Onegdajem był we boju ze moimi Uczniami wieloma, a tysiąc stu sześćdziesięciu jeden nas było i poszliśmy wtenże czas na walkę ze złem, a zawołując ,,Finis Tenebris!" rozpocząłem ruch w bój naszej armyi. I wielu poległo, alśmy pozwyciężyli z ciemną siłą, albowiem wielkie zwycięstwa wymagają wielkich poświęceń i nawetnie, gdybyście mieli ginąć we wielu albo wspólnie poczynić odejście, bylebyście nie zostali pozgramiani przez wroga swego, poczyńcie i dokonajcie poświęcenia, gdyż wygracie i wpo poświęceniu ujrzycie tryjumf Waszego sztandaru ponade wszystkich innych, gdyżyż wielkie zwycięstwa wymagają wielkich poświęceń i tylko najodważniejsi gotowi są do tegoż, a Wy tacy najodważniejsi bądźcie, gdyż uczynicie wtemże największe zwycięstwa, jakiech nikomuby nie poszło zobrazić ich sobie we najśmielszych przemyśleniach!
Na zdrowey!

Bądźcie pozdrowieni i pozdrowione, Uczniowie i Uczennice!
Aż wiele czasu wykładu nie widywać było sposobności, albowiem jam medytował przez czasów długich im wyostrzał swe spojrzenie na dzieje obecne i przyszłe i przeszłe i wszystkie!
Był kaj klucz a kluczem drzwi otwierane, a klucz nie był do drzwi, gdyż zły zamek otwierał i bezużyteczny i zły był! A wtedy klucz ten ustanowił, iż zmieni siebie on i dobry zamek otworzy i zmienił siebie on i zamek otworzył, albowiem odrzucił złą bytność, a dobrej więcej przyjął i przysposobił! Na zdrowey!

Kto w przeszłość wkroczył, niczym życie miałoby być to – zagubi się w niej, a przeszłości od siebie nie oderwie, a przyszłości nie spisze. A kto w przyszłość bez przeszłości się wedrze bez mądrości umiaru – zagubi się w niej, a bez znajomości przeszłości, przyszłości też nie napisze. A kto żyje życiem obecnym, a przeszłość zna i pamięta, a przyszłość będzie chciał spisać, lecz nie będzie w nich trwał, lecz w sobie – ten i przeszłość pomści, a przyszłość napisze.