Kochana duszyczko,
Wiem, że mnie odobserwowałaś i zablokowałaś wszędzie gdzie się da (czy wszędzie, zobaczysz… ale o tym innym razem) co jednak nie zmienia jednego faktu:
~Nie odchodzi się bez pożegnania.~
Kochanie… Co by Ci tu jeszcze powiedzieć skoro i tak tego nie przeczytasz? Chcę żeby dotarło to do Twoich rąk więc spodziewaj się tego WSZĘDZIE. Kiedy zakładałam tu konto nie wiedziałam… Jak źle wpływam na ludzi. Mówisz, że czułaś się źle w naszej relacji. Mówisz mi to teraz. To co zrobiłaś absolutnie nie jest zakończeniem relacji. Nie dla mnie, dzióbeczku. Może Ty myślisz, że to jest "skończone", ale tylko uciekłaś od problemu. Pytałam Cię czy chcesz zakończyć ten epizod w naszych życiach. Mówiłaś wtedy: "To zależy od nas obydwóch". Powiedziałaś, że ciągniemy to dalej. To była Twoja decyzja. Miałyśmy tyle czasu aby w pełni kulturalnie się pożegnać.. Ale tego nie zrobiłaś, kochana. Dlaczego? Bo się bałaś. Bałaś mojej reakcji. Wolałaś odejść w ciszy. Dlaczego? W ciszy odchodzą szpiedzy i tchórze. Czym byłaś? Przyjaciółką. Co więc sprawiło, że tak nagle gdy napisałam Ci o zagrożeniu i strachu jaki przeżywam zignorowałaś mnie i skończyłaś ze wszystkim? Nie skończyłaś z niczym. Mam do siebie szacunek, więc oczekuję, że zakończysz to godnie. Pamiętaj, ile wiem i ile mogę wyssać z tego świata. Zapomnij, kim byłam i zobacz kim jestem. Kim? Nikim. Szarym żuczkiem zmiecionym ze stołu. Czy tak? Nie. Pamiętaj, maleńka, że zawsze dotrzymuję słowa. Miałyśmy coś w planach więc do tego dojdzie. Powiesz, że to żałosne? Żałosna jest chęć szacunku i odpowiedzi? Zwróciłam się do osoby, którą byłam pewna, że znasz. Mówię o tym co zrobiłam i o tym jaka byłaś Ty, ale czas na przyszłość. Potraktowałaś mnie z pogardą z jaką zawsze się do mnie zwracałaś. Mówiłam: "nie potrzebuję przyjaciół", "szczęśliwi czasu nie liczą", "wiem, że nic nie wiem", "i tak się dowiem".
Przyjaciele nie są mi potrzebni. To Ty to ciągnęłaś. Nie masz prawa mnie o nic obwiniać, bo uważasz to za skończone. Skończyć otwarte zadanie znaczy zapisać odpowiedź, ale Ty przecież tego nie zrozumiesz, bo nawet nie spróbujesz. Mówisz, że Twoje zdrowie psychiczne ucierpiało z powodu tej relacji. Śmieszne jest to, że nawet nie zdążyłam realcji zacząć. To był zaledwie lichy wstęp do tego co jestem w stanie powiedzieć i zrobić z człowiekiem. Pamiętasz tamten sen? Wróciłabym do tego, złotko, ale czas mnie nagli. Wydaje Ci się, że to wszystko? Nie. Pamiętaj, że nie przeczytanie tego działa tylko na Twoją niekorzyść, bo i tak będziesz miała to przed oczami. Pamiętaj, że nawet jeśli nazwiesz mnie toksyczną nawet jeśli mając rację to i tak pisałaś z kim pisałaś. Ustosunkuj się do tego na swoim polu i pamiętaj, że będę obok mimo, że chcesz aby każdy zapomniał co zrobiłyśmy. Pamiętaj, że ja jestem wszędzie i dowiem się wszystkiego. Czekam na wieści…
Twoja wierna i nieustająca obserwatorka i wewnętrzna przyjaciółka

~ L🎩💜