Witajcie w nowej serii! ? I będzie to seria prowadzona w formie wpisów :D Chodzi tu o ,,Moje historyjki”!! Wiem jednak, że nie wszystkich mogą zadowolić więc proszę o nie hejtowanie np. ,,To wcale nie było śmieszne!!!”. Mogę zagwarantować jednak, że jak przeczytacie to to powiecie sobie ,,WTF?!!” Więc zapraszam…

Historyjki #1
Pewnego dnia, dokładnie w moje 12 urodziny. Pojechałam do swoich kolegów i koleżanek z klasy do sąsiedniej wioski z Natalią (Bff). Szłyśmy na nogach. Pierwszy po drodze był Kacper, później Gabi i Bartek. Byliśmy na placu szkolnym. Oczywiście, bo to już tradycja, graliśmy w podchody (tylko na tym terenie). Dzieliliśmy się śmiesznie na grupy. ,,Chłopaki na dziewczyny” – Ja ,,Czyli Ja Kacper i Roksana na Gabrysie i Natalie?” – Bartek. Ale skończyło się na ,,dziewczyny na chłopaków” (byłam z dziewczynami). Graliśmy kilka rundek, aż ja wyczaiła mega miejsce, w którym mnie nie dorwą. Był to dach budynku, trzymano tam stare krzesełka i stoliki, kartony, jakieś deski itd. Weszłam na ten dach po piłkarzykach i bardzo się pobrudziłam, bo tyło tam mokro. Chłopaki byli głupi i postanowili mnie zostawić sobie na koniec. Złapali już wszystkie dziewczyny i myślą jak wejść na dach. Zachowali się wtedy jak takie kobietki, których palcem nie umytym dotknąć nie możesz. Poddali się. Skacząc z dachu upadłam na ziemię i jeszcze bardziej byłam mokra. Dlatego też chłopaki chodząc na mną gapili mi się na tyłek. Kolejna runda, w której się chowałyśmy, schowałam się w tym budynku z Natalią. Z tego co słyszałyśmy to złapali już Gabrysie, my czekałyśmy. Natalia stała centralnie za drzwiami, a ja stałam w szczelinie pomiędzy stolikami poukładanymi na sobie. Gdy Kacper znalazł Natalie, nie zauważył mnie, bo ubrana byłam na czarno. Bartek też mnie nie znalazł, a zaglądał tam z trzy razy. Wyszłam stamtąd i usiadłam na schodach przy wejściu do szkoły. Ukryłam twarz w dłonie, żeby było, że niby płacze. Bartek podszedł i spytał ,,Co się stało?”, nie odpowiedziałam mu, a gdy podszedł Kacper ciepło mnie przywitał ,,Jak nic spadła z drzewa”. A ja zaczęłam się śmiać. ,,Ile wy mnie szukaliście?” spytałam, byłam lekko roztrzęsiona, bo byłam tam ściśnięta dosyć długo. ,,Nie wiem… godzinę? na pewno nie mniej.”. Wtedy mnie olśniło, że jest już ciemno i zadzwoniłam po mamę, żeby po mnie przyjechała. Gdy byłam w domu moja mama zobaczyła jak wyglądam i patrzyła wielkimi oczami na mnie i powiedziała ,,Roksana? Czy ty przypadkiem w kałuży się nie wykąpałaś?” ,,Też się zastanawiam” poszłam wziąć długą kąpiel a potem zjadłam Kebaba na dobre podsumowanie dnia. PS. najlepsze urodziny EVER!

Jest to historia, którą świetnie wspominam :D Chyba moja ulubiona z pobytu u nich <3