Mogę tylko sobie tak trochę pokrzyczeć o tym jak bardzo nienawidzę choroby nazywanej „Rakiem”?
Mam nadzieje, że powiedzieliście „tak”, bo inaczej nie spodoba wam się dalsza treść tego wpisu.
Dużo znanych i mniej znanych osób zmarło na te przeklętą chorobę. Być może straciliście przez nią kogoś bliskiego. Być może straciliście przez nią swojego idola?
Nie wiem.
Ale wiem, że to cholerne skur**syństwo nie podda się tak łatwo. Gdybym tylko mogła stworzyć coś co by mogło w 100% wyleczyć te chorobę, zrobiłabym to. Ale nie potrafię tego zrobić. I to mnie tak strasznie boli. Ludzie odchodzą takim wieku w jakim nie powinni, a niektórzy muszą znosić godziny cierpienia za nim umrą. Inni nie są w stanie nawet powiedzieć „Do widzenia” swoim bliskim, bo nie wiedzą kiedy nadejdzie ich dzień, dlatego nie żegnają się tylko witają ich jakby mieli się widzieć jutro, pojutrze i być może jeszcze za tydzień. Ale to tylko kwestia czasu.
W wielu przypadkach jest tak, że ludzie zdrowieją, wychodzą ze szpitala, żyją normalnym życiem. Jestem bardzo szczęśliwa że są takie osoby.
Ale niektórzy później do tego szpitala wracają. To się nazywa „nawroty”.
I wtedy znowu zaczynasz wątpić.
I wtedy znowu nie możesz spać po nocach.
I wtedy znowu nie wiesz czy masz się żegnać czy witać.
Czy jutro będziesz oddychać?

Przepraszam. Ja tylko…
nie ważne.
Możecie się ze mną z czymś nie zgadzać. Jeśli chcecie wyrazić swoją opinie, zapraszam do dyskusji…

Miłego dnia kochani

Za tydzień mam 2 tygodnie wolnego, więc prawdopodobnie coś napisze…
Mam przynajmniej taką nadzieje. :)

Miłego wieczoru kochani ;*