
You got a rain advisory today, and as you all know, bees cannot fly in rain.
So be careful. As always, watch your brooms, hockey sticks, dogs, birds, bears and bats.
Also, I got a couple of reports of root beer being poured on us.
Murphy's in a home because of it, babbling like a cicada!
That's awful.
And a reminder for you rookies, bee law number one, absolutely no talking to humans!
All right, launch positions!
Buzz, buzz, buzz, buzz! Buzz, buzz, buzz, buzz! Buzz, buzz, buzz, buzz!
Black and yellow!
Hello!
You ready for this, hot shot?
Yeah. Yeah, bring it on.
Wind, check.
Antennae, check.
Nectar pack, check.
Wings, check.
Stinger, check.
Scared out of my shorts, check.
OK, ladies,
let's move it out!
Pound those petunias, you striped stem-suckers!
All of you, drain those flowers!
Wow! I'm out!
I can't believe I'm out!
So blue.
I feel so fast and free!
Box kite!
Wow!
Flowers!
This is Blue Leader, We have roses visual.
Bring it around 30 degrees and hold.
Roses!
30 degrees, roger. Bringing it around.
Stand to the side, kid.
It's got a bit of a kick.
That is one nectar collector!
Ever see pollination up close?
No, sir.
I pick up some pollen here, sprinkle it over here. Maybe a dash over there, a pinch on that one.
See that? It's a little bit of magic.
That's amazing. Why do we do that?
That's pollen power. More pollen, more flowers, more nectar, more honey for us.
Cool.
I'm picking up a lot of bright yellow, Could be daisies, Don't we need those?
Copy that visual.
Wait. One of these flowers seems to be on the move.
Say again? You're reporting a moving flower?
Affirmative.
That was on the line!
This is the coolest. What is it?
I don't know, but I'm loving this color.
It smells good.
Not like a flower, but I like it.
Yeah, fuzzy.
Chemical-y.
Careful, guys. It's a little grabby.
My sweet lord of bees!
Candy-brain, get off there!
Problem!
Guys!
This could be bad.
Affirmative.
Very close.
Gonna hurt.
Mama's little boy.
You are way out of position, rookie!
Coming in at you like a missile!
Help me!
I don't think these are flowers.
Should we tell him?
I think he knows.
What is this?!
Match point!
You can start packing up, honey, because you're about to eat it!
Yowser!
Gross.
There's a bee in the car!
Do something!
I'm driving!
Hi, bee.
He's back here!
He's going to sting me!
Nobody move. If you don't move, he won't sting you. Freeze!
He blinked!
Spray him, Granny!
What are you doing?!
Wow… the tension level out here is unbelievable.
I gotta get home.
Can't fly in rain. Can't fly in rain. Can't fly in rain.
Mayday! Mayday! Bee going down!
Ken, could you close the window please?
Ken, could you close the window please?
Check out my new resume. I made it into a fold-out brochure. You see? Folds out.
Oh, no. More humans. I don't need this.
What was that?
Maybe this time. This time. This time. This time! This time! This… Drapes!
That is diabolical.
It's fantastic. It's got all my special skills, even my top-ten favorite movies.
What's number one? Star Wars?
Nah, I don't go for that… kind of stuff.
No wonder we shouldn't talk to them. They're out of their minds.
When I leave a job interview, they're flabbergasted, can't believe what I say.
There's the sun. Maybe that's a way out.
I don't remember the sun having a big 75 on it.
I predicted global warming. I could feel it getting hotter. At first I thought it was just me.
Wait! Stop! Bee!
Stand back. These are winter boots.
Wait!
Don't kill him!
You know I'm allergic to them! This thing could kill me!
Why does his life have less value than yours?
Why does his life have any less value than mine? Is that your statement?
I'm just saying all life has value. You don't know what he's capable of feeling.
My brochure!
There you go, little guy.
I'm not scared of him.It's an allergic thing.
Put that on your resume brochure.
My whole face could puff up.
Make it one of your special skills.
Knocking someone out is also a special skill.
Right. Bye, Vanessa. Thanks.
Vanessa, next week? Yogurt night?
Sure, Ken. You know, whatever.
You could put carob chips on there.
Bye.
Supposed to be less calories.
Bye.
I gotta say something. She saved my life. I gotta say something.
All right, here it goes.
Nah.
What would I say?
I could really get in trouble. It's a bee law. You're not supposed to talk to a human.
I can't believe I'm doing this. I've got to.
Oh, I can't do it. Come on!
No. Yes. No. Do it. I can't.
How should I start it? "You like jazz?" No, that's no good.
Here she comes! Speak, you fool!
Hi!
I'm sorry. You're talking.
Yes, I know.
You're talking!
I'm so sorry.
No, it's OK. It's fine.
I know I'm dreaming. But I don't recall going to bed.
Well, I'm sure this is very disconcerting.
This is a bit of a surprise to me. I mean, you're a bee!
I am. And I'm not supposed to be doing this, but they were all trying to kill me.
And if it wasn't for you… I had to thank you. It's just how I was raised.
That was a little weird. I'm talking with a bee.
Yeah.
I'm talking to a bee. And the bee is talking to me!
I just want to say I'm grateful.
I'll leave now.
Wait! How did you learn to do that?
What?
The talking thing.
Same way you did, I guess. "Mama, Dada, honey." You pick it up.
That's very funny.
Yeah.
Bees are funny. If we didn't laugh, we'd cry with what we have to deal with.
Anyway… Can I… get you something?
Like what?
I don't know. I mean… I don't know. Coffee?
I don't want to put you out.
It's no trouble. It takes two minutes.
It's just coffee.
I hate to impose.
Don't be ridiculous!
Actually, I would love a cup.
Hey, you want rum cake?
I shouldn't.
Have some.
No, I can't.
Come on!
I'm trying to lose a couple micrograms.
Where?
These stripes don't help.
You look great!
I don't know if you know anything about fashion.
Are you all right?
No.
He's making the tie in the cab as they're flying up Madison.
He finally gets there.
He runs up the steps into the church.
The wedding is on.
And he says, "Watermelon?
I thought you said Guatemalan.
Why would I marry a watermelon?"
Is that a bee joke?
That's the kind of stuff we do.
Yeah, different.
So, what are you gonna do, Barry?
About work? I don't know.
I want to do my part for The Hive, but I can't do it the way they want.
I know how you feel.
You do?
Sure.
My parents wanted me to be a lawyer or a doctor, but I wanted to be a florist.
Really?
My only interest is flowers.
Our new queen was just elected with that same campaign slogan.
Anyway, if you look… There's my hive right there. See it?
You're in Sheep Meadow!
Yes! I'm right off the Turtle Pond!
No way! I know that area. I lost a toe ring there once.
Why do girls put rings on their toes?
Why not?
It's like putting a hat on your knee.
Maybe I'll try that.
You all right, ma'am?
Oh, yeah. Fine.
Just having two cups of coffee!
Anyway, this has been great.
Thanks for the coffee.
Yeah, it's no trouble.
Sorry I couldn't finish it. If I did, I'd be up the rest of my life.
Are you…?
Can I take a piece of this with me?
Sure! Here, have a crumb.
Thanks!
Yeah.
All right. Well, then… I guess I'll see you around. Or not.
OK, Barry.
And thank you so much again… for before.
Oh, that? That was nothing.
Well, not nothing, but… Anyway…
This can't possibly work.
He's all set to go.
We may as well try it.
OK, Dave, pull the chute.
Sounds amazing.
It was amazing!
It was the scariest, happiest moment of my life.
Humans! I can't believe you were with humans!
Giant, scary humans!
What were they like?
Huge and crazy. They talk crazy.
They eat crazy giant things.
They drive crazy.
Do they try and kill you, like on TV?
Some of them. But some of them don't.
How'd you get back?
Poodle.
You did it, and I'm glad. You saw whatever you wanted to see.
You had your "experience." Now you can pick out yourjob and be normal.
Well…
Well?
Well, I met someone.
You did? Was she Bee-ish?
A wasp?! Your parents will kill you!
No, no, no, not a wasp.
Spider?
I'm not attracted to spiders.
I know it's the hottest thing, with the eight legs and all. I can't get by that face.
So who is she?
She's… human.
No, no. That's a bee law. You wouldn't break a bee law.
Her name's Vanessa.
Oh, boy.
She's so nice. And she's a florist!
Oh, no! You're dating a human florist!
We're not dating.
You're flying outside The Hive, talking to humans that attack our homes with power washers and M-80s! One-eighth a stick of dynamite!
She saved my life! And she understands me.
This is over!
Eat this.
This is not over! What was that?
They call it a crumb.
It was so stingin' stripey!
And that's not what they eat.
That's what falls off what they eat!
You know what a Cinnabon is?
No.
It's bread and cinnamon and frosting. They heat it up…
Sit down!
…really hot!
Listen to me!
We are not them! We're us.
There's us and there's them!
Yes, but who can deny the heart that is yearning?
There's no yearning. Stop yearning. Listen to me!
You have got to start thinking bee, my friend. Thinking bee!
Thinking bee.
Thinking bee.
Thinking bee! Thinking bee! Thinking bee! Thinking bee!
There he is. He's in the pool.
You know what your problem is, Barry?
I gotta start thinking bee?
How much longer will this go on?
It's been three days! Why aren't you working?
I've got a lot of big life decisions to think about.
What life? You have no life!
You have no job. You're barely a bee!
Would it kill you to make a little honey?
Barry, come out. Your father's talking to you.
Martin, would you talk to him?
Barry, I'm talking to you!
You coming?
Got everything?
All set!
Go ahead. I'll catch up.
Don't be too long.
Watch this!
Vanessa!
We're still here.
I told you not to yell at him.
He doesn't respond to yelling!
Then why yell at me?
Because you don't listen!
I'm not listening to this.
Sorry, I've gotta go.
Where are you going?
I'm meeting a friend.
A girl? Is this why you can't decide?
Bye.
I just hope she's Bee-ish.
They have a huge parade of flowers every year in Pasadena?
To be in the Tournament of Roses, that's every florist's dream!
Up on a float, surrounded by flowers, crowds cheering.
A tournament. Do the roses compete in athletic events?
No. All right, I've got one.
How come you don't fly everywhere?
It's exhausting. Why don't you run everywhere? It's faster.
Yeah, OK, I see, I see.
All right, your turn.
TiVo. You can just freeze live TV? That's insane!
You don't have that?
We have Hivo, but it's a disease. It's a horrible, horrible disease.
Oh, my.
Dumb bees!
You must want to sting all those jerks.
We try not to sting. It's usually fatal for us.
So you have to watch your temper.
Very carefully.
You kick a wall, take a walk, write an angry letter and throw it out. Work through it like any emotion: Anger, jealousy, lust.
Oh, my goodness! Are you OK?
Yeah.
What is wrong with you?!
It's a bug.
He's not bothering anybody.
Get out of here, you creep!
What was that? A Pic 'N' Save circular?
Yeah, it was. How did you know?
It felt like about 10 pages. Seventy-five is pretty much our limit.
You've really got that down to a science.
I lost a cousin to Italian Vogue.
I'll bet.
What in the name of Mighty Hercules is this?
How did this get here? cute Bee, Golden Blossom, Ray Liotta Private Select?
Is he that actor?
I never heard of him.
Why is this here?
For people. We eat it.
You don't have enough food of your own?
Well, yes.
How do you get it?
Bees make it.
I know who makes it! And it's hard to make it!
There's heating, cooling, stirring. You need a whole Krelman thing!
It's organic.
It's our-ganic!
It's just honey, Barry.
Just what?!
Bees don't know about this! This is stealing! A lot of stealing!
You've taken our homes, schools,hospitals! This is all we have!
And it's on sale?! I'm getting to the bottom of this.
I'm getting to the bottom of all of this!
Hey, Hector. You almost done?
Almost.
He is here. I sense it.
Well, I guess I'll go home now and just leave this nice honey out, with no one around.
You're busted, box boy!
I knew I heard something.
So you can talk!
I can talk. And now you'll start talking!
Where you getting the sweet stuff? Who's your supplier?
I don't understand.
I thought we were friends.
The last thing we want to do is upset bees!
You're too late! It's ours now!
You, sir, have crossed the wrong sword!
You, sir, will be lunch for my iguana, Ignacio!
Where is the honey coming from? Tell me where!
Honey Farms! It comes from Honey Farms!
Crazy person!
What horrible thing has happened here?
These faces, they never knew what hit them. And now
they're on the road to nowhere!
Just keep still.
What? You're not dead?
Do I look dead? They will wipe anything that moves. Where you headed?
To Honey Farms. I am onto something huge here.
I'm going to Alaska. Moose blood, crazy stuff. Blows your head off!
I'm going to Tacoma.
And you?
He really is dead.
All right.
Uh-oh!
What is that?!
Oh, no!
A wiper! Triple blade!
Triple blade?
Jump on! It's your only chance, bee!
Why does everything have
to be so doggone clean?!
How much do you people need to see?!
Open your eyes!
Stick your head out the window!
From NPR News in Washington,
I'm Carl Kasell.
But don't kill no more bugs!
Bee!
Moose blood guy!!
You hear something?
Like what?
Like tiny screaming.
Turn off the radio.
Whassup, bee boy?
Hey, Blood.
Just a row of honey jars, as far as the eye could see.
Wow!
I assume wherever this truck goes is where they're getting it. I mean, that honey's ours.
Bees hang tight. We're all jammed in.
It's a close community.
Not us, man. We on our own. Every mosquito on his own.
What if you get in trouble?
You a mosquito, you in trouble. Nobody likes us. They just smack. See a mosquito, smack, smack!
At least you're out in the world. You must meet girls.
Mosquito girls try to trade up, get with a moth, dragonfly. Mosquito girl don't want no mosquito.
You got to be kidding me!
Mooseblood's about to leave the building! So long, bee!
Hey, guys!
Mooseblood!
I knew I'd catch y'all down here.
Did you bring your crazy straw?
We throw it in jars, slap a label on it, and it's pretty much pure profit.
What is this place?
A bee's got a brain the size of a pinhead.
They are pinheads!
Pinhead.
Check out the new smoker.
Oh, sweet. That's the one you want. The Thomas 3000!
Smoker?
Ninety puffs a minute, semi-automatic. Twice the nicotine, all the tar. A couple breaths of this knocks them right out.
They make the honey, and we make the money.
"They make the honey, and we make the money"?
Oh, my!
What's going on? Are you OK?
Yeah. It doesn't last too long.
Do you know you're in a fake hive with fake walls?
Our queen was moved here. We had no choice.
This is your queen? That's a man in women's clothes! That's a drag queen!
What is this?
Oh, no!
There's hundreds of them!
Bee honey.
Our honey is being brazenly stolen on a massive scale!
This is worse than anything bears have done! I intend to do something.
Oh, Barry, stop.
Who told you humans are taking our honey? That's a rumor.
Do these look like rumors?
That's a conspiracy theory. These are obviously doctored photos. How did you get mixed up in this?
He's been talking to humans.
What? Talking to humans?!
He has a human girlfriend. And they make out!
Make out? Barry!
We do not.
You wish you could.
Whose side are you on?
The bees!
I dated a cricket once in San Antonio. Those crazy legs kept me up all night.
Barry, this is what you want to do with your life?
I want to do it for all our lives. Nobody works harder than bees!
Dad, I remember you coming home so overworked
your hands were still stirring. You couldn't stop.
I remember that.
What right do they have to our honey?
We live on two cups a year. They put it in lip balm for no reason whatsoever!
Even if it's true, what can one bee do?
Sting them where it really hurts.
In the face! The eye!
That would hurt.
No.
Up the nose? That's a killer.
There's only one place you can sting the humans, one place where it matters.
Hive at Five, The Hive's only full-hour action news source.
No more bee beards!
With Bob Bumble at the anchor desk. Weather with Storm Stinger. Sports with Buzz Larvi. And Jeanette Chung.
Good evening. I'm Bob Bumble.
And I'm Jeanette Ohung.
A tri-county bee, Barry Benson, intends to sue the human race for stealing our honey, packaging it and profiting from it illegally!
Tomorrow night on Bee Larry King, we'll have three former queens here in our studio, discussing their new book, classy Ladies, out this week on Hexagon.
Tonight we're talking to Barry Benson.
Did you ever think, "I'm a kid from The Hive. I can't do this"?
Bees have never been afraid to change the world.
What about Bee Oolumbus? Bee Gandhi? Bejesus?
Where I'm from, we'd never sue humans.
We were thinking of stickball or candy stores.
How old are you?
The bee community is supporting you in this case, which will be the trial of the bee century.
You know, they have a Larry King in the human world too.
It's a common name. Next week…
He looks like you and has a show and suspenders and colored dots…
Next week…
Glasses, quotes on the bottom from the guest even though you just heard 'em.
Bear Week next week! They're scary, hairy and here live.
Always leans forward, pointy shoulders, squinty eyes, very Jewish.
In tennis, you attack at the point of weakness!
It was my grandmother, Ken. She's 81.
Honey, her backhand's a joke!
I'm not gonna take advantage of that?
Quiet, please.
Actual work going on here.
Is that that same bee?
Yes, it is!
I'm helping him sue the human race.
Hello.
Hello, bee.
This is Ken.
Yeah, I remember you. Timberland, size ten and a half. Vibram sole, I believe.
Why does he talk again?
Listen, you better go 'cause we're really busy working.
But it's our yogurt night!
Bye-bye.
Why is yogurt night so difficult?!
You poor thing. You two have been at this for hours!
Yes, and Adam here has been a huge help.
Frosting…
How many sugars?
Just one. I try not to use the competition.
So why are you helping me?
Bees have good qualities. And it takes my mind off the shop. Instead of flowers, people are giving balloon bouquets now.
Those are great, if you're three.
And artificial flowers.
Oh, those just get me psychotic!
Yeah, me too.
Bent stingers, pointless pollination.
Bees must hate those fake things!
Nothing worse than a daffodil that's had work done.
Maybe this could make up for it a little bit.
This lawsuit's a pretty big deal.
I guess.
You sure you want to go through with it?
Am I sure? When I'm done with the humans, they won't be able to say, "Honey, I'm home," without paying a royalty!
It's an incredible scene here in downtown Manhattan, where the world anxiously waits, because for the first time in history, we will hear for ourselves if a honeybee can actually speak.
What have we gotten into here, Barry?
It's pretty big, isn't it?
I can't believe how many humans don't work during the day.
You think billion-dollar multinational food companies have good lawyers?
Everybody needs to stay behind the barricade.
What's the matter?
I don't know, I just got a chill.
Well, if it isn't the bee team.
You boys work on this?
All rise! The Honorable Judge Bumbleton presiding.
All right. Case number 4475,
Superior Court of New York,
Barry Bee Benson v. the Honey Industry is now in session.
Mr. Montgomery, you're representing the five food companies collectively?
A privilege.
Mr. Benson… you're representing all the bees of the world?
I'm kidding. Yes, Your Honor, we're ready to proceed.
Mr. Montgomery, your opening statement, please.
Ladies and gentlemen of the jury, my grandmother was a simple woman. Born on a farm, she believed it was man's divine right to benefit from the bounty of nature God put before us.
If we lived in the topsy-turvy world Mr. Benson imagines, just think of what would it mean.
I would have to negotiate with the silkworm for the elastic in my britches!
Talking bee!
How do we know this isn't some sort of holographic motion-picture-capture Hollywood wizardry?
They could be using laser beams! Robotics! Ventriloquism! Cloning! For all we know, he could be on steroids!
Mr. Benson?
Ladies and gentlemen, there's no trickery here. I'm just an ordinary bee. Honey's pretty important to me. It's important to all bees. We invented it! We make it. And we protect it with our lives.
Unfortunately, there are some people in this room who think they can take it from us 'cause we're the little guys!
I'm hoping that, after this is all over, you'll see how, by taking our honey, you not only take everything we have but everything we are!
I wish he'd dress like that all the time. So nice!
Call your first witness.
So, Mr. Klauss Vanderhayden of Honey Farms, big company you have.
I suppose so.
I see you also own Honeyburton and Honron!
Yes, they provide beekeepers for our farms.
Beekeeper. I find that to be a very disturbing term.
I don't imagine you employ any bee-free-ers, do you?
No.
I couldn't hear you.
No.
No. Because you don't free bees. You keep bees. Not only that, it seems you thought a bear would be an appropriate image for a jar of honey.
They're very lovable creatures. Yogi Bear, Fozzie Bear, Build-A-Bear.
You mean like this?
Bears kill bees!
How'd you like his head crashing through your living room?! Biting into your couch! Spitting out your throw pillows! OK, that's enough. Take him away.
So, Mr. Sting, thank you for being here. Your name intrigues me. Where have I heard it before?
I was with a band called The Police.
But you've never been a police officer, have you?
No, I haven't.
No, you haven't. And so here we have yet another example of bee culture casually stolen by a human for nothing more than a prance-about stage name.
Oh, please.
Have you ever been stung, Mr. Sting? Because I'm feeling a little stung, Sting. Or should I say… Mr. Gordon M. Sumner!
That's not his real name?! You idiots!
Mr. Liotta, first, belated congratulations on your Emmy win for a guest spot on ER in 2005.
Thank you. Thank you.
I see from your resume that you're devilishly handsome with a churning inner turmoil that's ready to blow.
I enjoy what I do. Is that a crime?
Not yet it isn't. But is this what it's come to for you? Exploiting tiny, helpless bees so you don't have to rehearse your part and learn your lines, sir?
Watch it, Benson! I could blow right now!
This isn't a goodfella.
This is a badfella!
Why doesn't someone just step on this creep, and we can all go home?!
Order in this court!
You're all thinking it!
Order! Order, I say!
Say it!
Mr. Liotta, please sit down!
I think it was awfully nice of that bear to pitch in like that. I think the jury's on our side.
Are we doing everything right, legally?
I'm a florist.
Right. Well, here's to a great team.
To a great team!
Well, hello.
Ken!
Hello.
I didn't think you were coming.
No, I was just late I tried to call, but… the battery.
I didn't want all this to go to waste,
so I called Barry. Luckily, he was free.
Oh, that was lucky.
There's a little left. I could heat it up.
Yeah, heat it up, sure, whatever.
So I hear you're quite a tennis player. I'm not much for the game myself. The ball's a little grabby.
That's where I usually sit. Right… there.
Ken, Barry was looking at your resume, and he agreed with me that eating with chopsticks isn't really a special skill.
You think I don't see what you're doing?
I know how hard it is to find the right job. We have that in common.
Do we?
Bees have 100 percent employment, but we do jobs like taking the crud out.
That's just what I was thinking about doing.
Ken, I let Barry borrow your razor for his fuzz. I hope that was all right.
I'm going to drain the old stinger.
Yeah, you do that.
Look at that.
You know, I've just about had it with your little Mind Games.
What's that?
Italian Vogue.
Mamma mia, that's a lot of pages.
A lot of ads.
Remember what Van said, why is your life more valuable than mine?
Funny, I just can't seem to recall that! I think something stinks in here!
I love the smell of flowers.
How do you like the smell of flames?!
Not as much.
Water bug! Not taking sides!
Ken, I'm wearing a Chapstick hat!
This is pathetic!
I've got issues!
Well, well, well, a royal flush!
You're bluffing.
Am I?
Surf's up, dude!
Poo water!
That bowl is gnarly. Except for those dirty yellow rings!
Kenneth! What are you doing?!
You know, I don't even like honey! I don't eat it!
We need to talk! He's just a little bee!
And he happens to be the nicest bee I've met in a long time!
Long time? What are you talking about?! Are there other bugs in your life?
No, but there are other things bugging me in life. And you're one of them!
Fine! Talking bees, no yogurt night…
My nerves are fried from riding on this emotional roller coaster!
Goodbye, Ken.
And for your information, I prefer sugar-free, artificial sweeteners made by man!
I'm sorry about all that.
I know it's got an aftertaste! I like it!
I always felt there was some kind of barrier between Ken and me. I couldn't overcome it.
Oh, well.
Are you OK for the trial?
I believe Mr. Montgomery is about out of ideas.
We would like to call Mr. Barry Benson Bee to the stand.
Good idea! You can really see why he's considered one of the best lawyers…
Yeah.
Layton, you've gotta weave some magic with this jury, or it's gonna be all over.
Don't worry. The only thing I have to do to turn this jury around is to remind them of what they don't like about bees.
You got the tweezers?
Are you allergic?
Only to losing, son. Only to losing.
Mr. Benson Bee, I'll ask you what I think we'd all like to know.
What exactly is your relationship to that woman?
We're friends.
Good friends?
Yes.
How good? Do you live together?
Wait a minute… Are you her little… bedbug?
I've seen a bee documentary or two. From what I understand, doesn't your queen give birth to all the bee children?
Yeah, but…
So those aren't your real parents!
Oh, Barry…
Yes, they are!
Hold me back!
You're an illegitimate bee, aren't you, Benson?
He's denouncing bees!
Don't y'all date your cousins?
Objection!
I'm going to pincushion this guy!
Adam, don't! It's what he wants!
Oh, I'm hit!! Oh, lordy, I am hit!
Order! Order!
The venom! The venom is coursing through my veins! I have been felled by a winged beast of destruction! You see? You can't treat them like equals! They're striped savages! Stinging's the only thing they know! It's their way!
Adam, stay with me.
I can't feel my legs.
What Angel of Mercy will come forward to suck the poison from my heaving buttocks?
I will have order in this court. Order! Order, please!
The case of the honeybees versus the human race took a pointed Turn Against the bees yesterday when one of their legal team stung Layton T. Montgomery.
Hey, buddy.
Hey.
Is there much pain?
Yeah.
I… I blew the whole case, didn't I?
It doesn't matter. What matters is
you're alive. You could have died.
I'd be better off dead. Look at me.
They got it from the cafeteria downstairs, in a tuna sandwich. Look, there's a little celery still on it.
What was it like to sting someone?
I can't explain it. It was all… All adrenaline and then…and then ecstasy!
All right.
You think it was all a trap?
Of course. I'm sorry. I flew us right into this.
What were we thinking? Look at us. We're just a couple of bugs in this world.
What will the humans do to us if they win?
I don't know.
I hear they put the roaches in motels. That doesn't sound so bad.
Adam, they check in, but they don't check out!
Oh, my.
Could you get a nurse to close that window?
Why?
The smoke.
Bees don't smoke.
Right. Bees don't smoke.
Bees don't smoke!
But some bees are smoking.
That's it! That's our case!
It is? It's not over?
Get dressed. I've gotta go somewhere.
Get back to the court and stall. Stall any way you can.
And assuming you've done step correctly, you're ready for the tub.
Mr. Flayman.
Yes? Yes, Your Honor!
Where is the rest of your team?
Well, Your Honor, it's interesting. Bees are trained to fly haphazardly, and as a result, we don't make very good time.
I actually heard a funny story about…
Your Honor, haven't these ridiculous bugs taken up enough of this court's valuable time? How much longer will we allow these absurd shenanigans to go on?
They have presented no compelling evidence to support their charges against my clients, who run legitimate businesses.
I move for a complete dismissal of this entire case!
Mr. Flayman, I'm afraid I'm going to have to consider Mr. Montgomery's motion.
But you can't! We have a terrific case.
Where is your proof?
Where is the evidence?
Show me the smoking gun!
Hold it, Your Honor!
You want a smoking gun? Here is your smoking gun.
What is that?
It's a bee smoker!
What, this? This harmless little contraption? This couldn't hurt a fly, let alone a bee.
Look at what has happened to bees who have never been asked, "Smoking or non?" Is this what nature intended for us? To be forcibly addicted to smoke machines and man-made wooden slat work camps?
Living out our lives as honey slaves to the white man?
What are we gonna do?
He's playing the species card.
Ladies and gentlemen, please, free these bees!
Free the bees! Free the bees! Free the bees! Free the bees! Free the bees!
The court finds in favor of the bees!
Vanessa, we won!
I knew you could do it! High-five!
Sorry.
I'm OK! You know what this means?
All the honey will finally belong to the bees.
Now we won't have to work so hard all the time.
This is an unholy perversion of the balance of nature, Benson.
You'll regret this.
Barry, how much honey is out there?
All right. One at a time.
Barry, who are you wearing?
My sweater is Ralph Lauren, and I have no pants.
What if Montgomery's right?
What do you mean?
We've been living the bee way a long time, 27 million years.
Congratulations on your victory. What will you demand as a settlement?
First, we'll demand a complete shutdown of all bee work camps.
Then we want back the honey that was ours to begin with, every last drop.
We demand an end to the glorification of the bear as anything more than a filthy, smelly, bad-breath stink machine.
We're all aware of what they do in the woods.
Wait for my signal. Take him out.
He'll have nauseous for a few hours, then he'll be fine.
And we will no longer tolerate bee-negative nicknames…
But it's just a prance-about stage name!
…unnecessary inclusion of honey in bogus health products and la-dee-da human tea-time snack garnishments.
Can't breathe.
Bring it in, boys!
Hold it right there! Good.
Tap it.
Mr. Buzzwell, we just passed three cups and there's gallons more coming!
I think we need to shut down!
Shut down? We've never shut down.
Shut down honey production!
Stop making honey!
Turn your key, sir!
What do we do now?
Cannonball!
We're shutting honey production!
Mission abort.
Aborting pollination and nectar detail.
Returning to base.
Adam, you wouldn't believe how much honey was out there.
Oh, yeah?
What's going on? Where is everybody?
Are they out celebrating?
They're home.
They don't know what to do. Laying out, sleeping in.
I heard your Uncle Carl was on his way to San Antonio with a cricket.
At least we got our honey back.
Sometimes I think, so what if humans liked our honey? Who wouldn't?
It's the greatest thing in the world! I was excited to be part of making it.
This was my new desk. This was my new job. I wanted to do it really well. And now…
Now I can't.
I don't understand why they're not happy.
I thought their lives would be better!
They're doing nothing. It's amazing.
Honey really changes people.
You don't have any idea what's going on, do you?
What did you want to show me?
This.
What happened here?
That is not the half of it.
Oh, no. Oh, my.
They're all wilting.
Doesn't look very good, does it?
No.
And whose fault do you think that is?
You know, I'm gonna guess bees.
Bees?
Specifically, me.
I didn't think bees not needing to make honey would affect all these things.
It's not just flowers. Fruits, vegetables, they all need bees.
That's our whole SAT test right there.
Take away produce, that affects the entire animal kingdom.
And then, of course…
The human species?
So if there's no more pollination, it could all just go south here, couldn't it?
I know this is also partly my fault.
How about a suicide pact?
How do we do it?
I'll sting you, you step on me.
That just kills you twice.
Right, right.
Listen, Barry… sorry, but I gotta get going.
I had to open my mouth and talk.
Vanessa?
Vanessa? Why are you leaving?
Where are you going?
To the final Tournament of Roses parade in Pasadena.
They've moved it to this weekend because all the flowers are dying.
It's the Last Chance I'll ever have to see it.
Vanessa, I just wanna say I'm sorry.
I never meant it to turn out like this.
I know. Me neither.
Tournament of Roses.
Roses can't do sports.
Wait a minute. Roses. Roses?
Roses!
Vanessa!
Roses?!
Barry?
Roses are flowers!
Yes, they are.
Flowers, bees, pollen!
I know.
That's why this is the last parade.
Maybe not.
Could you ask him to slow down?
Could you slow down?
Barry!
OK, I made a huge mistake.
This is a total disaster, all my fault.
Yes, it kind of is.
I've ruined the planet. I wanted to help you with the flower shop. I've made it worse.
Actually, it's completely closed down.
I thought maybe you were remodeling.
But I have another idea, and it's greater than my previous ideas combined.
I don't want to hear it!
All right, they have the roses, the roses have the pollen.
I know every bee, plant and flower bud in this park.
All we gotta do is get what they've got back here with what we've got.
Bees.
Park.
Pollen!
Flowers.
Repollination!
Across the nation!
Tournament of Roses, Pasadena, California.
They've got nothing but flowers, floats and cotton candy.
Security will be tight.
I have an idea.
Vanessa Bloome, FTD.
Official floral business. It's real.
Sorry, ma'am. Nice brooch.
Thank you. It was a gift.
Once inside, we just pick the right float.
How about The Princess and the Pea?
I could be the princess, and you could be the pea!
Yes, I got it.
Where should I sit?
What are you?
I believe I'm the pea.
The pea?
It goes under the mattresses.
Not in this fairy tale, sweetheart.
I'm getting the marshal.
You do that! This whole parade is a fiasco!
Let's see what this baby'll do.
Hey, what are you doing?!
Then all we do is blend in with traffic… without arousing suspicion.
Once at the airport, there's no stopping us.
Stop! Security.
You and your insect pack your float?
Yes.
Has it been in your possession the entire time?
Would you remove your shoes?
Remove your stinger.
It's part of me.
I know. Just having some fun.
Enjoy your flight.
Then if we're lucky, we'll have just enough pollen to do the job.
Can you believe how lucky we are? We have just enough pollen to do the job!
I think this is gonna work.
It's got to work.
Attention, passengers, this is Captain Scott. We have a bit of bad weather in New York. It looks like we'll experience a couple hours delay.
Barry, these are cut flowers with no water. They'll never make it.
I gotta get up there and talk to them.
Be careful.
Can I get help with the Sky Mall magazine? I'd like to order the talking inflatable nose and ear hair trimmer.
Captain, I'm in a real situation.
What'd you say, Hal?
Nothing.
Bee!
Don't freak out! My entire species…
What are you doing?
Wait a minute! I'm an attorney!
Who's an attorney?
Don't move.
Oh, Barry.
Good afternoon, passengers. This is your captain. Would a Miss Vanessa Bloome in 24B please report to the cockpit? And please hurry!
What happened here?
There was a DustBuster, a toupee, a life raft exploded.
One's bald, one's in a boat, they're both unconscious!
Is that another bee joke?
No!
No one's flying the plane!
This is JFK control tower, Flight 356. What's your status?
This is Vanessa Bloome. I'm a florist from New York.
Where's the pilot?
He's unconscious, and so is the copilot.
Not good. Does anyone onboard have flight experience?
As a matter of fact, there is.
Who's that?
Barry Benson.
From the honey trial?! Oh, great.
Vanessa, this is nothing more than a big metal bee.
It's got giant wings, huge engines.
I can't fly a plane.
Why not? Isn't John Travolta a pilot?
Yes.
How hard could it be?
Wait, Barry!
We're headed into some lightning.
This is Bob Bumble. We have some late-breaking news from JFK Airport, where a suspenseful scene is developing.
Barry Benson, fresh from his legal victory…
That's Barry!
…is attempting to land a plane, loaded with people, flowers and an incapacitated flight crew.
Flowers?!
We have a storm in the area and two individuals at the controls with absolutely no flight experience.
Just a minute. There's a bee on that plane.
I'm quite familiar with Mr. Benson and his no-account compadres.
They've done enough damage.
But isn't he your only hope?
Technically, a bee shouldn't be able to fly at all.
Their wings are too small… Haven't we heard this a million times?
"The surface area of the wings and body mass make no sense."
Get this on the air!
Got it.
Stand by.
We're going live.
The way we work may be a mystery to you. Making honey takes a lot of bees doing a lot of small jobs.
But let me tell you about a small job. If you do it well, it makes a big difference.
More than we realized. To us, to everyone.
That's why I want to get bees back to working together. That's the bee way! We're not made of Jell-O.
We get behind a fellow.
Black and yellow!
Hello!
Left, right, down, hover.
Hover?
Forget hover.
This isn't so hard.
Beep-beep! Beep-beep!
Barry, what happened?!
Wait, I think we were on autopilot the whole time.
That may have been helping me.
And now we're not!
So it turns out I cannot fly a plane.
All of you, let's get behind this fellow! Move it out!
Move out!
Our only chance is if I do what I'd do, you copy me with the wings of the plane!
Don't have to yell.
I'm not yelling! We're in a lot of trouble.
It's very hard to concentrate with that panicky tone in your voice!
It's not a tone. I'm panicking!
I can't do this!
Vanessa, pull yourself together. You have to snap out of it!
You snap out of it.
You snap out of it.
You snap out of it!
You snap out of it!
You snap out of it!
You snap out of it!
You snap out of it!
You snap out of it!
Hold it!
Why? Come on, it's my turn.
How is the plane flying?
I don't know.
Hello?
Benson, got any flowers for a happy occasion in there?
The Pollen Jocks!
They do get behind a fellow.
Black and yellow.
Hello.
All right, let's drop this tin can on the blacktop.
Where? I can't see anything. Can you?
No, nothing. It's all cloudy.
Come on. You got to think bee, Barry.
Thinking bee.
Thinking bee.
Thinking bee!
Thinking bee! Thinking bee!
Wait a minute. I think I'm feeling something.
What?
I don't know. It's strong, pulling me.
Like a 27-million-year-old instinct.
Bring the nose down.
Thinking bee!
Thinking bee! Thinking bee!
What in the world is on the tarmac?
Get some lights on that!
Thinking bee!
Thinking bee! Thinking bee!
Vanessa, aim for the flower.
OK.
Cut the engines. We're going in on bee power. Ready, boys?
Affirmative!
Good. Good. Easy, now. That's it.
Land on that flower!
Ready? Full reverse!
Spin it around!
Not that flower! The other one!
Which one?
That flower.
I'm aiming at the flower!
That's a fat guy in a flowered shirt.
I mean the giant pulsating flower made of millions of bees!
Pull forward. Nose down. Tail up.
Rotate around it.
This is insane, Barry!
This's the only way I know how to fly.
Am I koo-koo-kachoo, or is this plane flying in an insect-like pattern?
Get your nose in there. Don't be afraid. Smell it. Full reverse!
Just drop it. Be a part of it.
Aim for the center!
Now drop it in! Drop it in, woman!
Come on, already.
Barry, we did it! You taught me how to fly!
Yes. No high-five!
Right.
Barry, it worked!
Did you see the giant flower?
What giant flower? Where? Of course
I saw the flower! That was genius!
Thank you.
But we're not done yet.
Listen, everyone!
This runway is covered with the last pollen from the last flowers available anywhere on Earth.
That means this is our Last Chance. We're the only ones who make honey, pollinate flowers and dress like this.
If we're gonna survive as a species, this is our moment! What do you say?
Are we going to be bees, or just Museum of Natural History keychains?
We're bees!
Keychain!
Then follow me! Except Keychain.
Hold on, Barry. Here. You've earned this.
Yeah!
I'm a Pollen Jock! And it's a perfect fit. All I gotta do are the sleeves.
Oh, yeah.
That's our Barry.
Mom! The bees are back!
If anybody needs to make a call, now's the time. I got a feeling we'll be working late tonight!
Here's your change. Have a great afternoon! Can I help who's next?
Would you like some honey with that?
It is bee-approved. Don't forget these.
Milk, cream, cheese, it's all me. And I don't see a nickel!
Sometimes I just feel like a piece of meat!
I had no idea.
Barry, I'm sorry.
Have you got a moment?
Would you excuse me?
My mosquito associate will help you.
Sorry I'm late.
He's a lawyer too?
I was already a blood-sucking parasite. All I needed was a briefcase.
Have a great afternoon!
Barry, I just got this huge tulip order, and I can't get them anywhere.
No problem, Vannie. Just leave it to me.
You're a lifesaver, Barry. Can I help who's next?
All right, scramble, jocks! It's time to fly.
Thank you, Barry!
That bee is living my life!
Let it go, Kenny.
When will this nightmare end?!
Let it all go.
Beautiful day to fly.
Sure is.
Between you and me,
I was dying to get out of that office.
You have got to start thinking bee, my friend.
Thinking bee!
Me?
Hold it. Let's just stop for a second. Hold it.
I'm sorry. I'm sorry, everyone. Can we stop here?
I'm not making a major life decision during a production number!
All right. Take ten, everybody. Wrap it up, guys.
I had virtually no rehearsal for that.

Odpowiedz
sundrop

sundrop

•  AUTOR

@Wiadro0 bo nie

Odpowiedz
xenosphan

xenosphan

no to nie wiem

Odpowiedz
pokaż więcej odpowiedzi (14)
sundrop

sundrop

AUTOR•  

Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

Panno Święta, co jasnej bronisz Częstochowy

I w Ostrej świecisz Bramie! Ty, co gród zamkowy

Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem!

Jak mnie dziecko do zdrowia powróciłaś cudem

(Gdy od płaczącej matki pod Twoją opiekę

Ofiarowany, martwą podniosłem powiekę

I zaraz mogłem pieszo do Twych świątyń progu

Iść za wrócone życie podziękować Bogu),

Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono.

Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną

Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych,

Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych;

Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem,

Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem;

Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała,

Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała,

A wszystko przepasane, jakby wstęgą, miedzą

Zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą.

Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju,

Na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju,

Stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz podmurowany;

Świeciły się z daleka pobielane ściany,

Tym bielsze, że odbite od ciemnej zieleni

Topoli, co go bronią od wiatrów jesieni.

Dóm mieszkalny niewielki, lecz zewsząd chędogi,

I stodołę miał wielką, i przy niej trzy stogi

Użątku, co pod strzechą zmieścić się nie może;

Widać, że okolica obfita we zboże,

I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów

Świecą gęsto jak gwiazdy, widać z liczby pługów

Orzących wcześnie łany ogromne ugoru,

Czarnoziemne, zapewne należne do dworu,

Uprawne dobrze na kształt ogrodowych grządek:

Że w tym domu dostatek mieszka i porządek.

Brama na wciąż otwarta przechodniom ogłasza,

Że gościnna i wszystkich w gościnę zaprasza.

Właśnie dwókonną bryką wjechał młody panek

I obiegłszy dziedziniec zawrócił przed ganek,

Wysiadł z powozu; konie porzucone same,

Szczypiąc trawę ciągnęły powoli pod bramę.

We dworze pusto, bo drzwi od ganku zamknięto

Zaszczepkami i kołkiem zaszczepki przetknięto.

Podróżny do folwarku nie biegł sług zapytać;

Odemknął, wbiegł do domu, pragnął go powitać.

Dawno domu nie widział, bo w dalekim mieście

Kończył nauki, końca doczekał nareszcie.

Wbiega i okiem chciwie ściany starodawne

Ogląda czule, jako swe znajome dawne.

Też same widzi sprzęty, też same obicia,

Z któremi się zabawiać lubił od powicia;

Lecz mniej wielkie, mniej piękne, niż się dawniej zdały.

I też same portrety na ścianach wisiały.

Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma

Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma;

Takim był, gdy przysięgał na stopniach ołtarzów,

Że tym mieczem wypędzi z Polski trzech mocarzów

Albo sam na nim padnie. Dalej w polskiej szacie

Siedzi Rejtan żałośny po wolności stracie,

W ręku trzymna nóż, ostrzem zwrócony do łona,

A przed nim leży Fedon i żywot Katona.

Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny,

Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny,

Stoją na szańcach Pragi, na stosach Moskali,

Siekąc wrogów, a Praga już się wkoło pali.

Nawet stary stojący zegar kurantowy

W drewnianej szafie poznał u wniścia alkowy

I z dziecinną radością pociągnął za sznurek,

By stary Dąbrowskiego usłyszeć mazurek.

Biegał po całym domu i szukał komnaty,

Gdzie mieszkał, dzieckiem będąc, przed dziesięciu laty.

Wchodzi, cofnął się, toczył zdumione źrenice

Po ścianach: w tej komnacie mieszkanie kobiéce?

Któż by tu mieszkał? Stary stryj nie był żonaty,

A ciotka w Petersburgu mieszkała przed laty.

To nie był ochmistrzyni pokój! Fortepiano?

Na niem noty i książki; wszystko porzucano

Niedbale i bezładnie; nieporządek miły!

Niestare były rączki, co je tak rzuciły.

Tuż i sukienka biała, świeżo z kołka zdjęta

Do ubrania, na krzesła poręczu rozpięta.

A na oknach donice z pachnącymi ziołki,

Geranium, lewkonija, astry i fijołki.

Podróżny stanął w jednym z okien – nowe dziwo:

W sadzie, na brzegu niegdyś zarosłym pokrzywą,

Był maleńki ogródek, ścieżkami porznięty,

Pełen bukietów trawy angielskiej i mięty.

Drewniany, drobny, w cyfrę powiązany płotek

Połyskał się wstążkami jaskrawych stokrotek.

Grządki widać, że były świeżo polewane;

Tuż stało wody pełne naczynie blaszane,

Ale nigdzie nie widać było ogrodniczki;

Tylko co wyszła; jeszcze kołyszą się drzwiczki

Świeżo trącone; blisko drzwi ślad widać nóżki

Na piasku, bez trzewika była i pończoszki;

Na piasku drobnym, suchym, białym na kształt śniegu,

Ślad wyraźny, lecz lekki; odgadniesz, że w biegu

Chybkim był zostawiony nóżkami drobnemi

Od kogoś, co zaledwie dotykał się ziemi.

Podróżny długo w oknie stał patrząc, dumając,

Wonnymi powiewami kwiatów oddychając,

Oblicze aż na krzaki fijołkowe skłonił,

Oczyma ciekawymi po drożynach gonił

I znowu je na drobnych śladach zatrzymywał,

Myślał o nich i, czyje były, odgadywał.

Przypadkiem oczy podniósł, i tuż na parkanie

Stała młoda dziewczyna. – Białe jej ubranie

Wysmukłą postać tylko aż do piersi kryje,

Odsłaniając ramiona i łabędzią szyję.

W takim Litwinka tylko chodzić zwykła z rana,

W takim nigdy nie bywa od mężczyzn widziana:

Więc choć świadka nie miała, założyła ręce

Na piersiach, przydawając zasłony sukience.

Włos w pukle nie rozwity, lecz w węzełki małe

Pokręcony, schowany w drobne strączki białe,

Dziwnie ozdabiał głowę, bo od słońca blasku

Świecił się, jak korona na świętych obrazku.

Twarzy nie było widać. Zwrócona na pole

Szukała kogoś okiem, daleko, na dole;

Ujrzała, zaśmiała się i klasnęła w dłonie,

Jak biały ptak zleciała z parkanu na błonie

I wionęła ogrodem przez płotki, przez kwiaty,

I po desce opartej o ścianę komnaty,

Nim spostrzegł się, wleciała przez okno, świecąca,

Nagła, cicha i lekka jak światłość miesiąca.

Nócąc chwyciła suknie, biegła do zwierciadła;

Wtem ujrzała młodzieńca i z rąk jej wypadła

Suknia, a twarz od strachu i dziwu pobladła.

Twarz podróżnego barwą spłonęła rumianą

Jak obłok, gdy z jutrzenką napotka się ranną;

Skromny młodzieniec oczy zmrużył i przysłonił,

Chciał coś mówić, przepraszać, tylko się ukłonił

I cofnął się; dziewica krzyknęła boleśnie,

Niewyraźnie, jak dziecko przestraszone we śnie;

Podróżny zląkł się, spójrzał, lecz już jej nie było.

Wyszedł zmieszany i czuł, że serce mu biło

Głośno, i sam nie wiedział, czy go miało śmieszyć

To dziwaczne spotkanie, czy wstydzić, czy cieszyć.

Tymczasem na folwarku nie uszło baczności,

Że przed ganek zajechał któryś z nowych gości.

Już konie w stajnię wzięto, już im hojnie dano,

Jako w porządnym domu, i obrok, i siano;

Bo Sędzia nigdy nie chciał, według nowej mody,

Odsyłać konie gości Żydom do gospody.

Słudzy nie wyszli witać, ale nie myśl wcale,

Aby w domu Sędziego służono niedbale;

Słudzy czekają, nim się pan Wojski ubierze,

Który teraz za domem urządzał wieczerzę.

On Pana zastępuje i on w niebytności

Pana zwykł sam przyjmować i zabawiać gości

(Daleki krewny pański i przyjaciel domu).

Widząc gościa, na folwark dążył po kryjomu

(Bo nie mógł wyjść spotykać w tkackim pudermanie);

Wdział więc, jak mógł najprędzej, niedzielne ubranie

Nagotowane z rana, bo od rana wiedział,

Że u wieczerzy będzie z mnóstwem gości siedział.

Pan Wojski poznał z dala, ręce rozkrzyżował

I z krzykiem podróżnego ściskał i całował;

Zaczęła się ta prędka, zmieszana rozmowa,

W której lat kilku dzieje chciano zamknąć w słowa

Krótkie i poplątane, w ciąg powieści, pytań,

Wykrzykników i westchnień, i nowych powitań.

Gdy się pan Wojski dosyć napytał, nabadał,

Na samym końcu dzieje tego dnia powiadał.

"Dobrze, mój Tadeuszu (bo tak nazywano

Młodzieńca, który nosił Kościuszkowskie miano

Na pamiątkę, że w czasie wojny się urodził),

Dobrze, mój Tadeuszu, żeś się dziś nagodził

Do domu, właśnie kiedy mamy panien wiele.

Stryjaszek myśli wkrótce sprawić ci wesele;

Jest z czego wybrać; u nas towarzystwo liczne

Od kilku dni zbiera się na sądy graniczne

Dla skończenia dawnego z panem Hrabią sporu;

I pan Hrabia ma jutro sam zjechać do dworu;

Podkomorzy już zjechał z żoną i z córkami.

Młodzież poszła do lasu bawić się strzelbami,

A starzy i kobiety żniwo oglądają

Pod lasem, i tam pewnie na młodzież czekają.

Pójdziemy, jeśli zechcesz, i wkrótce spotkamy

Stryjaszka, Podkomorstwo i szanowne damy".

Pan Wojski z Tadeuszem idą pod las drogą

I jeszcze się do woli nagadać nie mogą.

Słońce ostatnich kresów nieba dochodziło,

Mniej silnie, ale szerzej niż we dnie świeciło,

Całe zaczerwienione, jak zdrowe oblicze

Gospodarza, gdy prace skończywszy rolnicze,

Na spoczynek powraca. Już krąg promienisty

Spuszcza się na wierzch boru i już pomrok mglisty,

Napełniając wierzchołki i gałęzie drzewa,

Cały las wiąże w jedno i jakoby zlewa;

I bór czernił się na kształt ogromnego gmachu,

Słońce nad nim czerwone jak pożar na dachu;

Wtem zapadło do głębi; jeszcze przez konary

Błysnęło jako świeca przez okienic szpary

I zgasło. I wnet sierpy gromadnie dzwoniące

We zbożach i grabliska suwane po łące

Ucichły i stanęły: tak pan Sędzia każe,

U niego ze dniem kończą pracę gospodarze.

"Pan świata wie, jak długo pracować potrzeba;

Słońce, Jego robotnik, kiedy znidzie z nieba,

Czas i ziemianinowi ustępować z pola".

Tak zwykł mawiać pan Sędzia, a Sędziego wola

Była ekonomowi poczciwemu świętą;

Bo nawet wozy, w które już składać zaczęto

Kopę żyta, niepełne jadą do stodoły;

Cieszą się z nadzwyczajnej ich lekkości woły.

Właśnie z lasu wracało towarzystwo całe,

Wesoło, lecz w porządku; naprzód dzieci małe

Z dozorcą, potem Sędzia szedł z Podkomorzyną,

Obok pan Podkomorzy otoczon rodziną;

Panny tuż za starszemi, a młodzież na boku;

Panny szły przed młodzieżą o jakie pół kroku

(Tak każe przyzwoitość); nikt tam nie rozprawiał

O porządku, nikt mężczyzn i dam nie ustawiał,

A każdy mimowolnie porządku pilnował.

Bo Sędzia w domu dawne obyczaje chował

I nigdy nie dozwalał, by chybiano względu

Dla wieku, urodzenia, rozumu, urzędu.

"Tym ładem – mawiał – domy i narody słyną,

Z jego upadkiem domy i narody giną".

Więc do porządku wykli domowi i słudzy;

I przyjezdny gość, krewny albo człowiek cudzy,

Gdy Sędziego nawiedził, skoro pobył mało,

Przejmował zwyczaj, którym wszystko oddychało.

Krótkie były Sędziego z synowcem witania:

Dał mu poważnie rękę do pocałowania

I w skroń ucałowawszy, uprzejmie pozdrowił;

A choć przez wzgląd na gości niewiele z nim mówił,

Widać było z łez, które wylotem kontusza

Otarł prędko, jak kochał pana Tadeusza.

W ślad gospodarza wszystko ze żniwa i z boru,

I z łąk, i z pastwisk razem wracało do dworu.

Tu owiec trzoda becząc w ulicę się tłoczy

I wznosi chmurę pyłu; dalej z wolna kroczy

Stado cielic tyrolskich z mosiężnymi dzwonki;

Tam konie rżące lecą ze skoszonej łąki;

Wszystko bieży ku studni, której ramię z drzewa

Raz wraz skrzypi i napój w koryta rozlewa.

Sędzia, choć utrudzony, chociaż w gronie gości,

Nie uchybił gospodarskiej, ważnej powinności:

Udał się sam ku studni; najlepiej z wieczora

Gospodarz widzi, w jakim stanie jest obora;

Dozoru tego nigdy sługom nie poruczy,

Bo Sędzia wie, że oko pańskie konia tuczy.

Wojski z woźnym Protazym ze świecami w sieni

Stali i rozprawiali, nieco poróżnieni,

Bo w niebytność Wojskiego Woźny po kryjomu

Kazał stoły z wieczerzą powynosić z domu

I ustawić co prędzej w pośrodku zamczyska,

Którego widne były pod lasem zwaliska.

Po cóż te przenosiny? Pan Wojski się krzywił

I przepraszał Sędziego; Sędzia się zadziwił,

Lecz stało się; już późno i trudno zaradzić,

Wolał gości przeprosić i w pustki prowadzić.

Po drodze Woźny ciągle Sędziemu tłumaczył,

Dlaczego urządzenie pańskie przeinaczył:

We dworze żadna izba nie ma obszerności

Dostatecznej dla tylu, tak szanownych gości;

W zamku sień wielka, jeszcze dobrze zachowana,

Sklepienie całe – wprawdzie pękła jedna ściana,

Okna bez szyb, lecz latem nic to nie zawadzi;

Bliskość piwnic wygodna służącej czeladzi.

Tak mówiąc, na Sędziego mrugał; widać z miny,

Że miał i taił inne, ważniejsze przyczyny.

O dwa tysiące kroków zamek stał za domem,

Okazały budową, poważny ogromem,

Dziedzictwo starożytnej rodziny Horeszków;

Dziedzic zginął był w czasie krajowych zamieszków.

Dobra, całe zniszczone sekwestrami rządu,

Bezładnością opieki, wyrokami sądu,

W cząstce spadły dalekim krewnym po kądzieli,

A resztę rozdzielono między wierzycieli.

Zamku żaden wziąść nie chciał, bo w szlacheckim stanie

Trudno było wyłożyć koszt na utrzymanie;

Lecz Hrabia, sąsiad bliski, gdy wyszedł z opieki,

Panicz bogaty, krewny Horeszków daleki,

Przyjechawszy z wojażu upodobał mury,

Tłumacząc, że gotyckiej są architektury;

Choć Sędzia z dokumentów przekonywał o tem,

Że architekt był majstrem z Wilna, nie zaś Gotem.

Dość, że Hrabia chciał zamku, właśnie i Sędziemu

Przyszła nagle taż chętka, nie wiadomo czemu.

Zaczęli proces w ziemstwie, potem w głównym sądzie,

W senacie, znowu w ziemstwie i w guberskim rządzie;

Wreszcie po wielu kosztach i ukazach licznych

Sprawa wróciła znowu do sądów granicznych.

Słusznie Woźny powiadał, że w zamkowej sieni

Zmieści się i palestra, i goście proszeni.

Sień wielka jak refektarz, z wypukłym sklepieniem

Na filarach, podłoga wysłana kamieniem,

Ściany bez żadnych ozdób, ale mur chędogi;

Sterczały wkoło sarnie i jelenie rogi

Z napisami: gdzie, kiedy te łupy zdobyte;

Tuż myśliwców herbowne klejnoty wyryte

I stoi wypisany każdy po imieniu;

Herb Horeszków, Półkozic, jaśniał na sklepieniu.

Goście weszli w porządku i stanęli kołem;

Podkomorzy najwyższe brał miejsce za stołem;

Z wieku mu i z urzędu ten zaszczyt należy.

Idąc kłaniał się damom, starcom i młodzieży.

Przy nim stał kwestarz, Sędzia tuż przy Bernardynie,

Bernardyn zmówił krótki pacierz po łacinie.

Mężczyznom dano wódkę; wtenczas wszyscy siedli

I chołodziec litewski milcząc żwawo jedli.

Pan Tadeusz, choć młodzik, ale prawem gościa

Wysoko siadł przy damach obok Jegomościa;

Między nim i stryjaszkiem jedno pozostało

Puste miejsce, jak gdyby na kogoś czekało.

Stryj nieraz na to miejsce i na drzwi poglądał,

Jakby czyjegoś przyjścia był pewny i żądał.

I Tadeusz wzrok stryja ku drzwiom odprowadzał,

I z nim na miejscu pustym oczy swe osadzał.

Dziwna rzecz! Miejsca wkoło są siedzeniem dziewic,

Na które mógłby spójrzeć bez wstydu królewic,

Wszystkie zacnie zrodzone, każda młoda, ładna;

Tadeusz tam pogląda, gdzie nie siedzi żadna.

To miejsce jest zagadką, młódź lubi zagadki;

Roztargniony, do swojej nadobnej sąsiadki

Ledwie słów kilka wyrzekł, do Podkomorzanki;

Nie zmienia jej talerzów, nie nalewa szklanki,

I panien nie zabawia przez rozmowy grzeczne,

Z których by wychowanie poznano stołeczne;

To jedno puste miejsce nęci go i mami…

Już nie puste, bo on je napełnił myślami.

Po tem miejscu biegało domysłów tysiące,

Jako po deszczu żabki po samotnej łące;

Śród nich jedna króluje postać, jak w pogodę

Lilia jeziór skroń białą wznosząca nad wodę.

Dano trzecią potrawę. Wtem pan Podkomorzy,

Wlawszy kropelkę wina w szklankę panny Róży,

A młodszej przysunąwszy z talerzem ogórki,

Rzekł: "Muszę ja wam służyć, moje panny córki,

Choć stary i niezgrabny". Zatem się rzuciło

Kilku młodych od stołu i pannom służyło.

Sędzia, z boku rzuciwszy wzrok na Tadeusza

I poprawiwszy nieco wylotów kontusza,

Nalał węgrzyna i rzekł:

"Dziś, nowym zwyczajem,

My na naukę młodzież do stolicy dajem

I nie przeczym, że nasi synowie i wnuki

Mają od starych więcej książkowej nauki;

Ale co dzień postrzegam, jak młódź cierpi na tem,

Że nie ma szkół uczących żyć z ludźmi i światem.

Dawniej na dwory pańskie jachał szlachcic młody,

Ja sam lat dziesięć byłem dworskim Wojewody,

Ojca Podkomorzego, Mościwego Pana

(Mówiąc, Podkomorzemu ścisnął za kolana);

On mnie radą do usług publicznych sposobił,

Z opieki nie wypuścił, aż człowiekiem zrobił.

W mym domu wiecznie będzie jego pamięć droga,

Co dzień za duszę jego proszę Pana Boga.

Jeślim tyle na jego nie korzystał dworze

Jak drudzy i wróciwszy w domu ziemię orzę,

Gdy inni, więcej godni Wojewody względów,

Doszli potem najwyższych krajowych urzędów,

Przynajmniej tom skorzystał, że mi w moim domu

Nikt nigdy nie zarzuci, bym uchybił komu

W uczciwości, w grzeczności; a ja powiem śmiało:

Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą.

Niełatwą, bo nie na tym kończy się, jak nogą

Zręcznie wierzgnąć, z uśmiechem witać lada kogo;

Bo taka grzeczność modna zda mi się kupiecka,

Ale nie staropolska, ani też szlachecka.

Grzeczność wszystkim należy, lecz każdemu inna;

Bo nie jest bez grzeczności i miłość dziecinna,

I wzgląd męża dla żony przy ludziach, i pana

Dla sług swoich, a w każdej jest pewna odmiana.

Trzeba się długo uczyć, ażeby nie zbłądzić

I każdemu powinną uczciwość wyrządzić.

I starzy się uczyli; u panów rozmowa

Była to historyja żyjąca krajowa,

A między szlachtą dzieje domowe powiatu:

Dawano przez to poznać szlachcicowi bratu,

Że wszyscy o nim wiedzą, lekce go nie ważą;

Więc szlachcic obyczaje swe trzymał pod strażą.

Dziś człowieka nie pytaj: co zacz? kto go rodzi?

Z kim on żył, co porabiał? Każdy, gdzie chce, wchodzi,

Byle nie szpieg rządowy i byle nie w nędzy.

Jak ów Wespazyjanus nie wąchał pieniędzy

I nie chciał wiedzieć, skąd są, z jakich rąk i krajów,

Tak nie chcą znać człowieka rodu, obyczajów!

Dość, że ważny i że się stempel na nim widzi,

Więc szanują przyjaciół jak pieniądze Żydzi".

To mówiąc Sędzia gości obejrzał porządkiem;

Bo choć zawsze i płynnie mówił, i z rozsądkiem,

Wiedział, że niecierpliwa młodzież teraźniejsza,

Że ją nudzi rzecz długa, choć najwymowniejsza.

Ale wszyscy słuchali w milczeniu głębokiem;

Sędzia Podkomorzego zdał się radzić okiem,

Podkomorzy pochwałą rzeczy nie przerywał,

Ale częstym skinieniem głowy potakiwał.

Sędzia milczał, on jeszcze skinieniem przyzwalał;

Więc Sędzia jego puchar i swój kielich nalał

I dalej mówił:

"Grzeczność nie jest rzeczą małą:

Kiedy się człowiek uczy ważyć, jak przystało,

Drugich wiek, urodzenie, cnoty, obyczaje,

Wtenczas i swoją ważność zarazem poznaje;

Jak na szalach żebyśmy nasz ciężar poznali,

Musim kogoś posadzić na przeciwnej szali.

Zaś godna jest Waszmościów uwagi osobnej

Grzeczność, którą powinna młodź dla płci nadobnej;

Zwłaszcza gdy zacność domu, fortuny szczodroty

Objaśniają wrodzone wdzięki i przymioty.

Stąd droga do afektów i stąd się kojarzy

Wspaniały domów sojusz – tak myślili starzy.

A zatem…"

Tu pan Sędzia nagłym zwrotem głowy

Skinął na Tadeusza, rzucił wzrok surowy,

Znać było, że przychodził już do wniosków mowy.

Wtem brząknął w tabakierkę złotą Podkomorzy

I rzekł:

"Mój Sędzio, dawniej było jeszcze gorzej!

Teraz nie wiem, czy moda i nas starych zmienia,

Czy młodzież lepsza, ale widzę mniej zgorszenia.

Ach, ja pamiętam czasy, kiedy do Ojczyzny

Pierwszy raz zawitała moda francuszczyzny!

Gdy raptem paniczyki młode z cudzych krajów

Wtargnęli do nas hordą gorszą od Nogajów!

Prześladując w Ojczyźnie Boga, przodków wiarę,

Prawa i obyczaje, nawet suknie stare.

Żałośnie było widzieć wyżółkłych młokosów,

Gadających przez nosy, a często bez nosów,

Opatrzonych w broszurki i w różne gazety,

Głoszących nowe wiary, prawa, toalety.

Miała nad umysłami wielką moc ta tłuszcza;

Bo Pan Bóg, kiedy karę na naród przepuszcza,

Odbiera naprzód rozum od obywateli.

I tak mędrsi fircykom oprzeć się nie śmieli;

I zląkł ich się jak dżumy jakiej cały naród,

Bo już sam wewnątrz siebie czuł choroby zaród.

Krzyczano na modnisiów, a brano z nich wzory:

Zmieniano wiarę, mowę, prawa i ubiory.

Była to maszkarada, zapustna swawola,

Po której miał przyjść wkrótce wielki post – niewola!

"Pamiętam, chociaż byłem wtenczas małe dziecię,

Kiedy do ojca mego w oszmiańskim powiecie

Przyjechał pan Podczaszyc na francuskim wózku,

Pierwszy człowiek, co w Litwie chodził po francusku.

Biegali wszyscy za nim jakby za rarogiem,

Zazdroszczono domowi, przed którego progiem

Stanęła Podczaszyca dwókolna dryndulka,

Która się po francusku zwała karyjulka.

Zamiast lokajów w kielni siedziały dwa pieski,

A na kozłach niemczysko chude na kształt deski;

Nogi miał długie, cienkie, jak od chmielu tyki,

W pończochach, ze srebrnymi klamrami trzewiki,

Peruka z harbajtelem zawiązanym w miechu.

Starzy na on ekwipaż parskali ze śmiechu,

A chłopi żegnali się, mowiąc, że po świecie

Jeździ wenecki diabeł w niemieckiej karecie.

Sam Podczaszyc jaki był, opisywać długo;

Dosyć, że nam się zdawał małpą lub papugą,

W wielkiej peruce, którą do złotego runa

On lubił porównywać, a my do kołtuna.

Jeśli kto i czuł wtenczas, że polskie ubranie

Piękniejsze jest niż obcej mody małpowanie,

Milczał; boby krzyczała młodzież, że przeszkadza

Kulturze, że tamuje progresy, że zdradza!

Taka była przesądów owoczesnych władza!

Podczaszyc zapowiedział, że nas reformować,

Cywilizować będzie i konstytuować;

Ogłosił nam, że jacyś Francuzi wymowni

Zrobili wynalazek: iż ludzie są rowni.

Choć o tem dawno w Pańskim pisano zakonie

I każdy ksiądz toż samo gada na ambonie.

Nauka dawną była, szło o jej pełnienie!

Lecz wtenczas panowało takie oślepienie,

Że nie wierzono rzeczom najdawniejszym w świecie,

Jeśli ich nie czytano w francuskiej gazecie.

Podczaszyc, mimo równość, wziął tytuł markiża;

Wiadomo, że tytuły przychodzą z Paryża,

A natenczas tam w modzie był tytuł markiża.

Jakoż, kiedy się moda odmieniła z laty,

Tenże sam markiż przybrał tytuł demokraty;

Wreszcie z odmienną modą, pod Napoleonem,

Demokrata przyjechał z Paryża baronem;

Gdyby żył dłużej, może nową alternatą

Z barona przechrzciłby się kiedyś demokratą.

Bo Paryż częstą mody odmianą się chlubi,

A co Francuz wymyśli, to Polak polubi.

"Chwała Bogu, że teraz jeśli nasza młodzież

Wyjeżdża za granicę, to już nie po odzież,

Nie szukać prawodawstwa w drukarskich kramarniach

Lub wymowy uczyć się w paryskich kawiarniach.

Bo teraz Napoleon, człek mądry a prędki,

Nie daje czasu szukać mody i gawędki.

Teraz grzmi oręż, a nam starym serca rosną,

Że znowu o Polakach tak na świecie głośno;

Jest sława, a więc będzie i Rzeczpospolita!

Zawżdy z wawrzynów drzewo wolności wykwita.

Tylko smutno, że nam, ach! tak się lata wleką

W nieczynności! a oni tak zawsze daleko!

Tak długo czekać! Nawet tak rzadka nowina!

Ojcze Robaku (ciszej rzekł do Bernardyna),

Słyszałem, żeś zza Niemna odebrał wiadomość;

Może też co o naszym wojsku wie Jegomość?"

"Nic a nic – odpowiedział Robak obojętnie

(Widać było, że słuchał rozmowy niechętnie) –

Mnie polityka nudzi; jeżeli z Warszawy

Mam list, to rzecz zakonna, to są nasze sprawy

Bernardyńskie; cóż o tem gadać u wieczerzy?

Są tu świeccy, do których nic to nie należy".

Tak mowiąc spojrzał zyzem, gdzie śród biesiadników

Siedział gość Moskal; był to pan kapitan Ryków;

Stary żołnierz, stał w bliskiej wiosce na kwaterze,

Pan Sędzia go przez grzeczność prosił na wieczerzę.

Rykow jadł smaczno, mało wdawał się w rozmowę,

Lecz na wzmiankę Warszawy rzekł, podniosłszy głowę:

"Pan Podkomorzy! Oj, Wy! Pan zawsze ciekawy

O Bonaparta, zawsze Wam tam do Warszawy!

He! Ojczyzna! Ja nie szpieg, a po polsku umiem –

Ojczyzna! Ja to czuję wszystko, ja rozumiem!

Wy Polaki, ja Ruski, teraz się nie bijem,

Jest armistycjum, to my razem jemy, pijem.

Często na awanpostach nasz z Francuzem gada,

Pije wódkę; jak krzykną: ura! – kanonada.

Ruskie przysłowie: z kim się biję, tego lubię;

Gładź drużkę jak po duszy, a bij jak po szubie.

Ja mówię, będzie wojna u nas. Do majora

Płuta adiutant sztabu przyjechał zawczora:

Gotować się do marszu! Pójdziem, czy pod Turka,

Czy na Francuza; oj, ten Bonapart figurka!

Bez Suworowa to on może nas wytuza.

U nas w pułku gadano, jak szli na Francuza,

Że Bonapart czarował, no, tak i Suwarów

Czarował; tak i były czary przeciw czarów.

Raz w bitwie, gdzie podział się? szukać Bonaparta –

A on zmienił się w lisa, tak Suwarów w charta;

Tak Bonaparte znowu w kota się przerzuca,

Dalej drzeć pazurami, a Suwarów w kuca.

Obaczcież, co się stało w końcu z Bonapartą…"

Tu Ryków przerwał i jadł; wtem z potrawą czwartą

Wszedł służący, i raptem boczne drzwi otwarto.

Weszła nowa osoba, przystojna i młoda;

Jej zjawienie się nagłe, jej wzrost i uroda,

Jej ubiór zwrócił oczy; wszyscy ją witali;

Prócz Tadeusza, widać, że ją wszyscy znali.

Kibić miała wysmukłą, kształtną, pierś powabną,

Suknię materyjalną, różową, jedwabną,

Gors wycięty, kołnierzyk z korónek, rękawki

Krótkie, w ręku kręciła wachlarz dla zabawki

(Bo nie było gorąca); wachlarz pozłocisty

Powiewając rozlewał deszcz iskier rzęsisty.

Głowa do włosów, włosy pozwijane w kręgi,

W pukle, i przeplatane różowymi wstęgi,

Pośród nich brylant, niby zakryty od oczu,

Świecił się jako gwiazda w komety warkoczu –

Słowem, ubiór galowy; szeptali niejedni,

Że zbyt wykwintny na wieś i na dzień powszedni.

Nóżek, choć suknia krótka, oko nie zobaczy,

Bo biegła bardzo szybko, suwała się raczéj,

Jako osóbki, które na trzykrólskie święta

Przesuwają w jasełkach ukryte chłopięta.

Biegła i wszystkich lekkim witając ukłonem,

Chciała usieść na miejscu sobie zostawionem.

Trudno było; bo krzeseł dla gości nie stało:

Na czterech ławach cztery ich rzędy siedziało,

Trzeba było rzęd ruszyć lub ławę przeskoczyć;

Zręcznie między dwie ławy umiała się wtłoczyć,

A potem między rzędem siedzących i stołem

Jak bilardowa kula toczyła się kołem.

W biegu dotknęła blisko naszego młodziana;

Uczepiwszy falbaną o czyjeś kolana,

Pośliznęła się nieco i w tem roztargnieniu

Na pana Tadeusza wsparła się ramieniu.

Przeprosiwszy go grzecznie, na miejscu swem siadła

Pomiędzy nim i stryjem, ale nic nie jadła,

Tylko się wachlowała, to wachlarza trzonek

Kręciła, to kołnierzyk z brabanckich koronek

Poprawiała, to lekkim dotknieniem się ręki

Muskała włosów pukle i wstąg jasnych pęki.

Ta przerwa rozmów trwała już minut ze cztery.

Tymczasem w końcu stoła naprzód ciche szmery,

A potem się zaczęły wpółgłośne rozmowy;

Mężczyźni rozsądzali swe dzisiejsze łowy.

Asesora z Rejentem wzmogła się uparta,

Coraz głośniejsza kłótnia o kusego charta,

Którego posiadaniem pan Rejent się szczycił

I utrzymywał, że on zająca pochwycił;

Asesor zaś dowodził na złość Rejentowi,

Że ta chwała należy chartu Sokołowi.

Pytano zdania innych; więc wszyscy dokoła

Brali stronę Kusego, albo też Sokoła,

Ci jak znawcy, ci znowu jak naoczne świadki.

Sędzia na drugim końcu do nowej sąsiadki

Rzekł półgłosem: "Przepraszam, musieliśmy siadać,

Niepodobna wieczerzy na później odkładać:

Goście głodni, chodzili daleko na pole;

Myśliłem, że dziś z nami nie będziesz przy stole".

To rzekłszy, z Podkomorzym przy pełnym kielichu

O politycznych sprawach rozmawiał po cichu.

Gdy tak były zajęte stołu strony obie,

Tadeusz przyglądał się nieznanej osobie:

Przypomniał, że za pierwszym na miejsce wejrzeniem

Odgadnął zaraz, czyim miało być siedzeniem.

Rumienił się, serce mu biło nadzwyczajnie;

Więc rozwiązane widział swych domysłów tajnie!

Więc było przeznaczono, by przy jego boku

Usiadła owa piękność widziana w pomroku.

Wprawdzie zdała się teraz wzrostem dorodniejsza,

Bo ubrana, a ubiór powiększa i zmniejsza.

I włos u tamtej widział krótki, jasnozłoty,

A u tej krucze, długie zwijały się sploty.

Kolor musiał pochodzić od słońca promieni,

Któremi przy zachodzie wszystko się czerwieni.

Twarzy wówczas nie dostrzegł, nazbyt rychło znikła,

Ale myśl twarz nadobną odgadywać zwykła;

Myślił, że pewnie miała czarniutkie oczęta,

Białą twarz, usta kraśne jak wiśnie bliźnięta;

U tej znalazł podobne oczy, usta, lica;

W wieku może by była największa różnica:

Ogrodniczka dziewczynką zdawała się małą,

A pani ta niewiastą już w latach dojrzałą;

Lecz młodzież o piękności metrykę nie pyta,

Bo młodzieńcowi młodą jest każda kobiéta,

Chłopcowi każda piękność zda się rówiennicą,

A niewinnemu każda kochanka dziewicą.

Tadeusz, chociaż liczył lat blisko dwadzieście

I od dzieciństwa mieszkał w Wilnie, wielkim mieście,

Miał za dozorcę księdza, który go pilnował

I w dawnej surowości prawidłach wychował.

Tadeusz zatem przywiozł w strony swe rodzinne

Duszę czystą, myśl żywą i serce niewinne,

Ale razem niemałą chętkę do swywoli.

Z góry już robił projekt, że sobie pozwoli

Używać na wsi długo wzbronionej swobody;

Wiedział, że był przystojny, czuł się rześki, młody,

A w spadku po rodzicach wziął czerstwość i zdrowie.

Nazywał się Soplica; wszyscy Soplicowie

Są, jak wiadomo, krzepcy, otyli i silni,

Do żołnierki jedyni, w naukach mniej pilni.

Tadeusz się od przodków swoich nie odrodził:

Dobrze na koniu jeździł, pieszo dzielnie chodził,

Tępy nie był, lecz mało w naukach postąpił,

Choć stryj na wychowanie niczego nie skąpił.

On wolał z flinty strzelać albo szablą robić;

Wiedział, że go myślano do wojska sposobić,

Że ojciec w testamencie wyrzekł taką wolę;

Ustawicznie do bębna tęsknił, siedząc w szkole.

Ale stryj nagle pierwsze zamiary odmienił,

Kazał, aby przyjechał i aby się żenił,

I objął gospodarstwo; przyrzekł na początek

Dać małą wieś, a potem cały swój majątek.

Te wszystkie Tadeusza cnoty i zalety

Ściągnęły wzrok sąsiadki, uważnej kobiety.

Zmierzyła jego postać kształtną i wysoką,

Jego ramiona silne, jego pierś szeroką

I w twarz spójrzała, z której wytryskał rumieniec,

Ilekroć z jej oczyma spotkał się młodzieniec:

Bo z pierwszej lękliwości całkiem już ochłonął

I patrzył wzrokiem śmiałym, w którym ogień płonął.

Również patrzyła ona, i cztery źrenice

Gorzały przeciw sobie jak roratne świéce.

Pierwsza z nim po francusku zaczęła rozmowę;

Wracał z miasta, ze szkoły: więc o książki nowe,

O autorów pytała Tadeusza zdania

I ze zdań wyciągała na nowo pytania;

Cóż gdy potem zaczęła mówić o malarstwie,

O muzyce, o tańcach, nawet o rzeźbiarstwie!

Dowiodła, że zna równie pędzel, noty, druki;

Aż osłupiał Tadeusz na tyle nauki,

Lękał się, by nie został pośmiewiska celem,

I jąkał się jak żaczek przed nauczycielem.

Szczęściem, że nauczyciel ładny i niesrogi;

Odgadnęła sąsiadka powód jego trwogi,

Wszczęła rzecz o mniej trudnych i mądrych przedmiotach:

O wiejskiego pożycia nudach i kłopotach,

I jak bawić się trzeba, i jak czas podzielić,

By życie uprzyjemnić i wieś rozweselić.

Tadeusz odpowiadał śmielej, szła rzecz daléj,

W pół godziny już byli z sobą poufali;

Zaczęli nawet małe żarciki i sprzeczki.

W końcu, stawiła przed nim trzy z chleba gałeczki:

Trzy osoby na wybor; wziął najbliższą sobie;

Podkomorzanki na to zmarszczyły się obie,

Sąsiadka zaśmiała się, lecz nie powiedziała,

Kogo owa szczęśliwa gałka oznaczała.

Inaczej bawiono się w drugim końcu stoła,

Bo tam, wzmógłszy się nagle, stronnicy Sokoła

Na partyję Kusego bez litości wsiedli:

Spór był wielki, już potraw ostatnich nie jedli.

Stojąc i pijąc obie kłóciły się strony,

A najstraszniej pan Rejent był zacietrzewiony:

Jak raz zaczął, bez przerwy rzecz swoję tokował

I gestami ją bardzo dobitnie malował.

(Był dawniej adwokatem pan rejent Bolesta,

Zwano go kaznodzieją, że zbyt lubił gesta).

Teraz ręce przy boku miał, w tył wygiął łokcie,

Spod ramion wytknął palce i długie paznokcie,

Przedstawiając dwa smycze chartów tym obrazem.

Właśnie rzecz kończył: "Wyczha! puściliśmy razem

Ja i Asesor, razem, jakoby dwa kórki

Jednym palcem spuszczone u jednej dwórórki;

Wyczha! poszli, a zając jak struna – smyk w pole,

Psy tuż (to mówiąc, ręce ciągnął wzdłuż po stole

I palcami ruch chartów przedziwnie udawał),

Psy tuż, i hec! od lasu odsadzili kawał;

Sokoł smyk naprzód, rączy pies, lecz zagorzalec,

Wysadził się przed Kusym o tyle, o palec;

Wiedziałem, że spudłuje; szarak, gracz nie lada,

Czchał niby prosto w pole, za nim psów gromada;

Gracz szarak! skoro poczuł wszystkie charty w kupie,

Pstręk na prawo, koziołka, z nim w prawo psy głupie,

A on znowu fajt w lewo, jak wytnie dwa susy,

Psy za nim fajt na lewo, on w las, a mój Kusy

Cap !!" – tak krzycząc pan Rejent, na stół pochylony,

Z palcami swemi zabiegł aż do drugiej strony

I "cap!" – Tadeuszowi wrzasnął tuż nad uchem.

Tadeusz i sąsiadka, tym głosu wybuchem

Znienacka przestraszeni właśnie w pół rozmowy,

Odstrychnęli od siebie mimowolnie głowy,

Jako wierzchołki drzewa powiązane społem,

Gdy je wicher rozerwie; i ręce pod stołem

Blisko siebie leżące wstecz nagle uciekły,

I dwie twarze w jeden się rumieniec oblekły.

Tadeusz, by nie zdradzić swego roztargnienia:

"Prawda – rzekł – mój Rejencie, prawda, bez wątpienia,

Kusy piękny chart z kształtu, jeśli równie chwytny…"

"Chwytny? – krzyknął pan Rejent. – Mój pies faworytny

Żeby nie miał być chwytny?" Więc Tadeusz znowu

Cieszył się, że tak piękny pies nie ma narowu,

Żałował, że go tylko widział idąc z lasu

I że przymiotów jego poznać nie miał czasu.

Na to zadrżał Asesor, puścił z rąk kieliszek,

Utopił w Tadeusza wzrok jak bazyliszek.

Asesor mniej krzykliwy i mniej był ruchawy

Od Rejenta, szczuplejszy i mały z postawy,

Lecz straszny na reducie, balu i sejmiku,

Bo powiadano o nim: ma żądło w języku.

Tak dowcipne żarciki umiał komponować,

Iżby je w kalendarzu można wydrukować:

Wszystkie złośliwe, ostre. Dawniej człek dostatni,

Schedę ojca swojego i majątek bratni,

Wszystko strwonił, na wielkim figurując świecie;

Teraz wszedł w służbę rządu, by znaczyć w powiecie.

Lubił bardzo myślistwo, już to dla zabawy,

Już to że odgłos trąbki i widok obławy

Przypominał mu jego lata młodociane,

Kiedy miał strzelców licznych i psy zawołane;

Teraz mu z całej psiarni dwa charty zostały,

I jeszcze z tych jednemu chciano przeczyć chwały.

Więc zbliżył się i, z wolna gładząc faworyty,

Rzekł z uśmiechem, a był to uśmiech jadowity:

"Chart bez ogona jest jak szlachcic bez urzędu…

Ogon też znacznie chartom pomaga do pędu,

A Pan kusość uważasz za dowód dobroci?

Zresztą zdać się możemy na sąd Pańskiej cioci.

Choć pani Telimena mieszkała w stolicy

I bawi się niedawno w naszej okolicy,

Lepiej zna się na łowach niż myśliwi młodzi:

Tak to nauka sama z latami przychodzi".

Tadeusz, na którego niespodzianie spadał

Grom taki, wstał zmieszany, chwilę nic nie gadał,

Lecz patrzył na rywala coraz straszniej, srożéj…

Wtem, wielkim szczęściem, dwakroć kichnął Podkomorzy.

"Wiwat!" – krzyknęli wszyscy; on się wszystkim skłonił

I z wolna w tabakierę palcami zadzwonił:

Tabakiera ze złota, z brylantów oprawa,

A w środku jej był portret króla Stanisława.

Ojcu Podkomorzego sam król ją darował,

Po ojcu Podkomorzy godnie ją piastował;

Gdy w nię dzwonił, znak dawał, że miał głos zabierać;

Umilkli wszyscy i ust nie śmieli otwierać.

On rzekł:

"Wielmożni Szlachta, Bracia Dobrodzieje!

Forum myśliwskiem tylko są łąki i knieje,

Więc ja w domu podobnych spraw nie decyduję

I posiedzenie nasze na jutro solwuję,

I dalszych replik stronom dzisiaj nie dozwolę.

Woźny! odwołaj sprawę na jutro na pole.

Jutro i Hrabia z całym myślistwem tu zjedzie,

I Waszeć z nami ruszysz, Sędzio, mój sąsiedzie,

I pani Telimena, i panny, i panie,

Słowem, zrobim na urząd wielkie polowanie;

I Wojski towarzystwa nam też nie odmówi".

To mówiąc tabakierę podawał starcowi.

Wojski na ostrym końcu śród myśliwych siedział,

Słuchał zmrużywszy oczy, słowa nie powiedział,

Choć młodzież nieraz jego zasięgała zdania,

Bo nikt lepiej nad niego nie znał polowania.

On milczał, szczyptę wziętą z tabakiery ważył

W palcach i długo dumał, nim ją w końcu zażył;

Kichnął, aż cała izba rozległa się echem,

I potrząsając głową rzekł z gorzkim uśmiechem:

"O, jak mnie to starego i smuci, i dziwi!

Cóż by to o tym starzy mówili myśliwi,

Widząc, że w tylu szlachty, w tylu panów gronie

Mają sądzić się spory o charcim ogonie;

Cóż by rzekł na to stary Rejtan, gdyby ożył?

Wróciłby do Lachowicz i w grób się położył!

Co by rzekł wojewoda Niesiołowski stary,

Który ma dotąd pierwsze na świecie ogary

I dwiestu strzelców trzyma obyczajem pańskim,

I ma sto wozów sieci w zamku worończańskim,

A od tylu lat siedzi jak mnich na swym dworze.

Nikt go na polowanie uprosić nie może,

Białopiotrowiczowi samemu odmówił!

Bo cóż by on na waszych polowaniach łowił?

Piękna byłaby sława, ażeby pan taki

Wedle dzisiejszej mody jeździł na szaraki!

Za moich, panie, czasów w języku strzeleckim

Dzik, niedźwiedź, łoś, wilk zwany był zwierzem szlacheckim,

A zwierzę nie mające kłów, rogów, pazurów

Zostawiano dla płatnych sług i dworskich ciurów;

Żaden pan nigdy przyjąć nie chciałby do ręki

Strzelby, którą zhańbiono, sypiąc w nią śrut cienki!

Trzymano wprawdzie chartów, bo z łowów wracając,

Trafia się, że spod konia mknie się biedak zając;

Puszczano wtenczas za nim dla zabawki smycze

I na konikach małe goniły panicze

Przed oczami rodziców, którzy te pogonie

Ledwie raczyli widzieć, cóż kłócić się o nie!

Więc niech Jaśnie Wielmożny Podkomorzy raczy

Odwołać swe rozkazy i niech mi wybaczy,

Że nie mogę na takie jechać polowanie

I nigdy na niem noga moja nie postanie!

Nazywam się Hreczecha, a od króla Lecha

Żaden za zającami nie jeździł Hreczecha".

Tu śmiech młodzieży mowę Wojskiego zagłuszył.

Wstano od stołu; pierwszy Podkomorzy ruszył;

Z wieku mu i z urzędu ten zaszczyt należy;

Idąc kłaniał się damom, starcom i młodzieży;

Za nim szedł kwestarz, Sędzia tuż przy Bernardynie,

Sędzia u progu rękę dał Podkomorzynie,

Tadeusz Telimenie, Asesor Krajczance,

A pan Rejent na końcu Wojskiej Hreczeszance.

Tadeusz z kilku gośćmi poszedł do stodoły,

A czuł się pomieszany, zły i niewesoły,

Rozbierał myślą wszystkie dzisiejsze wypadki:

Spotkanie się, wieczerzę przy boku sąsiadki,

A szczególniej mu słowo "ciocia" koło ucha

Brzęczało ciągle jako naprzykrzona mucha.

Pragnąłby u Woźnego lepiej się wypytać

O pani Telimenie, lecz go nie mógł schwytać;

Wojskiego też nie widział, bo zaraz z wieczerzy

Wszyscy poszli za gośćmi, jak sługom należy,

Urządzając we dworze izby do spoczynku.

Starsi i damy spały we dworskim budynku,

Młodzież Tadeuszowi prowadzić kazano,

W zastępstwie gospodarza, w stodołę na siano.

W pół godziny tak było głucho w całym dworze

Jako po zadzwonieniu na pacierz w klasztorze;

Ciszę przerywał tylko głos nocnego stróża.

Usnęli wszyscy. Sędzia sam oczu nie zmruża:

Jako wódz gospodarstwa obmyśla wyprawę

W pole i w domu przyszłą urządza zabawę.

Dał rozkaz ekonomom, wójtom i gumiennym,

Pisarzom, ochmistrzyni, strzelcom i stajennym,

I musiał wszystkie dzienne rachunki przezierać,

Nareszcie rzekł Woźnemu, że się chce rozbierać.

Woźny pas mu odwiązał, pas słucki, pas lity,

Przy którym świecą gęste k***** jak kity,

Z jednej strony złotogłów w purpurowe kwiaty,

Na wywrót jedwab czarny, posrebrzany w kraty;

Pas taki można równie kłaść na strony obie:

Złotą na dzień galowy, a czarną w żałobie.

Sam Woźny umiał pas ten odwiązywać, składać;

Właśnie tym się zatrudniał i kończył tak gadać:

"Cóż złego, że przeniosłem stoły do zamczyska?

Nikt na tem nic nie stracił, a Pan może zyska,

Bo przecież o ten zamek dziś toczy się sprawa.

My od dzisiaj do zamku nabyliśmy prawa,

I mimo całą strony przeciwnej zajadłość

Dowiodę, że zamczysko wzięliśmy w posiadłość.

Wszakże kto gości prosi w zamek na wieczerzę,

Dowodzi, że posiadłość tam ma albo bierze;

Nawet strony przeciwne weźwiemy na świadki:

Pamiętam za mych czasów podobne wypadki".

Już Sędzia spał. Więc Woźny cicho wszedł do sieni,

Siadł przy świecy i dobył książeczkę z kieszeni,

Która mu jak Ołtarzyk złoty zawsze służy,

Której nigdy nie rzuca w domu i w podróży.

Była to trybunalska wokanda: tam rzędem

Stały spisane sprawy, które przed urzędem

Woźny sam głosem swoim przed laty wywołał

Albo o których później dowiedzieć się zdołał.

Prostym ludziom wokanda zda się imion spisem,

Woźnemu jest obrazów wspaniałych zarysem.

Czytał więc i rozmyślał: Ogiński z Wizgirdem,

Dominikanie z Rymszą, Rymsza z Wysogierdem,

Radziwiłł z Wereszczaką, Giedrojć z Rodułtowskim,

Obuchowicz z kahałem, Juracha z Piotrowskim,

Maleski z Mickiewiczem, a na koniec Hrabia

Z Soplicą: i czytając, z tych imion wywabia

Pamięć spraw wielkich, wszystkie procesu wypadki,

I stają mu przed oczy sąd, strony i świadki;

I ogląda sam siebie, jak w żupanie białym,

W granatowym kontuszu stał przed trybunałem;

Jedna ręka na szabli, a drugą do stoła

Przywoławszy dwie strony: "Uciszcie się!" woła.

Marząc i kończąc pacierz wieczorny, pomału

Usnął ostatni w Litwie Woźny trybunału.

Takie były zabawy, spory w one lata

Śród cichej wsi litewskiej, kiedy reszta świata

We łzach i krwi tonęła, gdy ów mąż, bóg wojny,

Otoczon chmurą pułków, tysiącem dział zbrojny,

Wprzągłszy w swój rydwan orły złote obok srebrnych,

Od puszcz libijskich latał do Alpów podniebnych,

Ciskając grom po gromie: w Piramidy, w Tabor,

W Marengo, w Ulm, w Austerlitz. Zwycięstwo i Zabor

Biegły przed nim i za nim. Sława czynów tylu,

Brzemienna imionami rycerzy, od Nilu

Szła hucząc ku północy, aż u Niemna brzegów

Odbiła się, jak od skał, od Moskwy szeregów,

Które broniły Litwę murami żelaza

Przed wieścią dla Rosyi straszną jak zaraza.

Przecież nieraz nowina, niby kamień z nieba,

Spadała w Litwę; nieraz dziad żebrzący chleba,

Bez ręki lub bez nogi, przyjąwszy jałmużnę,

Stanął i oczy wkoło obracał ostróżne.

Gdy nie widział we dworze rosyjskich żołnierzy

Ani jarmułek, ani czerwonych kołnierzy,

Wtenczas, kim był, wyznawał: był legijonistą,

Przynosił kości stare na ziemię ojczystą,

Której już bronić nie mógł… Jak go wtenczas cała

Rodzina pańska, jak go czeladka ściskała,

Zanosząc się od płaczu! On za stołem siadał

I dziwniejsze od baśni historyje gadał.

On opowiadał, jako jenerał Dąbrowski

Z ziemi włoskiej stara się przyciągnąć do Polski,

Jak on rodaków zbiera na Lombardzkiem polu;

Jak Kniaziewicz rozkazy daje z Kapitolu

I zwycięzca, wydartych potomkom Cezarów

Rzucił w oczy Francuzów sto krwawych sztandarów;

Jak Jabłonowski zabiegł, aż kędy pieprz rośnie,

Gdzie się cukier wytapia i gdzie w wiecznej wiośnie

Pachnące kwitną lasy; z legiją Dunaju

Tam wódz Murzyny gromi, a wzdycha do kraju.

Mowy starca krążyły we wsi po kryjomu;

Chłopiec, co je posłyszał, znikał nagle z domu,

Lasami i bagnami skradał się tajemnie,

Ścigany od Moskali, skakał kryć się w Niemnie

I nurkiem płynął na brzeg Księstwa Warszawskiego,

Gdzie usłyszał głos miły: "Witaj nam, kolego!"

Lecz nim odszedł, wyskoczył na wzgórek z kamienia

I Moskalom przez Niemen rzekł: "Do zobaczenia!"

Tak przekradł się Gorecki, Pac i Obuchowicz,

Piotrowski, Obolewski, Rożycki, Janowicz,

Mirzejewscy, Brochocki i Bernatowicze,

Kupść, Gedymin i inni, których nie policzę;

Opuszczali rodziców i ziemię kochaną,

I dobra, które na skarb carski zabierano.

Czasem do Litwy kwestarz z obcego klasztoru

Przyszedł, i kiedy bliżej poznał panów dworu,

Gazetę im pokazał wyprutą z szkaplerza;

Tam stała wypisana i liczba żołnierza,

I nazwisko każdego wodza legijonu,

I każdego z nich opis zwycięstwa lub zgonu.

Po wielu latach pierwszy raz miała rodzina

Wieść o życiu, o chwale i o śmierci syna;

Brał dom żałobę, ale powiedzieć nie śmiano,

Po kim była żałoba, tylko zgadywano

W okolicy; i tylko cichy smutek panów

Lub cicha radość była gazetą ziemianów.

Takim kwestarzem tajnym był Robak podobno:

Często on z panem Sędzią rozmawiał osobno;

Po tych rozmowach zawsze jakowaś nowina

Rozeszła się w sąsiedztwie. Postać Bernardyna

Wydawała, że mnich ten nie zawsze w kapturze

Chodził i nie w klasztornym zestarzał się murze.

Miał on nad prawym uchem, nieco wyżej skroni,

Bliznę wyciętej skóry na szerokość dłoni

I w brodzie ślad niedawny lancy lub postrzału;

Ran tych nie dostał pewnie przy czytaniu mszału.

Ale nie tylko groźne wejrzenie i blizny,

Lecz sam ruch i głos jego miał coś żołnierszczyzny.

Przy mszy, gdy z wzniesionymi zwracał się rękami

Od ołtarza do ludu, by mówić: "Pan z wami",

To nieraz tak się zręcznie skręcił jednym razem,

Jakby "prawo w tył" robił za wodza rozkazem,

I słowa liturgiji takim wyrzekł tonem

Do ludu, jak oficer stojąc przed szwadronem;

Postrzegali to chłopcy służący mu do mszy.

Spraw także politycznych był Robak świadomszy

Niźli żywotów świętych, a jeżdżąc po kweście,

Często zastanawiał się w powiatowem mieście;

Miał pełno interesów: to listy odbierał,

Których nigdy przy obcych ludziach nie otwierał,

To wysyłał posłańców, ale gdzie i po co,

Nie powiadał; częstokroć wymykał się nocą

Do dworów pańskich, z szlachtą ustawicznie szeptał

I okoliczne wioski dokoła wydeptał,

I w karczmach z wieśniakami rozprawiał niemało,

A zawsze o tem, co się w cudzych krajach działo.

Teraz Sędziego, który już spał od godziny,

Przychodzi budzić; pewnie ma jakieś nowiny.

Odpowiedz
1
xenosphan

xenosphan

ej bo ci zacieło tego patyka w wiatraku to moge ci wysłać delfina następnym razem a tak to może idź do kogoś z tym wiatrakiem np do gi
nekologa

Odpowiedz
xenosphan

xenosphan

ej bo ci zacieło tego patyka w wiatraku to moge ci wysłać delfina następnym razem a tak to może idź do kogoś z tym wiatrakiem np do ginekologa
nekologa

Odpowiedz
pokaż więcej odpowiedzi (2)
sundrop

sundrop

AUTOR•  

znowu jadę sam nie ma nikogo ze mną

Odpowiedz
sundrop

sundrop

AUTOR•  

malowane jajca dziś je poświęciłem ooo

Odpowiedz
sundrop

sundrop

•  AUTOR

[Komentarz usunięty przez użytkownika]

Odpowiedz