” – Nie sądziłem, że grzeczna Sprouse potrafi przeklinać – usłyszałam rozbawiony głos chłopaka, który właśnie wychodził ze składziku pracowni. Przyjrzałam się dokładnie tym brązowym, dobrze ułożonym włosom, po czym mogłam stwierdzić, że jestem tutaj uwięziona z samym Louisem Tomilsonem.
– Co ty tu robisz? – pisnęłam. W sumie nie spodziewałam się kogokolwiek z uczniów o tej porze.
– Myślę, że też nie zdążyłem uciec do domu – zaśmiał się, drapiąc po karku. Oczywiście dobrze go znałam, każdy go znał. Lou jak i Harry byli dość rozpoznawalni w całym West High.”

JUŻ NIEDŁUGO