
Teanite
348
O mnie
Zmyjemy z siebie ów mrok, a łagodne
Powietrze miękkim balsamem zagoi
Rany powstałe z gryzących płomieni.
~ John Milton, Raj Utracony
Ostatni wpis
Odznaki

Zaloguj się, aby dodać nowy wpis.
Dobry wieczór~
usunęłam więkoszość starych wpisów bo i tak nie było tam zbyt przydatnych do życia informacji
dobranocc
(stary, gratuluję, jeśli widzisz ten wpis to znalazłeś to czego szukałeś)
@WeraHatake uu, brzmi na tak idealnie wyważone, powodzonka!! hahah
wróciłam niedawno z obozu ratowniczego i teraz zbieram siły aby podnieść znowu fizykę i zacząć się przygotowywać pod olimpiadę :p
@Teanite Tak jest – dzięki, przyda się! ;)
Ooo, obóz ratowniczy brzmi super! Uczyłaś się pierwszej pomocy?
Woah, w takim razie mocno trzymam za Ciebie kciuki z tą fizyką! ^w^
@WeraHatake na tym obozje akurat nie; było to głównie ratownictwo wodne
pierwszej pomocy uczyłam się ostatnio na kursie kpp, i to już było takie ogólne, niezależne od profesji hahah (bo ja działam głównie w woprze, w ratownictwie wodnym)
dziękuję bardzo!!



Teanite
AUTOR•witajcie ludzie nowi, starzy, zapomniani, lookający zza firewalla i reszta gromadki
nie wiem w jaki sposób tutaj trafiliście, ale serdecznie gratuluję wpłynięcia na ciemności mojego profilu. Życzę miłej zabawy z elementami, które się tutaj znajdują oraz sugeruję nie oczekiwać na żadnego rodzaju nowości, gdyż one się nie pojawią. Dziękuję za uwagę, dobranoc
Teanite
AUTOR•Hai
*dziabie to konto patykiem*
chyba zdechło
miłego dnia wszystkim
TW
Eeejeszczenie
Teanite
• AUTOR@TW eejaknie?
panopticon
Dziękuję za obserwację, miło mi 🙈
Teanite
AUTOR•《Witajcie!》
• Zostawiam wam dzisiaj dwie wersje łańcuszka zapoczątkowanego przez @TW
Łańcuszkowe opowiadanie, czyli ciąg znaków wyrazowych zapoczątkowany i wymyślony przez @ TW
Zostałam nominowana przez WeraHatake :)
[Zasady napisane przez WeraHatake]
Zasady:
Polega ono na dopisywaniu kolejnych zdań w opowiadaniu. Napisz swoją nazwę i daj ponieść się inwencji twórczej ;)
Fragmenty nie powinny być super długie. Po prostu niech wszystko się ze sobą klei.
OPOWIADANIE 1!
@ TW (tu są spacje, żeby nie oznaczac cię 4 razy w jednym wpisie)
Pierwszą rzeczą, jaką zobaczył po rozchyleniu boleśnie opuchniętych powiek, był blady, popękany sufit.
Sufit, którego kompletnie nie kojarzył…
Do tego, kiedy spróbował poruszyć ręką, przekonał się, że nie może.
@WeraHatake
Kończynę przykutą miał do podłogi krótkim, ciężkim łańcuchem.
Z trudem próbował sobie przypomnieć, co tak właściwie zaszło.
Cała sytuacja przerażała go coraz bardziej, kiedy z każdą sekundą wracała mu świadomość, wywołująca wir myśli i istotnych pytań.
@.Moony
Rozejrzał się po pokoju. Przypominał on celę. Zwykłą, czarną celę więzieną. Nie było tam nawet łóżka, czy też leżanki.
Wysilił umysł, ale w jego głowie wirowały tylko urywki wspomnień i starych rozmów.
Ociężale spróbował się podnieść. Uniemożliwily mu to jednak metalowe łańcuchy. Ułożył się w pozycji najbardziej przypominającej siad. Był jak ptaszek zatrzaśnięty w klatce.
Nominuję:
@Aseth
@alexandra0308
@.vennie.
OPOWIADANIE 2!
@ TW
Pierwszą rzeczą, jaką zobaczył po rozchyleniu boleśnie opuchniętych powiek, był blady, popękany sufit.
Sufit, którego kompletnie nie kojarzył…
Do tego, kiedy spróbował poruszyć ręką, przekonał się, że nie może.
@dead.girl.walking
Nie był w stanie ruszyć też każdą inną ze swoich kończyn. Paraliż, może złamania? Nie miał pojęcia.
Postanowił więc spróbować coś sobie przypomnieć. Zaczął od czegoś na pozór banalnego: „jak się nazywam?”. Pustka. Nie wiedział też, ile ma lat, skąd pochodzi… nic. Amnezja i paraliż… świetne połączenie, nie ma co. Nagle usłyszał odgłos otwierania drzwi, i ujrzał zarysy dwóch osób: umięśnionego mężczyzny i małej dziewczynki, może ośmioletniej.
@Olinea07
Zastanowił się, jakie ma szanse… a właściwie po co oni tu są? Tego też nie wiedział. Brak wiedzy doskwierał chyba bardziej, niż paraliż. Jeśli chcą go zabić, to nie ma szans, jeśli chcą torturować… dużo nie zrobią, i tak nic nie czuje. Jeśli chcą rozmawiać, to lepsze to niż walka.
Postacie podeszły do łóżka, na którym leżał. Dziewczynka podskoczyła i usiadła na krawędzi posłania. Mężczyzna odezwał się
– Peter, poznajesz mnie?
@Persiakowa
Kto to jest? – pomyślał
Postacie dziwnie się na mnie patrzyły co mnie wkurzyło. Dziewczynka spojrzała na mężczyznę i zapytała
-Tatusiu on nas nie pamięta?
-Nie wiem
Jego myśli krążyły w kółko. Co oni tu robią? Po co tu są? Dlaczego na mnie tak patrzą? Nie wystarczy, że dziwnie się czuje przez to, że nic nie pamiętam.
Kim oni mogli dla mnie być?
-Peter – powiedział mężczyzna
Spojrzał na niego krytycznie i się nie odzywał…
@Sweet_Foxy
„Co mam robić?!” – Myślał chłopak
– Braciszku! Słyszysz mnie? – Mówiła płacząca dziewczynka.
– Gigi, spokojnie. To był poważny wypadek, Peter ma amnezję. – Mówił mężczyzna
„Wypadek? Jaki znowu wypadek!?” -Denerwował się w myślach Peter
– Kim jesteście? – Powiedział stanowczo chłopak, który zebrał się na odwagę by coś powiedzieć.
– Piti, ja jestem twoją siostrą Gigi. Pamiętasz zabawę w bogaczy? Albo w aktorów? – Mówiła zrozpaczona dziewczynka.
Ale chłopak nic nie pamiętał.
– A ty? – Odezwał się do drugiego gościa.
– Jestem twoim… – Nie zdążył do kończyć, bo w jego kieszeni zadzwonił telefon. – Halo? Pani doktor?
@.Moony
Mężczyzna chwilę rozmawiał z osobą po drugiej stronie słuchawki, a mała dziewczynka wpatrywała się w brata smutnymi oczami. Ten jednak nie mógł się ruszyć. Spojrzał na nią, a ona bez słowa przytuliła go.
– Wiesz, może i praktycznie nic nie pamiętam, ale wciąż cię kocham.
Gigi bez słowa zacieśniła uścisk, a Peter uśmiechnął się słabo.
Nominuję:
@Mrs.Blythe
@Luna_Hope_Christie
@__Bella__
Teanite
• AUTOR@TW @WeraHatake
Dziękuję wam za miłe słowa💙
WeraHatake
@.Moony Nie ma za co ♥