Witajcie!
Dawno mnie tu nie było. Wiem to aż za dobrze. Trochę ostatnio się podziało też ze szkołą, trochę też musiałam podciągnąć mój głównym profil, ale jestem. Właśnie opublikowałam pierwszy quiz na tej stronie. Juhuu! Jest to quiz z emoji. Mam nadzieję, że wyniki będą dobre, a quiz przypadnie Wam do gustu, bo to moje pierwsze zetknięcie z tym typem quizu i z tą tematyką w quizie. Opowiadanie pewnie będzie w przyszłym tygodniu, bo nie dam rady przygotować i quizu, i opowiadania. No niestety. Przykro mi.

A teraz przejdźmy do sedna wpisu. Chciałam zacząć we wpisach podawać Wam co jakiś czas ciekawostki ze świata gier, polecać gry lub podrzucać przecieki na temat nowych produkcji. Jeśli ktoś nie ma ochoty tego czytać, choć zachęcam, może poprzestać na czytamniu w tej chwili i zająć się powyższą częścią mojego wywodu. Nie zmuszam ;)

Otóż dzisiaj podzielę się z Wam moimi doświadczeniami z gry „Blair Witch”, którą skończyłam wczoraj oglądać na Youtubie. Jest to gra stworzona przez nasze rodzime studio Bloober Team, które wcześniej wydało już dwie części horroru (według mnie jednego z ciekawszych) z serii „Layers of Fear”. Całe uniwersów „Blair Witch” liczy kilka filmów i kilka gier, które trzeba przyznać są już starej daty. Ktoś najprawdopodbniej postanowił przybliżyć tę markę trochę młodszej publiczności. Przyznam, że cieszę się z tego faktu. Gra jest całkiem niezłą przygodówką utrzymaną w mrocznym klimacie. Mimo tego, że zajmowało się nią średniej wielkości studio jest wyjątkowo dobrze dopracowana graficznie. Las w tej grze został stworzony wyjątkowo realistycznie, przez co twórcy przejdą do historii. Całkiem niezła gra efektymi świetlnymi i mgłą oraz same elementy straszące tworzą nam atmosferę tak tajemniczą, że w końcu sami gubimy się w gęstym lesie. Głównym bohaterem jest były żołnierz, który pomaga w poszukiwaniach chłopca, który zaginął i możliwe, że znajduje się w lesie, który przeszukujemy. Nasza postać ma do pomocy psa Bulleta, którego mechanika jest zresztą świetnie opracowana. Zwierzak nie ma przeszkód w poruszaniu się po lesie i nie jest bezsensownym NPC’em, a kolejnym przydatnym narzędziem do przebrnięcia przez las. Same straszydła nie wyskakują nam zazwyczaj na twarz, jak w typowym” Outlaście” lub „Until Dawn’ie” (kto wie, ten pewnie dobrze zrozumie), raczej wzbudzają niepokój, samą swoją obecnością, bo nawet nie wyglądem. Głównie straszy nas sama atmosfera. Raz podskoczyłam na krześle, więc w tym horrorze nie chodzi o krzyczenie na widok stwora, a odczuwanie niepokoju. Sama gra nie jest zbyt długa. Wiele osób mówi, że samo zakończenie zbytnio się przedłużą, choć ja sama jestem przyzwyczajona do takowych, więc uważam je za wyjątkowo dobrze zrobione. W dodatku jest zrobione typowo dla tych twórców. Znam jak narazie jedno zakończenie, te które osiągną najprawdopodbniej wszyscy za pierwszym, a nawet także za kilkoma kolejnymi przejściami gry, wszyscy gracze, ale nawet to jest bardzo ciekawym finałem.

Ostatecznie… Nie to złe słowo. Ogólnie oceniam grę tak 7/10. Jest ok pod względem grafiki, bardzo dobra przy mechanice (nic się nie baguje), a sam klimat jest wyśmienity. Treść doskonale oddana. Jeśli chodzi o horror – ocena jest podobna. Nie mogę dać mniej, bo przyznam, że odczucie napięcia było, a więcej, bo nie jest to coś co przerazi mnie tak bym nie spała przez dwie noce lub chociażby miała jakieś dziwne wyobrażenia przed zaśnięcie. Dobre, jak na swój gatunek.

No na teraz to wszystko. Do następnego quizu!

~Secretum~