Jutro 🤍

O kurczę, strasznie długo mnie tu nie było. Sprawdzałam powiadomienia, ale byłam tutaj bardziej formalnie aniżeli tak jak zwykle. Hej, kochani — może tak na początek.

Nie wiem od czego zacząć. Moje życie jest przewrotne, zapewne jak każdego z was. Podczas tej długiej przerwy akurat m.in dowiedziałam się do jakiej szkoły się dostałam, często bywałam w stajni, na mieście i byłam na koloni. Nigdy wcześniej nie płakałam jak odjeżdżałam z koloni. Miałam takie „coś się kończy, coś zaczyna”, a teraz popłakałam się jak bóbr. Ale cóż… na szczęście mogę pojeździć sobie po Polsce i ich wszystkich odwiedzić, bo mam taką możliwość, lub oni mnie.

Miałam kolejny miłosny epizod, który zwieńczę one shotem. Niedługo powinien się pojawić wystarczy, że do niego usiądę. Mam nadzieję, że po tym będzie mi lepiej.

Zauważyłam, że pisanie jest dla mnie w życiu cholernie ważne. Przelewam w nie tyle emocji, jest wewnętrzną terapią z samą sobą i moimi myślami. Jak mi źle albo chcę dać upust temu, co siedzi mi w głowie chwytam za telefon i wchodzę w notatnik. To właśnie on jest kluczem do poznania mnie całej. Zaobserwowałam to u siebie dosyć niedawno, lecz ten odruch jest u mnie już od paru ładnych lat.

Odpłynęłam trochę.

Niektórzy z was bardziej lub mniej są ciekawi, co u mnie.

U mnie jest w porządku, aczkolwiek wewnętrznie krwawię przez tęsknotę i muszę się pozbierać. Piszcie mi co u was, a ja lecę pisać one shot.

Buziaki,
-Sparky- ❤️