🐺𝐇𝐚𝐥𝐥𝐨 𝐦𝐞𝐢𝐧𝐞 𝐖ö𝐥𝐟𝐞🐺

✨•°*𝓕𝓻𝓪𝓰𝓮𝓷*°•✨

🌼 Jak się macie? Co u Was słychać?
🌾 Jak spędzacie wakacje?
🌼 Macie w planach jakiś wyjazd?
🌾 Lubicie matcha?

🐝𝓦𝓪𝓼 𝓫𝓮𝓲 𝓶𝓲𝓻🐝
No a teraz wreszcie nadszedł czas na uporządkowany wpis, więc nareszcie mogę opowiedzieć jak było w Siriusie! Wszystkich chętnych zapraszam czytać poniższy stand up 👇🏻

୨ৎ A więc tam ja… umarłam. Po prostu i w pełni. Takiego KOSZMARU ja nie miałam jeszcze nigdy w życiu! 😵 Myślałam, że to będzie niezapomniany odpoczynek w astronomicznym stylu, a w rzeczywistości to okazało się prawdziwym piekłem, gdzie ja codziennie liczyłam dni do końca tej d*py, a najpierw w ogóle chciałam po prostu zmyć się stąd już drugiego dnia i nigdy tam nie wracać. Czemu? Już wyjaśniam:

1) ZBYT trudny program. Nie rozumiałam nawet matematycznych podstaw, a o astronomii w ogóle milczę. Tam była wyższa matematyka, której naród uczy się w uniwersytecie, a ja dopiero ukończyłam 9 klasę, więc łzy mi do oczu napływały, kiedy widziałam to wszystko. A zamiast astronomii przez dłużej, niż połowę kursu tam była rozszerzona fizyka jądrowa i kwantowa!
2) ZBYT dużo pracy domowej. Nasz nauczyciel chyba zwariował, bo po 8 godzinach monotonnych lekcji, wysyłał nam 3-5 prezentacji, każda 40+ stron, i musieliśmy w JEDEN WIECZÓR napisać konspekt wszystkich tych prezentacji i nauczyć się wszystkiego na pamięć, bo codziennie z samego rana nas witał sprawdzian ze wszystkiego wczorajszego materiału!
3) ZBYT mało czasu na wykonanie tej pracy. Ci, co mieszkają w Stawropolu, mieli z tym o wiele lżej, bo po zajęciach szli do domu i mogli wykorzystywać czas tak, jak im się zechce. Ja tej możliwości nie miałam, bo jestem z innego miasta, więc dla mnie Sirius był kolonią ze swoim ustalonym reżymem. Po lekcjach mieliśmy półtora godziny dodatkowego gøwna (jakaś gra, film czy coś), potem szliśmy na obiad, który trwa dosyć długo, potem wracaliśmy do hotelu, i miałam półtora godziny na to, by coś tam popisać, bo zaraz potem o 20:30 szliśmy na kolację. A zaraz po niej musiałam lecieć do łazienki, bo o 22:30 musieliśmy leżeć w łóżkach. To pilnowała wychowawczyni czy jak ją można nazwać, wchodziła do każdego pokoju i upewniała się, że wszyscy śpią i wtedy zamykała drzwi, czyli nocą na korytarz nie wyjdziesz, jesteś zamknięty, creepy 💀. Dlatego udawałam, że śpię, a potem, kiedy już zamknie, wstawałam i kontynuowałam naukę. Jeśli tak obliczyć, miałam na wykonanie całej tej pracy 3-4 godziny… Już po 3 dniach życia tam ledwo trzymałam się na nogach, bo szłam spać późno, a wstawałam bardzo wcześnie, bo nie dawałam rady zrobić wszystko wieczorem. Na dodatek był jeszcze taki problem, że gorąca woda była tylko rano, więc jak chcesz umyć włosy ciepłą wodą, wstawaj jeszcze wcześniej
4) Prawie przez cały czas byłam sama. Podczas gdy wszyscy znaleźli sobie wiele przyjaciół, ja od pierwszego do ostatniego dnia byłam sama. Próbowałam zaprzyjaźnić z kimś, najpierw niby udawało się, ale potem za każdym razem pojawiała się inna osoba, która wypychała mnie stąd, sama nawet tego nie rozumiejąc. Przyjechałam tam, bo pomógł mi się tam dostać i przejść ten konkurs pewien chłopak, który też jest astronomem i też tam pojechał. Kiedy już w ogóle nie miałam z kim rozmawiać, próbowałam najpierw podchodzić do niego i zagadać przynajmniej z nim, ale później przestałam to robić, bo była tam też jego dziewczyna, która myślała, że chcę go poderwać… Chølera jasna skarbie ja nie mam z kim pogadać, do swoich astronomów podchodzę by języka nie zapomnieć, rozmawiamy z nim o astronomii, JAKI KURDE "ON DZIEWCZYNĘ MA, WIESZ"???

No więc najpierw chciałam po prostu rzucić to i wrócić do domu już drugiego dnia, ale potem wspomniałam, że Polacy nie poddają się, więc zdecydowałam przetrwać tylko po to, by nie okazać się słabą. Faktycznie trzymałam się tam tylko na wyrazie "Polak potrafi", to było jedyną moją motywacją. No czyli znowu mnie uratował mój nacjonalizm, dziękuję

🌻 Dzisiaj lub jutro ogarnę wszystkie sprawy z konkursem, nie martwcie się, o niczym nie zapomniałam ;)

🧡💛𝙀𝙞𝙣𝙚𝙣 𝙨𝙘𝙝ö𝙣𝙚𝙣 𝘼𝙗𝙚𝙣𝙙!💛🧡👍🏻👍🏻