Za każdym razem jak zaglądam na to konto, chce mi się ryczeć. Nienawidzę nostalgii, ale no cóż. Tyle fajnych wspomnień, tyle opowieści i napisanych, i przeczytanych. Ludzi poznanych, miniaturek zrobionych. Strasznie mi jest przykro jakoś, patrze na powiadomienia i są niektórzy co wciąż zaobserwują lub coś polubią, czytam stare komentarze 'kiedy następna część' pod quizami i no, no nie wiem, dlatego nie lubię tu z dużo zaglądać, bo nie daje mi to wielkiego szczęścia a prędzej daje mi smutek i guilt xD Po trzech latach ostatniego wpisu piszę bo czuję, że…powinnam? Może. Nie wiem czy ja kiedykolwiek podziękowałam Wam wszystkim, obserwatorom, komentorom i dawnym przyjaciołom za ycie przy mnie nawet gdy oje opowieści nie były najlepsze, ale trzeba się przyznać kiedyś nie mieliśmy aż takich standardów co do opowiadań xD Młodzi i głupi, huh. Ale miało się dużo zabawy, well, wszystko co na sercu miałam, powiedziałam. Dużo się zmieniło przez te ostatnie lata, choć raz chciałabym wrócić do dawniejszych czasów, jako 12tka pisząca tutaj, myśląc, że jest świetnym pisarzem <33- dawniej Kunagunda, teraz po prostu Samuel