Wow.
Nie mam się komu wyżalić
Więc zrobię to tu.
No cóż
Dla osób które nie lubią tego typu wpisów nie polecam dalej zaglądać…
Ale cóż.
To może zaczne od tego.
Tęsknie za moją przyjaciółką Marianną. Bardzo.
U nas w szkole można po 6 klasie pójść do
II stopnia albo 7 klasy.
Ja poszłam do 7 ona do II stopnia.
Jeszcze do tego kwarantanna zabrała nam czas do spędzenia razem.
Od tego momentu wszytsko zaczeło się sypać.

Na osiedlu byłam cicha, bo nie miałam siły prowadzić rozmów. (my mamy dobre kontakty z osiedlem i mamy osiedle zamknięte, nawet mamy grupe na messengerze do osiedla)
Zaczeli mnie ignorować
Przez co czułam sie źle.
Miałam tam przyjaciółkę załóżmy, że ma na imię Nela, i ona niby zwracała na mnie uwage, ale… Tak naprawdę to nie.
2 przyjaciółka (nazwijmy ją Wiktoria) zwracała na mnie uwagw tylko w redy kiedy nie było Kasii i Alana (prawie wszystkie imiona będe zmieniać bo wiecie)
W końcu postanowiłyśmy z Nelą, że pogadamy z Kasią i Wiktorią.
Miało być dobrze…
Jednak nie było
W między czasie zaczął się rok szkolny, po połączeniu 3 klas w jedną znałam tylko 4 osoby, w tym moją ex przyjaciółkę.
W pierwszym dniu (już mieliśmy lekcje i td)
Nie rozmawiałam z nikim.
Jakby… Po prostu nie potrafiłam
I na ostatniej lekcji się rozpłakałam, zauważyły to tylko 3 osoby licząc z panią był koniec lekcji i pani chciała ze mną porozmawiać. Porozmawiała, ze mną powiedziała, że mnie rozumie. To pomogło. Ciesze sie że nie powiedziała moim rodzicą. Wróciłam do domu i czułam się źle. Nagle napisała do mnie Tosia. Moja była przyjaciółka, którą uwarzałam za toksyczną. Ta zaczeła sie mnie pytać co sie stało i tp. Po czym zaczeła mi wbijać szpile. Złapały mnie wyrzuty sumienia, że to ja buyłam tą złą w naszej przyjaźnii, nie mogłam sie opanować zaczełam płakać, nie widziałam sensu w niczym, zastanowiałam sie kiedy spadłam na takie dno i, że moja mama byłaby zawiedziona. Nie polecam nikomu tego uczucia i strasznie współczuje osobą z depresją. Zaczełam się odnajdywać w klasie, ale jakby to uczucie mnie goniło. Chciałam powiedzieć o tym mamie
Do czego motywowała mnie Wiktoria.
Ale nei wiem jakby to nie takie proste okej?
Szczerze oddałabym wszystko za starą klase chociaż w nowej są fajne osoby, ale to nei to samo. To nigdy nie będzie to samo. Ostatnio jak szłam z mamą przez park byłam w stanie sie rozpłakć bo przypomniało mi sie, że kiedyś byłam tam z klasą. Zaczynam po prostu nienawidzić tego wszystkiego, baletu w którym mam przyjaciółkę, ale to nie to samo co kiedyś, jest też tam mój były cRuSh, ale były więc nic mnie tam nie trzyma, na basenie czuje sie jakbym tam nie pasowała i wydaje mi sie że mam racje bo gdy ja sie nei odzywam nikt sie do mnie nie odezwie, jest tam też moja była przyjaciółka, której nei lubię, jest egoistyczna i w ogóle…
Jak z idealnego życia spadłam na samo dno? Chociaż tamto też nie było idealne.
Tamtego chyba też nie lubiłam.
Ale aktualnie wszystkiego nienawidze, zwłaszcza siebie xDDD
Jeśli to przeczytałeś to dziękuję.
Dzięki że chciało i sie marnować na mnie czas hah. Pisałam to kilka dni..
I sora za żalenie sie 😅😅😅
Kofam was paaaaa❤️❤️❤️❤️

Czy tylko mnie nie obchodzą obserwacje a aktywność?