Patryk

Ahyeon-i

Patryk

Ahyeon-i

imię: Ayame

o mnie: przeczytaj

521

O mnie

serendipity

Ostatni wpis

Ahyeon-i

Ahyeon-i

Nominacja: 1. Czy znasz autora tej nominki (@YukoChan98 hahah cza sie promować XD... Czytaj dalej
Przy pomocy wpisów możesz zadać autorowi pytanie, pochwalić go, poprosić o pomoc, a przede wszystkim utrzymywać z nimi bliższy kontakt. Pamiętaj o zachowaniu kultury, jesteś gościem :)

*Jeśli chcesz odpisać konkretnej osobie, użyj funkcji " Odpowiedz" - osoba ta dostanie powiadomienie* ×

Zaloguj się, aby dodać nowy wpis.

Ahyeon-i

Ahyeon-i

AUTOR•  

„Wiesz, nigdy nie powinnam była do tego wracać. Ale jednak wróciłam. A teraz żałuję.”

Odpowiedz
1
Ahyeon-i

Ahyeon-i

•  AUTOR

@Fearghal XD
but żadnego długiego opowiadania nie będzie
tylko takie o wpisy

Odpowiedz
1
Fearghal

Fearghal

@Ahyeon-i ja wiem, ale to tak dla zasady powiedziane

Odpowiedz
pokaż więcej odpowiedzi (1)
Ahyeon-i

Ahyeon-i

AUTOR•  

„-Podróż pomiędzy wspomnieniami nie zawsze musi być zła, tak samo nie zawsze musi być dobra.
Gorzej jest jednak, kiedy dobre wspomnienia stają się złymi. Zapamiętaj moje słowa, bo mogą ci się przydać, ***”

15102019

Odpowiedz
2
Ahyeon-i

Ahyeon-i

AUTOR•  

„- Śmieszne. Historia lubi się powtarzać, nieprawdaż? – zapytała przesuwając się o dwa kroki do tyłu.
Odpowiedziała jej głucha cisza. Patrzyła się prosto w oczy swojego towarzysza. Wyrażały one strach, żal i smutek. Wypełnione były łzami. Cała jego postać drżała, a on sam nie potrafił się uspokoić.
– Nie bądź głupcem, jakim stałam się ja. Nie popełnij moich błędów.

Po raz kolejny zapadła ciemność”

Odpowiedz
1
Ahyeon-i

Ahyeon-i

•  AUTOR

14102019

Odpowiedz
1
Ahyeon-i

Ahyeon-i

AUTOR•  

„Światło stało się ciemnością, a ciemność światłem. […]
Jej świat pozostał jednak bez żadnych zmian.”

10102019

Odpowiedz
1
Ahyeon-i

Ahyeon-i

•  AUTOR

@Fearghal ja nic nie wiem :x

Odpowiedz
1
Fearghal

Fearghal

@Ahyeon-i a ja owszem

Odpowiedz
pokaż więcej odpowiedzi (1)
Ahyeon-i

Ahyeon-i

AUTOR•  

„Za oknem nie było już nic widać. Ciemność pożarła prawie wszystko, oprócz oświetlonego jedną, małą lampką pokoju. Powietrze było zimne, wręcz lodowate, a deszcz odbijał się od szyb. W środku pomieszczenia, na starannie pościelonym łóżku siedziała dziewczyna. Długie brązowe włosy związane były w luźnego kucyka, a jej ramiona zasłaniał śliwkowy koc. Dłonie w których trzymała kartkę papieru lekko się trzęsły. Czytając każde kolejne słowo w jej oczach pojawiała się słona ciecz. Po jej lodowatym policzku spłynęła łza.
Zapadła ciemność.”

07102019

Odpowiedz
2