🧡Zabijcie mnie😑🧡
Chodzi o to, że w miałam w swoim życiu (w sumie dość niedawno) taki czas, że miałam mega crusha na postaci fikcyjne. Potem zrobiło się tak, że miałam coś ala "fancy" też na postacie fikcyjne albo na ludzi (ale na prawdziwych ludzi dużo rzadziej – jakieś 3/4 osoby w tym jedna dziewczyna) i to trwało 1 dzień albo i krócej (czasami dłużej)
No i ja pi di mam już dość swoich hormonów (bo to ich wina) Ja na prawdę nie chcę – chce funkcjonować normalnie a nie, żeby podobała mi się co 2 postać fikcyjna. O ile przez większość życia kierowałam się emocjami, no to się "leczę rozumem". Używam mózgu i dzięki temu jakoś mi to odpuszcza. To znaczy wymyślam normalne, logiczne argumenty, dla których mogę lubić tą postać ale nie mieć crusha bo to już lekka przesada. No i myślałam, że jest lepiej i powoli przestaję.
No ale nie.
Obejrzałam jednego głupiego shorta
I co?
No i teraz Zane!
No bez przesady! Lubię go ale nie podoba mi się!😭
Ja mam ten problem od przedszkola. No i mi żyć nie daje, no jest takie:

Mój mózg:
-mam chłopaka, zależy mi na nim
-powinnam myśleć o prawdziwych ludziach
-dosyć tego
-nie potrzebuję nieistniejących crushy, mam już dość problemów z samą sobą

Hormony:
Co z tego? W tym miesiącu będzie ci się podobać jeszcze 5 innych postaci fikcyjnych i co z tego, że z żadną i tak nigdy naprawdę nie porozmawiasz? Co z tego, że i tak już wolisz żyć w fikcyjnym świecie niż prawdziwym? Jest jak jest, nie narzekaj.

To mnie wykończy😓

🖤Jak ja uwielbiam Misako – ona i Nya rozstawiają chłopaków po kątach🤣🖤
No może i Lloyd dowodzi ninja ale Nya… aż mi się przypomniał taki piękny moment z 15 sezonu, jak Kai zadzwonił po rodziców i oni przyjechali. Nya się zdenrwowała i piękne było to, że nawet mistrz Wu wtamtym momencie się jej obawiał albo jeszcze wcześniej jak wkurzała się za to, że jej nie wyszło na misji – pozostali wtedy mieli takie:
"Tak, jasne, pewnie, zrozumiano"😂
Albo jak Misako "przekonała" Wu żeby leciał z ninja do Shintaro😁
Uwielbiam te momenty🖤