Michael jest z jednej strony tak zwyczajnym i prostym chłopakiem, a z drugiej ma w sobie coś takiego przyciągającego, inspirującego.
Kiedyś mu mówili: "jesteś za niski", "jesteś za chudy", "żeby grać w piłkę, trzeba być bogatym". Klepał biedę przez większość życia. Zdarzało się, że nie jadł przez dwa dni, by mieć pieniądze na bilety, żeby gdzieś pojechać.
Nie słuchał tych ludzi.
Kiedy znalazł się w Goiás, to był "skórą i kośćmi". Goiás był w Série B i zamarzyło mu się, żeby wprowadzić drużynę do Série A. I udało się. Co prawda niestety bez mistrzostwa, ale Esmeraldino znalazł się w strefie promocji do pierwszej klasy rozgrywek.
W 2019 roku po raz ostatni rezerwowym był w drugim meczu przeciwko Goiânii podczas Campeonato Goiano. Po nim już nigdy nie siedział na ławce. Przez cały Campeonato Brasileiro grał w pierwszym składzie i tylko w 11 spotkaniach nie zagrał do końca: raz z powodu czerwonej kartki za nieczyste zachowanie.
Zdobył gole przeciwko: Cruzeiro, Interowi (x2), Fluminense, Cearze, Corinthians, Flamengo i Bahii.
Dołączył do Flamengo w 2020 roku, kiedy drużyną dowodził Jorge Jesus. Już wtedy w drużynie było tłoczno, ale był najczęściej wystawianą rezerwą podczas Campeonato Carioca. Zdobył wtedy trzy gole, z czego dwa były przeciwko rywalom: Botafogo i Fluminense.
Po odejściu JJ, Michael stracił całkowicie miejsce w kadrze. Zdarzało się, że był wystawiany na ledwie 2-3 minuty. Kiedy trenerem był Domènec Torrent, został wstawiony na dziesięć minut w końcówce meczu przeciwko Athletico. Zdobył zwycięskiego gola w cztery minuty od wejścia.
Kiedy dowodzenie objął Rogério Ceni, Michael był starterem tylko w dwumeczu przeciwko São Paulo w Copa do Brasil.
Sezon 2021 zaczął od wczesnego powrotu z urlopu, bo chce odzyskać swoje miejsce w drużynie i zapewnić sobie ciągłość gry. Na razie zagrał tylko w meczu przeciwko Macaé. Nie trenował zbyt długo przed spotkaniem, więc no sorry, ale kibice powinni mu wybaczyć średni poziom gry.

Ciekawostka:
Kobieca sekcja piłki nożnej Flamengo została reaktywowana dzięki współpracy z Marinha do Brasil, czyli brazylijską marynarką wojenną. Piłkarki należą do Marinhi, ale używają stroju Flamengo z herbem morskich sił zbrojnych obok herbu CRF.

Miałum jedynie napisać to samo opowiadanie od nowa, a wyszło, że piszę totalnie inną historię. Ale to żadna strata dla ewentualnych czytelników, skoro oryginał był kiepski.