🦊Witam ^^
🐻(Wybudzenie v2)
🐨Tu parę rzeczy które się u mnie ostatnio działy UwU:

🐼Popłakałam się wybierając farbę do pokoju XD

🐷Dowiedziałam się że moja mama jest tolerancyjna ovo

🐹Somsiad somsiada somsiadki somsiada poprzestał puszczać bity w nocy

🐭Gdy się wyspie i mam dobry nastrój to nikt nie raczy do mnie zawitać, ale gdy zarywam noc i jestem niewyspana to o 8 rano przyjeżdża moje kuzynostwo TvT
Dosłownie w poniedziałek się wyspałam – nikogo nie było
Wtorek, nie spałam – bum są
Środa, wysłałam się – nie ma ich
Czwartek, zarwalam noc – przyjechali
TwT

🐴Jutro jadę na kolonie z kuzynką 1 (ta co przestała oglądać anime jak jej pokazałam Hetalie xD (ostatnio jej pokazałam Corpse Party ale jak teraz myślę to chyba nie był dobry pomysł ;v;”)), kuzynką 2, kuzynem i siostrą
I kuzynka 1 z którą się najlepiej dogaduję chce siedzieć i spać (są piętrowe łóżka) z kuzynką 2, więc ja bym musiała być z moją siostrą a my się wcale nie dogadujemy i się ciągle kłócimy TvT
Jest jeszcze nadzieją że w autobusie będę siedzieć z kuzynem a siostra będzie miała pokój z koleżankami które poznała ostatnio na koloniach
Trzymajcie kciuki, żeby ten nieprzystosowany-do-rzycia-w-społeczeństwie wyludek (ja =v=”) dał sobie radę TWT
(Moje zdolności rozmawiania z ludźmi są dosłownie na poziomie Tomoko Kuroki TvT)

🐸A co u Was się ostatnio stało OwO?

Losowy fakt o mnie (nudam dzisiaj no):
W szumie słyszę krzyki. Takim głośnym szumie, wręcz hałasie.
I w dodatku w każdym słyszę inne krzyki
Np. zawsze gdy odkurzam słyszę jakby moi rodzice krzyczeli. A to bardzo dziwne bo moi rodzice rzadko podnoszą na mnie głos
Głównie te krzyki składają się z przekleństw i nakazów abym to zciszyla
Chociaż wcale tak nie jest
Mam tak nawet gdy nikogo nie ma w domu
I nawet wiem że oni by się cieszyli że sprzątam a nie na mnie krzyczeli
Z resztą moja rodzina jest przyzwyczajona do hałasu i im to nie przeszkadza, ja natomiast nie przepadam za hałasem albo nawet gdy ktoś głośno mówi (nie wliczając muzyki)
Nie wiem czemu ale gdy słyszę te wyimaginowane krzyki to mnie ogarnia taki wręcz „lęk” czy „strach” chociaż bardziej to jest jak taki ból niż że się boję
Kiedyś gdy odkurzalam i byłam sama w domu to się popłakałam
Szczerze to nie do końca wiem czemu, nie dlatego że ktoś na mnie jest zły bo umiem znosić takie sytuacje (nie miewam ich często ale umiem)
Wiem że te głosy są tylko w mojej głowie ale wydają się takie prawdziwe że nawet gdy sama siebie zapewniam że to moja wyobraźnia to nie umiem do końca w to uwierzyć
Kiedyś nawet sprzątając zeszłam na dół spytać się czy mnie wołali XD

Mam jeszcze wiele historii z wyimaginowanymi głosami (nie tylko w szumie, np. często wieczorami, gdy idę spać, słyszę jak ktoś (ktoś znajomy) mnie woła. Wczoraj to była babcia :>)

A Wy macie coś takiego?