3 Września godz.11:38
Pewna dziewczyna o imieniu Oliwia (To ja!) mieszka koło dość ruchliwej ulicy za granicą. Przez jakieś 10 minut czeka aż łaskawie ktoś ją przepuści, ale nikt jak było widać nie miał zamiaru się zlitować nad 14-sto latką. Dlaczego? Ponieważ wszyscy wiedzą, że jest z Polski. A za granicą nie cierpią Polaków (do tej pory w to nie wierzyłam, ale teraz się przekonałam na własnej skórze.) Oliwia chciała się już poddać. I wtedy stało się coś niezwykłego. W jej okolicy mieszka dużo Polaków. I niedaleko akurat przechodziła grupka dresiarzy. Kiedy zobaczyli ją ze łzami w oczach (bo naprawdę chciało mi się już płakać) spytali co się stało. Powiedziała im że nikt nie chce jej przepuścić przez ulice. I wtedy…Grupka dresiarzy ryzykując własne życie wyszli na ulice zatrzymując kilka aut i tym samym pozwalając Oliwii przejść przez jezdnie.
Jaki morał z tej przygody?
Jak stracisz wiarę w ludzkość, zawsze można ją odzyskać. :)
Dziękuje tej grupce która pomogła mi przejść przez jezdnie <3

Miłego dnia, kochani! :*