Gdy byłem mały galaktyka wydawała się mała. Znałem tylko jedną planetę. Tatooine, pustyna planeta. Gdy zostałem zniewolony, moje marzenia legły. Lecz potem pojawił się on. Gui – Gon Jin, rycerz Jedi. Wtedy zdawało się że na świecie jest samo dobro. Jednak rycerz Jedi dostrzegł mnie w tłumie. Mnie z pośród innych chłopców.
Uratował mnie.
Dał mi wolność.
Dał mi szansę.
Twierdził , że jest we mnie coś wyjątkowego.
Docenił mój talent. Uwolnił mnie.

Jednak ,gdy przyszedł czas na pożegnanie z moją matką bałem się, że ją stracę.
Została sama.
Bez mnie.
Bez nikogo.
Choć miała robota protokalnego.
A ja odleciałem by zagłębiać tajniki mocy.

W tamtej chwili mimo tego ,że było mi zimno zrozumiałem jak duża jest galaktyka. Jak bardzo się myliłem.
Na statku nieznałem prawie nikogo oprócz Jar Jara, Gui -Gona. Obi – Wan i anioła. Ściśle mówiąc chyba nie była aniołem, ale była przeurocza. Padmè. Tak brzmiało jej imię.

Wesołych świąt Wielkanocnych! Smacznego jajka i mokrego ubrania w dniu lania! ❤