Póki co wyjeżdżam i nijak do 13 lipca nie będę w stanie czegokolwiek dodać.
W zasadzie miałam zamiar do środy wykończyć cz.3 Crimson glance, ale jeśli w życie wejdzie słynny Artykuł13 to nie widzę sensu w produkowaniu się przed ekranem. Lololololol
https://www.antyart13.pl/index.html
Jak coś dodam to sama siebie zaskoczę xD

CiaoCiao

WSTYD MI ZA *uderza głową w biurko i się wybudza* MOJE LENISTWO I BRAK CZEGOKOLWIEK! *wyrzuca puszkę po energetyku, ale nadal przysypia*
Otóż stan: odsypiam na j.polskim (bo kolegi z ławki akurat nie było – przestrzeń=cisza) i matmie (bo jak ma się 5 to można x’D)
Ale dzięki temu miałam czas rozmyślać nad swoją żałosnością!
Niczym Vanitas! Marność! Ale Vanitas z „Księgi Vanitasa” jest akurat uroczy TTwTT

Wracając.
Moja głęboka jak doły w Oświęcimiu fascynacja BSD doprowadziła do tego, że pogłębiło się zafascynowanie gruźlikiem.
Więc powstał plan na ff.
Ale w ramach pokuty postaram się jutro dodać—->
|
|
V
#MiszczGimpaAndPeńtTulSeja

*uderza się w twarz, bo nie spała od lekcji polskiego*
IC MIDNAJT!

Na dobry początek czwartku:
le ja widzę, że kolega z ławki zostawił telefon.
Le nikt nie zna pinu
Le ja biorę telefon i z miną godną widzącego Kanekiego Shu wpisuję magiczny ciąg 4 cyfr.
Le wszyscy ryczą ze śmiechu, gdy le ja robię screeny kucyków pony.

A jaki był pin? of kors _ _ _ _ (podziw, gdy ktoś zgadnie lololol)

2. Le ja idę korytarzem, bo kolega mi kupi jedzenie i soczek.
Le mój senpai mnie widzi.
Le ja ogarniam, że jest za blisko.
Le on jest za blisko.
Le on mnie przytula, a le ja odwracam głowę speszona.
Wait. Wait.
Le senpai woli chłopców, więc evrifink ic łokej, bo często to robi x”D

*pada na ryj i decyduje się kontynuować granie na telefonie w wyrku*
AVE WAM.

Dziś święto globalne~

Crimson glance fragment:
– Jesteś podłym wszarzem, Orihara. – Skrzyżowałam ręce na piersi, starając się skupić wzrok na jego włosach, byleby nie patrzeć mu w oczy.
– Oho~? Doprawdy? – odparł nieco sarkastycznie, nie zaprzestając jednak wpatrywania się w moją osobę.
– Zdychaj! – warknęłam. – Ale sto lat! – dodałam nieco łamiącym się głosem.
– He he~ Jak mam żyć sto lat, skoro każesz mi zdychać? – zachichotał. – To niewykonalne, Aka-chan~
– Po tobie się można wszystkiego spodziewać – ciągnęłam tą chorą dyskusję. – Nie zdziwiłabym się, gdybyś miał ogon i rogi.
– Możesz sprawdzić~
– Ygh… Idź w cholerę, Izaya!

Raczej wątpię czy wyrobiłabym się z Cg przez fakt, że pisze coś innego oraz mój kuzyn ma lada dzień komunię (tfu! Kościół! Fsss!)

Więc cieszmy się i weselmy, bo Izaya ma urodziny (choć to wiecznie piękny 21latek, c’nie?)