Heja! Z tej strony… Niestety nie CzeKot… Wiem, zrobiłam Wam nadzieję… Sorka… Cały czas usiłuję nakłonić CzeKotełka do powrotu tutaj ale… Ona potrzebuje przerwy i musimy to zrozumieć i uszanować. Ale… Dajmy jej jakąś motywację! Pokażmy że nam zależy! Zrobiłam spam na jej profilu o CW. A teraz ona myśli że na nie zależy! Napiszmy we wpisach miłe słówka, dobijmy ponad 250 obserwacji, niech wie, że nam zależy! Zrobimy to dla niej? Liczę na Was ^^

Jezu… To chyba będzie jeden z ważniejszych wpisów na tym koncie… Otóż nie będę na SQ teraz tak często… Raczej rzadko. Jeżeli ktoś ode mnie będzie coś chciał lub będzie chciał ze mną popisać to na pv. Tam ciągle będę. Postaram się pisać wpisy, że żyję… Pewnie się zdziwicie czemu to robię… Powiem wam całą prawdę. Tylko zaufanym osobom powiedziałam o wszystkim, a jeżeli komuś nie powiedziałam to że wstydu… Wstydu do samej siebie.
Mój stan zaczął się pogarszać już dawno kiedy to zaczęłam być poniżana w szkole i niewidzialna dla ważnych dla mnie osób. Wszystko sobie tłumaczyłam. Dopiero od 2 miesięcy zauważyłam, że czuję się przez to źle i, że żeczywiście jestem poniżana i niezauważana. Spadła znacznie moja samoocena, a moja bardzo radosna i pozytywną strona przygasła… Jakieś 2 lub półtora tygodnia temu zaczęłam się okaleczać. Rany szybko się goiły, a robiłam następne… Wszystkie były na biodrze, tak by nikt nie widział. Powiedziałam o tym mojej jednej kol, która nie była związana z moim stanem. Nic nie zrobiła… W końcu powiedziałam to nieznacznie i nie wprost mojemu głównemu powodowi… Mojej kol. Była północ, więc od razu z rana jej mama zadzwoniła do mojej no i wydało się… Denerwuje mnie teraz to, że mam taką kontrolę. I, że wszyscy myślą, że udaję szczęście… Jutro jadę do psychologa… Zacznę się leczyć. Ograniczam swoją aktywność że względu na chorobę (tak można to nazwać). Muszę się zająć sobą… I jak widać nie chcecie maratonu na 250 obs… Spoko. Nie zmuszam. Ale na prawdę mi przykro, że niektóre osoby obsały mnie tylko na chwilę. Do zobaczenia w krótce!
~CK ❤️❤️❤️ ~ Miauuuu!