— Czy ty wiesz, jaka byłaś gorąca?

— Ja zawsze jestem gorąca.

— Mogłabyś chociaż raz zrezygnować ze swojego durnego poczucia humoru.

— Tylko dzięki niemu jeszcze żyję i kwiczę.

Przez chwilę było cicho; żadne z nich się nie odzywało, byli zajęci samymi sobą. Pięćdziesięciolatka w końcu zjadła coś treściwszego, niż pół pudełka yakisoby, a Goro czytał wiadomości na skrzynce odbiorczej. Dopiero gdy sekretarka zjadła, zaczęli ze sobą rozmawiać.

— Więc? — zaczęła, odkładając puste opakowanie po potrawce na szafkę nocną i wlepiła w faceta swoje spojrzenie.

— Może byś się tak ubrała? — zapytał, przypominając jej o tym, że nadal była naga.

— Przecież już wiele razy widziałeś mnie taką — machnęła ręką, a kołdra jakby na podkreślenie tych słów, zjechała jeszcze niżej. Ciemnowłosy przekręcił oczami i skupił się na tym, żeby patrzeć wyłącznie na jej twarz.

Tym o to sposobem pokazuję, że szczurki są tworzone. Będą w następnym miesiącu ^^