„Nie oceniaj ludzi po wyglądzie!”

Gdy usłyszysz nieznajomy, głoźny głos boisz się.
I tak było w moim przypadku.
Pewnego dnia gdy byłam na zakupach, za sobą usłyszałam ciężki groźny, a tym bardziej nieznajomy głos.
Przeszedł mnie dreszcz. Temperatura wzrosła.
Chciałam uciekać, ale głos się zmienił w płacz.
Odwróciłam się.
Był to mężczyzna wytatuowany na całym ciele. Gdzie spojrzałam miał tatuaż.
Ponownie się przeraziłam i to nie na żarty.
Po długiej ciszy odważyłam się wydusić z siebie:
-Co się stało? 
Mój głos drżał.
Po polikach mężczyzny wolniutko spływały łzy.
-Porwali… Porwali mi dziecko… -wydusił i rozpłakał się. Był to rzewny płacz.
-Ale dlaczego? -wiedziałam, że mężczyzna potrzebuje mojej pomocy, dlatego próbowałam mówić spokojnie, ale udawało mi się to z wielkim trudem. Wciąż byłam przerażona i przestraszona.
-Ja… Ja byłem bandytą i… oni nie chcą  mi wybaczyć, że ich zdradziłem policji… ale ja tylko chciałem się zmienić… zostać normalnym człowiekiem… zmienić się -w jego kącikach oczu gromadziły się łzy. Widać było, że żałuję i że nie jest to gra aktorska. To było widać po jego spojrzeniu.
-Dobrze zrobiłeś, ale niektórzy ludzie tego nie rozumią. Mimo, że byłeś bandytą to nie znaczy, że jesteś kryminalistą do końca życia. 
Odnajdziemy twoje dziecko. -próbowałam dodawać mu otuchy lekko się uśmiechając.
Mężczyzna też lekko się uśmiechnął, a łez na jego policzkach było coraz mniej.
Zapłaciłam za zakupy i wyszliśmy ze sklepu.
Skierowaliśmy się na posterunek policji.
Mężczyzna opowiedział  policji co się stało i kogo podejrzewa za porwanie syna.
Po zeznaniach odprowadziłam mężczyznę pod jego dom.
Mężczyzna powiedział mi rano, że nie spał całą noc, bo się bał że coś się stanie.
Gdy tak opowiadał mi zadzwonił jego telefon. Dzwonili z policji, że mają jego syna Tomka. 
Mężczyzna był uratowany.
Pojechałam z nimi na posterunek policji.
Gdy mężczyzna zobaczył swojego syna rozpłakał się.
-Tomek, mój synku. -powiedział czarnowłosy.
-Tatuś, mój tatuś, Marek! -lekko krzyknął z radości mały jasnowłosy chłopiec.
Widać było, że są szczęśliwi.
Po moich policzkach zaczęły spływać łzy szczęścia

27 stycznia zaczynają się u nas ferie a u was kiedy!????