Mój tata nigdy się nami nie interesuje ani nie spędza z nami czasu.
Jakis czas temu łaskawie zawitał w moim pokoju bo musiał coś sprawdzić w internecie a mu komputer nie działa (końcowo nawet nie sprawdził)
Miałam na biurku porozrzucane zeszyty (przecież miałam lekcje) i miał pretensje że „jak można mieć taki bałagan” i „gdyby on był naszą matką to by nas nauczył” a co? To że jesteś mężczyzną to znaczy że nie możesz zająć się własnymi dziećmi?
Potem jeszcze się darł że wszystko za NAS robi mama. No tak, co z tego że rodzice nawet nie pomagają mi w lekcjach, w niczym mi nie pomagają, ANI ZUPY MI NIE ZROBIĄ, skoro mama za moją siostrę robi lekcje, sprząta pokój, daje jej wszystko przy czym totalnie ma mnie gdzieś i czasem oddaje jej moje rzeczy które używam, nie obchodzi jej że moja siostra jest ulanym grubasem i cały dzień chodzi w piżamie, i ledwo przeszła do następnej klasy, to mnie też można op.epszyć.
Moja siostra jest nieporadna życiowo i całe dnie ogląda tik toka, ale to ja jestem wyrodną córką bo miałam średnią tylko 5.31
Czasem już nie umiem wymuszać tego je.anego usmiechu.
Może to moja wina bo nie jestem wystarczająco dobra
Może gdybym była lepszą córką to wszystko byłoby lepiej
MOŻE GDYBYM WCALE NIE BYŁA ICH CÓRKĄ TO BY BYŁO NAJLEPIEJ

(sorki, że znów truję d00pe moim nudnym życiem ale emocje wzięły górę)