Dlaczego bezwarunkowy dochód podstawowy to zły pomysł? Czuję się w obowiązku wytłumaczyć ową kwestię tym 25-ciu osobom.

Otóż idea wydaje się być słuszna – darmowe pożywienie dla każdego. ALE są mniej więcej 3 haczyki (a przynajmniej tyle wymyśliłem od początku pisania tego wpisu):

1. Zacznijmy od najsłabszego, a mianowicie KAŻDEMU. Każdemu oznacza każdemu, czyli nie tylko meneli spod Biedronki którzy utrzymują się przy życiu wyłącznie dzięki wątpliwej jakości alkoholowi za pieniądze przechodniów. Oznacza to także wszelkiego rodzaju milionerów i ludzi, którzy bez problemu sami się utrzymują.

2. Takie akcje oznaczają obciążenie dla budżetu państwa, którego zwyczajnie nie stać na wydatki pokroju rozdawanie jedzenia. Według moich szacunków obciążenie dla budżetu państwa zaczęłoby się od 400 mld złotych rocznie, ale zakładając, że pieniądze podatników będą wykorzystane OPTYMALNIE. I tu dochodzimy do 3 argumentu stanowiącego w zasadzie główną barierę przed wszelkiego rodzaju socjalistycznym bzdurom.

3. Efektywność wykorzystania podatków jest znikoma. Powyższe problemy da się rozwiązać podnosząc chociażby PIT, ale stworzyłoby to problem taki, że najzwyczajniej w świecie podatki by w ten sposób wróciły do obywatela. Z tym że jeśli dasz urzędnikowi pieniądze, nie wykorzysta ich w sposób odpowiedzialny. Część przepadnie na jakieś inwestycje o podejrzanie wysokich kosztach, część zniknie w tajemniczych okolicznościach, a dopiero część z Waszych pieniędzy zostanie rozdysponowanych odpowiedzialnie. Zatem taki program, jeśli by faktycznie miał kosztować 400 mld zł rocznie, spowodowałby konieczność zwiększenia wpływów budżetu o, powiedzmy, 700 mld zł rocznie. Czyli blisko 20% naszego PKB. Krótko mówiąc, SAMI LEPIEJ WIECIE CO ROBIĆ ZE SWOIMI PIENIĘDZMI

4. W praktyce i tak wiele osób by rezygnowało z tego rozwiązania, co stworzyłoby ogromne ilości odpadów, których utylizacja pociągnęłaby za sobą kolejne koszty. W mojej opinii niepotrzebnie

Mam nadzieję, że zrozumieliście iż ten pomysł jest po prostu zły, pozdrawiam.