Zygać – (z tkac. zaczynać, startować) geneza słowa
zygać, a właściwie pozygać do dziś nie jest znana.
Nie myl z: rzygać. Zasada, którą możesz się
kierować w rozróżnieniu tych dwóch słów to fakt, iż
od słowa rzygać można utworzyć słowo porzygać,
lecz jest ono wyrazem pochodnim od słowa rzygać i
jest znacznie mniej używane, w przeciwieństwie do
wyrazu zygać, którego wręcz poprawną formą jest
'pozygać’ i to właśnie zygać, wbrew pozorom, jest
wyrazem utworzonym przez samego twórcę od
słowa pozygać. Tak bynamniej twierdzi twórca tej jakże nadzwyczajnej frazy. Suponuje on zgoła, iż należy używać tej dłuższej formy.

Pozyg – osobą którą można określić tym mianem
jest mówiąc kolokwialnie człowiek „porąbany”, w
innym znaczeniu także z lekkim (bądź większym)
uszczerbkiem na umyśle. Pozygi charakteryzują się
arogancją i chamstwem w mniejszym lub większym
stopniu. Są również irytujące i małomówne. Jednak
gdy przychodzi co do czego, potrafią być bardzo
niekontrolowane. Szczególnie pod kątem
emocjonalnym. Wpadają w nagłe napady złości i
mają bardzo rozchwianą osobowość. Zdanie często
wypowiadane przez przedstawicieli tego typu ludzi
jako wymówka mająca na celu (nieudolne
wprawdzie) ukrycie niechęci do rozmowy to „nie
mam za bardzo o czym gadać”.