pojěbie mnie z matką
jak w domu rozmawiamy o czymkolwiek- polityce, poglądach na świat, sposobie wychowywania dzieci, relacjach międzyludzkich, cokolwiek, to matka po 5 minutach rozmowy każe mi się zamknąć bo "jestem zbyt dużym bachorem żeby z nią rozmawiać na takie tematy, jestem na zbyt niskim poziomie aby ze mną dyskutować" (prawdziwy cytat btw)
ale jak tylko mówię że coś miała zrobić, na ten przykład usprawiedliwić mi nieobecności, to nagle krzyk że "nie jestem już małym dzieckiem" "najstarsze dziecko, zaraz dorosłe" "trzeba się było samemu tym zająć, za duża jesteś żebym ja się takimi rzeczami zajmowała"
taka krwa chorągiewka. dogadać się z tym nie idzie, już n wspomnę o jej, jakże dorosłym, obrażaniu się, zapamiętywaniu najmniejszysz słówek i obracaniu kota ogonem

w poniedziałek za tydzień mam sprawdzian z matmy
jeśli go powalę to z całą pewnością n zdam roku no bo nwm jak wysokie oceny musiałobym mieć w drugim semestrze by zrównoważyć trzy szmaty
w niedzielę idę na korepetycje, miejmy nadzieję że wyniosę z nich więcej niż z lekcji